Wednesday, January 21, 2015

ႏွင္​းရယ္​

 တတိယႏွစ္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ေက်ာင္းသူေလး ခင္ႏွင္းဦး အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝက ႀကိဳက္သူေတြ လိုက္သူေတြရွိခဲ့ေပမယ့္....သူမကိုယ္တိုင္ကလည္း စိတ္ဝင္စားသလိုရွိခဲ့ေပမယ့္....ပညာေရးကို ဦးစားေပး၍ အခ်စ္ကိုျငင္းပယ္ခဲ့ သည္။ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ေရာက္ေတာ့ အလွေတြပိုမိုၾကြယ္ဝျပည့္စုံလာေသာ ခင္ႏွင္းဦးအား ႀကိဳက္သူေတြ လိုက္သူေတြ ပိုမ်ားလာသည္။ ဒီထဲကမွ သူမစိတ္ႀကိဳက္တစ္ေယာက္ကို စိတ္တိုင္းက်ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ သူ႔နာမည္က စိုးသီဟ တဲ့....အရပ္ ျမင့္ျမင့္ႏွင့္္ အားကစားသမားတစ္ေယာက္ ကိုယ္လုံးမ်ဳိး....။ ခင္ႏွင္းဦးႏွင့္ တစ္တန္းတည္း ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားတစ္ ေယာက္ပင္ျဖစ္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး....စိုးသီဟႏွင့္ တြဲခဲ့တာ ပထမႏွစ္မွသည္ အခုတတိယႏွစ္ေနာက္ဆုံးေရာက္သည္ထိပင္ျဖစ္ သည္။
   စိုးသီဟက ခင္ႏွင္းဦးအား အေတာ္ခ်စ္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး မႀကိဳက္တာဘာမွ်မလုပ္။ ခင္ႏွင္းဦး သေဘာမတူလွ်င္ ေနာက္ဆုတ္သည္။ သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူဘဝမွာ သုံးႏွစ္ေျမာက္သည္ထိ သန္႔သန္႔စင္စင္ရွိေနခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ ေတာ့ ခင္ႏွင္းဦး၏ ဘဝတစ္သက္တာတြင္ ရင္အခုန္ရဆုံးေန႔ရက္ တစ္ရက္အျဖစ္ ဆုံဆည္းေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရေလသည္။ ေက်ာင္း ပိတ္ထားတာ တစ္ပတ္ခန္႔ရွိၿပီမုိ႔ ခင္ႏွင္းဦး ခ်စ္သူကို လြမ္းေနမိသည္။ ဖုန္းႏွင့္အဆက္အသြယ္ရေသာ္လည္း လူခ်င္းကမေတြ႔ ရ။ ခင္ႏွင္းဦး အျပင္ထြက္ဖုိ႔သိပ္မလြယ္။ ဖုန္းကလည္း အိမ္မွာမရွိ၍ လမ္းထိပ္သုိ႔ ထြက္ ထြက္ဆက္ရသည္။ ခဏ ခဏ ထြက္ ဖုိ႔ကလည္း မလြယ္ေပ။ ဒီေန႔လူႀကီးေတြ အျပင္သြားေနတုန္း ဖုန္းထြက္ေျပာရန္ ႀကံစည္ေနခိုက္....စိုးသီဟ တစ္ေယာက္ သူမ ၏ အိမ္သုိ႔ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္၍လာသည္။ တစ္ခါဖူးမွ မလာဖူးသည္မုိ႔ အံ့ၾသမိသည္။ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိခိုက္မုိ႔ ထိတ္လည္း ထိတ္လန္႔မိသည္။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း အံ့အားသင့္ေနၿပီးမွ...
   “ လာ လာ....စိုး...ထိုင္....ဘယ္ကလွည့္လာတာလဲ....မလာစဘူး....”
   ေျပာလည္းေျပာ ခင္ႏွင္းဦးက စိုးသီဟ၏ လက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲ၍ အိမ္ေရွ႕ရွိဆက္တီကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္ခိုင္း သည္။ ၿပီးေတာ့....သူမကလည္း စိုးသီဟ ေဘးတြင္ဝင္၍ထိုင္သည္။ မေတြ႔တာၾကာလို႔ လြမ္းေနသူမုိ႔ ခ်စ္သူရင္ခြင္ထဲ ေျပးဝင္ ခ်င္တာအမွန္ပင္။
   “ ကိုစုိး...မနက္ထဲက လမ္းထိပ္လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာေရာက္ေနတာ...ေစာေစာကလူႀကီးေတြ ထြက္သြားတာ ေတြ႔လို႔လာတာ....”
   ေျပာလည္းေျပာ စိုးသီဟက လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္ၿပီးနမ္းသည္။ နမ္း႐ုံမွ်မက စိုးသီဟ၏လက္က ခင္ႏွင္းဦး ၏ရင္ဘတ္ေပၚသုိ႔ေရာက္လာကာ ဆုတ္ညွစ္လိုက္သည္။
   “ အို....ကိုစိုး....ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ....”
   ရင္သားေပၚမွလက္ကုိ သူမ၏လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ႕ရြံ႕ဖယ္ရွားပစ္သည္။
   “ ခ်စ္လုိ႔ပါ....ႏွင္းရယ္....”
   “ အို....ခ်စ္တာကလဲ ကိုစိုးရယ္....ႏွင္း ဒါမ်ဳိးမႀကိဳက္ဘူး....အို....အို....”
   ေျပာကာမွပင္ စိုးသီဟကပို၍တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ရင္သားေပၚေရာက္လာၿပီး အကၤ် ီ ေလးေပၚမွပင္ ဆုတ္ေခ်ေနျပန္ပါသည္။ လုံးက်စ္ေသာရင္သားအစုံ၏ အေတြ႔က ဘရာစီယာႏွင့္ အေပၚမွ ဝတ္ထားေသာ အကၤ် ီေလးၾကားကခံေနလင့္ကစား အေတြ႔ထူး၍ စီးပိုင္တင္းမာ ႏုညက္လွသည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က စိုးသီဟ၏ လက္ေတြကို ဖယ္ရွားပစ္႐ုံမွ်ပင္မကဘဲ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကိုပါ ႐ုန္းကန္၍ထြက္ရင္း ေက်ာေပးလိုက္သလိုျဖစ္ သြားသည္။ ၿမဲၿမံသန္မာလွေသာ စိုးသီဟ၏လက္ႏွစ္ဖက္အၾကားမွ ခင္ႏွင္းဦးတစ္ေယာက္႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ျဖစ္ေနရရွာသည္။ ဒီ ေန႔မွဘဲ ခင္ႏွင္းဦး ဘရာစီယာအေပ်ာ့စားကို ဝတ္ထားမိသည္။ ဒီေတာ့ သူမ၏ရင္သားေတြကို ဆုတ္နယ္ေနေသာ အေတြ႔ကို ရင္သားေတြက ထိထိမိမိခံစားေနရသည္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုအကၤ် ီေပၚမွ ဆုတ္နယ္ေပး႐ုံမွ်မကဘဲ စိုးသီဟက သူမ၏ဂုတ္ပုိးသား ေလးမ်ားႏွင့္ လည္တိုင္အရင္းရွိ ေဖြးေဖြးဥဥအသားေလးေတြကိုပါ သူ၏ပူေႏြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္စုပ္လိုက္ လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္တုိ႔ ကာ ထိကာျဖင့္ ယက္လိုက္လုပ္ေပးေနျပန္ရာ ခင္ႏွင္းဦးတစ္ေယာက္ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္၍လာရသည္။
   “ လႊတ္ပါ....ကိုစိုးရယ္.....ႏွင္းကိုခ်စ္ရင္ လြႊတ္ပါေတာ့....”
   ေျပာလည္းေျပာ ခင္ႏွင္းဦးက အတင္း႐ုန္း၍ထရပ္လိုက္သည္။ စိုးသီဟကလည္း သူမကို ဖက္ထားတာကို မလႊတ္ဘဲ သူကပါထ၍မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။
   “ ခ်စ္လုိ႔ပဲႏွင္းရယ္....ေနာက္ၿပီး ေက်ာင္းၿပီးရင္ပဲ လက္ထပ္ၾကေတာ့မွာပဲကြာ....”
   “ အို...လက္ထပ္မွ လက္ထပ္ေပါ့....ခုလုိေတာ့ မလုပ္နဲ႔ကြာ....”
   ႐ုန္းရင္းကန္ရင္းျဖင့္ပင္ ခင္ႏွင္းဦးသည္ သူမ၏ တင္သားႀကီးေတြကို ေနာက္ဖက္မွထိုးေထာက္မိထားေသာ အရာႀကီးကို သတိထားလိုက္မိစဥ္မွာပင္ သူမ၏ရင္ထဲတြင္ ဖ်င္းကနဲ တင္းသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးတုန္သြားကာ ႐ုန္းကန္ေန ေသာ သူမ၏အင္အားမ်ား ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ယုတ္ေလ်ာ့၍ ႏုံးခ်ိသြားရသည္။ ဒါကို သတိထားမိလိုက္ေသာ စိုးသီဟက    ၿဗံဳးကနဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ခင္ႏွင္းဦး၏ကိုယ္လုံးေလးကိုပါဆြဲ၍ သူ၏ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ လွန္ခ်လိုက္သည္။
   “ ကို....ကိုစိုး....မလုပ္....”
Title: Re: ဗ်င္းေတာ့မယ္.....ႏွင္းရယ္
Post by: loverboy2011 on June 18, 2014, 03:40:20 PM
   စိုးသီဟ၏ ပူေႏြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးမ်ားက သူမ၏တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကိုဖိ၍ စုပ္နမ္း လိုက္ပါေတာ့သည္။ မ႐ုန္းကန္ေတာ့ပါ....။ ခင္ႏွင္းဦးတစ္ေယာက္ ႐ုန္းကန္ႏိုင္စြမ္းေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည့္အျပင္ မ်က္ ေတာင္ေကာ့ႀကီးေတြကလည္း စင္း၍က်ေနၿပီ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြၾကားမွာ စုပ္နမ္းထားသည့္ ခင္ႏွင္းဦး၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စိုးသီဟ၏ လွ်ာဖ်ားက မထိတထိပြတ္သပ္၍ ယက္ေပးရင္း ေပ်ာ့ေခြက်လာၿပီျဖစ္ေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ ကိုယ္လုံးေလးကို လက္တစ္ဖက္ကထိန္း၍ ေပြ႔ဖက္ထားရာမွ စိုးသီဟ၏ က်န္လက္တစ္ဖက္က ေထာင္လ်က္သားျဖစ္ေနေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားေရာက္သြားၿပီး ထဘီေပၚမွပင္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုအုပ္၍ ကိုင္လိုက္သည္။ တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားေသာ ခင္ႏွင္းဦးတစ္ေယာက္ စိုးသီဟ၏ လက္ႀကီးကို ဆြဲ၍ဖယ္ရွားေသးသည္။ စိုးသီဟ၏လက္ႀကီးက ဖယ္ရွား၍မသြားသည့္အျပင္ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္အိအိႀကီးကိုပင္ ပို၍ဆုတ္လိုက္သျဖင့္ သူမသည္ပင္ေယာင္ယမ္း၍ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားေပးလိုက္မိ သည္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အိအိႀကီးကို ဆုတ္နယ္ေပး႐ုံမွ်မက လက္ဖဝါးျဖင့္ေလ်ာတိုက္ပြတ္ေပးသည္။ ဒီမွာတင္ ခင္ႏွင္းဦး တစ္ေယာက္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္၍မထားေၾကာင္း စိုးသီဟ သိလိုက္သည္။ သူ၏လက္ဖဝါးေအာက္မွ သိသိသာသာပင္ ေဖာင္းမုိ႔၍တက္လာေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီး ႏွစ္ခုစပ္ၾကားသုိ႔ လက္ညိွဳးထိပ္ကိုဖိေထာက္ကာ အကြဲေၾကာင္းတစ္ ေလွ်ာက္ ဖိေထာက္၍ ပြတ္ေပးသည္။ စိုးသီဟ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ခင္ႏွင္းဦး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ ေမွးစင္းေနေသာမ်က္လုံးမ်ားက မနည္းအားယူ၍ ပြင့္လာသည္။
   “ ကိုစိုးရယ္....ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြာ....”
   ခင္ႏွင္းဦး အသက္ကိုပင္ဝေအာင္မ႐ႈရေသး....စိုးသီဟ၏ ႏႈတ္ခမ္းက သူမ၏လည္တိုင္ေလးကို ဖိကပ္ကာနမ္းစုပ္ ျပန္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးအေပၚမွ စိုးသီဟ၏ လက္ကလည္း အၿငိမ္မေန ပြတ္ၿမဲပြတ္ေပးေနသည္။ သူမဝတ္ ထားေသာ ထဘီေလးေအာက္ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားမွ စိမ့္ထြက္လာေသာအရည္ေလးမ်ားက ထဘီေလးကို ေဖာက္ထြက္လာကာ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ဖိေထာက္၍ ပြတ္ေပးေနေသာ လက္ညွိဳးထိပ္ေလးကို စိုစြတ္စြာ ထိေတြ႔လာပါေတာ့သည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ တစ္ကိုယ္လုံးေပ်ာ့ေခြ၍ ေနေခ်ၿပီ။ စိုးသီဟက ခင္ႏွင္းဦး ေစာက္ဖုတ္ေပၚရွိ လႈပ္ရွား ေနေသာ သူ၏လက္ကိုရပ္လိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အိအိႀကီးကိုလက္ျဖင့္ဆုပ္၍ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ စိုးသီဟ၏ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ခါးကိုဖက္လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေစာက္ဖုတ္အိအိႀကီးကို အုပ္၍ ဆုပ္ကိုင္ထားလွ်က္က ....ခင္ႏွင္းဦးအားဆြဲ၍ မတ္တပ္ရပ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ခါးကိုဖက္ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အုပ္ကိုင္ၿပီး ခင္ႏွင္းဦးကို ဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။ ရွက္ရြံ႕ထူပူစြာျဖင့္ ခင္ႏွင္းဦးက သူမ၏မ်က္ႏွာေလးအား စိုးသီဟ၏ရင္ခြင္တြင္အပ္၍ လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ လမ္းေလွ်ာက္ေနေသာ သူမ၏ေပါင္ေလးေတြက ကြတတေလးျဖစ္ေနသည္။ အိမ္အတြင္းပုိင္းသုိ႔ လွမ္းဝင္လိုက္ၿပီးေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည့္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေသာ အိပ္ယာေလးရွိေနသည့္ အခန္းထဲသုိ႔ ဝင္ခဲ့ သည္။
   ခင္ႏွင္းဦးသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ႐ုန္းကန္၍ ထြက္ေျပးလိုပါက ထြက္ေျပးႏိုင္ေသာ အေနအထားျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ေျပးႏိုင္စြမ္းမရွိ။ သူမတစ္ကိုယ္လုံး ႏုံးခ်ိ၍ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္အိအိႀကီးကိုအုပ္၍ ဆုပ္ထား ေသာ စိုးသီဟ၏လက္က ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္အား လက္ေစာင္းျဖင့္တိုက္၍ ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္လိုက္သည္။ သူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ကားေပးလိုက္မိသည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ ေစာက္ပတ္ႀကီး အဆမတန္ေဖာင္းကား၍ တင္းမာေနကာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ယားကနဲ ယားကနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။ တစ္ကိုယ္လုံးခံစားေနရေသာ ရမၼက္မ်ားၾကားက သူမ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမေခါင္းထဲတြင္ သိေနေသာ အသိကလည္း သူမ၏ေရွ႕တြင္ ေတြ႔ေနရေသာ အိပ္ယာထက္၌ မၾကာေတာ့ သည့္အခ်ိန္ေလးအတြင္းတြင္ သူမတစ္သက္လုံးအရိပ္တစ္ၾကည့္ၾကည့္ျဖင့္ သန္႔စင္ထိန္းသိမ္းလာခဲ့ရေသာ အပ်ဳိရည္ေလးကို ေပးဆပ္ရေပေတာ့မည္။ အသိဉာဏ္ႏွင့္ ရမၼက္ဆႏၵႏွစ္ခုၾကားတြင္ လြန္ဆြဲလွ်က္ ခင္ႏွင္းဦး၏ မ်က္ဝန္းမ်ားမွ မ်က္ရည္မ်ား တလိမ့္လိမ့္ဆင္းလာခဲ့သည္။ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ခင္ႏွင္းဦး၏ မ်က္ႏွာေလးသည္ ႐ုတ္တရက္ တင္းမာသြားသည္။ ၿပီးေတာ့.... အံတစ္ခ်က္ ႀကိတ္လိုက္ၿပီး....အိပ္ယာေလးရွိရာ ကုတင္ဆီသုိ႔ ေျခလွမ္းလိုက္သည္။ ကုတင္ေဘးသုိ႔ေရာက္လွ်င္ ခင္ႏွင္းဦး သည္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို မတင္ကာ အိပ္ယာေလးထက္ပက္လက္လွန္ခ်ကာ မ်က္လုံး အစုံကို မွိတ္ထားလိုက္ေလသည္။ သူမႏွင့္အတူ ကုတင္ေပၚသုိ႔ တစ္ပါတည္းပါလာေသာ စိုးသီဟက ခင္ႏွင္းဦး၏ ကိုယ္လုံး ေလးကို ဖက္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔ကို တစ္ဖြဖြနမ္းေနသည္။ စိုးသီဟ၏ လက္ေတြက အၿငိမ္မေနဘဲ သူမ၏ကိုယ္လုံးေပၚ တြင္ လႈပ္ရွားေျပးလႊားရင္း ခင္ႏွင္းဦး၏ အကၤ် ီေလးကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဘရာစီယာကို ခၽြတ္ရင္း ဘရာစီယာအ တြင္းမွျပည့္အစ္၍ထြက္ေနေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ ရင္သားစိုင္ ႏုႏုေဖြးေဖြးညက္ညက္ေလးမ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဒရစပ္နမ္းသည္။ သူမ၏ ရင္သားမွ ဘရာစီယာကို ခြာလိုက္ၿပီးျပန္ေတာ့ ႏို႔သီးေသးေသးေလးတစ္ဖက္ကို ငု႔ံ၍စို႔လိုက္ရာ ဟင့္ကနဲ တစ္ခ်က္အ သံေလးထြက္၍ ခင္ႏွင္းဦး၏ ေက်ာေလးေကာ့တက္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ ႏို႔ေလးႏွစ္ခုကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စုိ႔သည္။
Title: Re: ဗ်င္းေတာ့မယ္.....ႏွင္းရယ္
Post by: loverboy2011 on June 18, 2014, 03:44:34 PM
   စိုးသီဟ၏ လက္တစ္ဖက္က ခင္ႏွင္းဦး၏ ေဖာင္းကားတင္းေျပာင္၍ေနေသာ တစ္လုံးတစ္ခဲဖင္သားႀကီးမ်ားေပၚ ေရာက္၍သြားၿပီး ဖင္သားႀကီးေတြကို ဆုပ္နယ္သည္။ ၿပီးေတာ့...ေပါင္တံႀကီးေတြေပၚေရာက္သြားၿပီး ထက္ေအာက္စုံဆန္ ပြတ္ေပးေနျပန္သည္။ တခဏအတြင္း လိမ္ထားေသာ သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ကင္းကြာ၍သြားသည္။ စိုးသီဟ ႏုိ႔ေလးေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ခါးေလးကိုမကာ တစ္ဖက္က ခင္ႏွင္းဦး၏ ထဘီေလးကို ဆြဲ၍ ခၽြတ္လိုက္သည္။ အစကတည္းက ေျပေလ်ာ့ေနေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ ထဘီေလးမွာ အလြယ္တကူ ကၽြတ္ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ ေတာ့ ေဖြးကနဲ ေပၚလာေသာ သူမေအာက္ပိုင္းကို တပ္မက္စြာၾကည့္ရင္း....သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္လိုက္ သည္။ ခင္ႏွင္းဦး မ်က္လုံးေလးမွိတ္၍ မ်က္ႏွာေလးလႊဲထားသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားၾကၿပီ....။ စိုးသီဟက ခင္ႏွင္းဦး၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲ၍ေထာင္လိုက္ၿပီး ဒူးေထာက္၍ဝင္လိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ ျဖဴေဖြး၍အိေန ေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အေမႊးေလးေတြ သန္႔စင္ထားပုံရသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုမွာ ေဖာင္းတင္း၍ေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုၾကားရွိ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတြင္ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလး  မ်ားမွာ စိုစိမ့္၍ထြက္ေနၾကသည္။ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးထိပ္မွ ေျပာင္တင္းေနေသာ ထိပ္ဖူးႀကီးကို အရည္ၾကည္ေလးေတြ စုိ႔ထြက္ေနသည့္ ေစာက္ပတ္ဝေလး တြင္ ေထာက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ...လီးတန္ႀကီးအရင္းကို လက္ျဖင့္ကိုင္၍ ခင္ႏွင္းဦး၏ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ ေလွ်ာက္ကို စုန္ဆန္ပြတ္ေပးရာ ပထမ ခင္ႏွင္းဦး၏ ခါးေလး ေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာသည္။ လီးထိပ္က ေထာင္တက္ေန ေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကို ခလုတ္တိုက္ေနသည္။ ခင္ႏွင္းဦး မခံစားႏိုင္....ခဏၾကာေတာ့ ခင္ႏွင္းဦး၏ ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီးမ်ား လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္၍ လာေတာ့သည္။ ေစာက္ပတ္ဝမွ ထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း ဒလၾကမ္းပင္ျဖစ္သည္။ စိုးသီဟ၏ လီးတန္ႀကီး တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္၍လာသည္။ စိုးသီဟ အသက္ကိုတစ္ဝႀကီး ႐ႈသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ လီးထိပ္ ကို ေစာက္ပတ္ဝသုိ႔ေတ့ၿပီး တဆက္တည္း လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။
   “ ျဗစ္.....အ....ျဗစ္.....ျဗစ္....ဟင္း.....ဟင္း.....ျဗစ္.....အမေလး.....ျဗစ္....ျဗစ္.....ဖြတ္.....အ....ကၽြတ္....ကၽြတ္.. ....အဟင္း....”
   ခင္ႏွင္းဦး မ်က္ႏွာေလး႐ႈံ႕မဲ့သြားၿပီး ရင္ေလးေရာ ခါေလးပါ ေကာ့တက္သြားသည္။ လီးတစ္ဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ စိုးသီဟက လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ရင္သားေတြကို လွမ္းဆုပ္သည္။ ဖ်စ္ညွစ္ေပးသည္။ ႏို႔သီးေလးေတြကို ေခ်မြေပးသည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ ႐ႈံ႕မဲ့ေနေသာ မ်က္ႏွာေလး တေျဖးေျဖးေျပေလ်ာ့လာသည္။ ထိုသုိ႔ လုပ္ေပးေနရင္း ခင္ႏွင္းဦး၏ ေစာက္ေခါင္းထဲ သုိ႔ တစ္ဆုံးဝင္ေနေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ႏွဲ႔ေပးျပန္သည္။
   “ ဟင္း....ဟင္း....အို....ကၽြတ္....ကၽြတ္....”
   ခင္ႏွင္းဦး၏ ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီးမ်ား ေကာ့ကနဲ ေကာ့ကနဲ တက္၍လာသည္။ စိုးသီဟက သူ၏လီးတန္ႀကီးကို လက္သုံးလုံးသာသာေလာက္ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
   “ အ...အ....အင္း....”
   ၿပီးေတာ့....လီးတန္ႀကီးကို ခင္ႏွင္းဦး၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ေဆာင့္ကာျပန္သြင္းသည္။
   “ ျပြတ္....ဖြတ္....”
   “ အင့္....ဟင့္....”
   ခင္ႏွင္းဦး၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးျဖဴျဖဴေလးမွာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ တစ္ခ်က္ျဖစ္ကာ တုန္တက္သြားသည္။ စိုးသီဟသည္ လီးကို လက္ေလးလုံးခန္႔သာ ဆြဲဆြဲထုတ္ၿပီး ေလးေလးႏွင့္မွန္မွန္ ေဆာင့္၍လိုးေပးသည္။ တစ္ခါ တစ္ခါ လီးတန္ႀကီးအရင္းကို ေအာက္သုိ႔ နည္းနည္းႏွိမ့္၍ ညင္ညင္သာသာေလးေဆာင့္၍ အလိုးလိုက္တြင္ေတာ့....။
   “ အင့္....ဟင့္....ကၽြတ္....ကၽြတ္....”
   သူမ၏တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားၿပီး ရင္ထဲတြင္ က်င္၍တက္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ ခံစားရခက္စြာျဖင့္ အေယာင္ ေယာင္အမွားမွားျဖစ္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လီးကို ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားက ဆြဲ၍ညွစ္လိုက္သည္။ စိုးသီဟက လည္း ခင္ႏွင္းဦး၏ တုံ႔ျပန္မႈမွာ အရသာထူးလွသည္ျဖစ္၍ လီးတန္ႀကီးကို ဒစ္ႀကီးနားအထိ ဆြဲ၍ဆြဲ၍ထုတ္ကာ ေဆာင့္ပါေလ ေတာ့သည္။
   “ ျပြတ္....ပလြတ္....ဖြတ္....ဖြတ္....အင့္....ဟင္း....ကို....ကို....စိုး....အမေလး....ဟင္း....ဟင္း....”
   ရင္ထဲတြင္ မြန္းၾကပ္ျပည့္သိပ္၍လာကာ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ခင္ႏွင္းဦးမွာ အသံထြက္၍ ညီးညဴမိ လိုက္သည္။ အရသာေတြအီဆိမ့္တက္လာေသာ စိုးသီဟက သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ခင္ႏွင္းဦး၏ ကိုယ္လုံးေလးေပၚသုိ႔ ေမွာက္ ၍ခ်ကာ တင္းၾကပ္စြာေပြ႔ဖက္၍ ဖင္ၾကြကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးသည္။
   “ ျပြတ္....ပလြတ္...ျပြတ္....ျပြတ္....အဟင့္....ဟင္း....ျပတ္....ျပြတ္....”
   မၾကာမီမွာပင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တဟင္းဟင္းျဖစ္၍လာၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္၍ လာရသည္။ တစ္ဦးကို တစ္ဦး လည္း အားမရႏိုင္ျဖစ္၍လာရသည္။ စိုးသီဟ၏လက္က သူမ၏ခ်ဳိင္းေအာက္မွေန၍ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီလွ်ဳိသြင္းလိုက္ၿပီး ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္၍ဆြဲကာ အားကုန္ေဆာင့္၍လိုးေတာ့ရာ တစ္ခဏ အတြင္းမွာပင္....
   “ အား....အမေလး...အင့္....အ...အမေလး....ေလး....”
   ဟူေသာ အသံေလးမ်ားျဖင့္ စိုးသီဟ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္၍ထားေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ လက္ေလးႏွစ္ ဖက္က စိုးသီဟ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို စိတ္ရွိလက္ရွိထု႐ိုက္ကာ တစ္ကိုယ္လုံးတြန္႔လိမ္သြားစဥ္မွာပင္ စိုးသီဟမွာလည္း ‘အင္း’ ကနဲ တစ္ခ်က္ညီး၍ လီးကိုအတင္းထိုးစိုက္ဖိကပ္ကာ....သူ၏ ခါးႀကီး တြန္႔ကနဲ တြန္႔ကနဲ တက္သြားရပါေတာ့သည္။
Title: Re: ဗ်င္းေတာ့မယ္.....ႏွင္းရယ္
Post by: loverboy2011 on June 28, 2014, 06:07:48 PM
   မင္းဒင္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕တံခါးက ေစ့႐ုံသာေစ့ထားသည္။ အိမ္ေပၚတက္လိုက္ေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေတြ႔ ခင္ႏွင္းဦး အိမ္မွာက်န္ခဲ့သည္ပဲ...။ အခုဘယ္သြားေနလဲ အိမ္ေပၚေရာက္ကာမွ မင္းဒင္ ဖိနပ္ခၽြတ္ကို တစ္ခါျပန္၍ ၾကည့္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ ဖိနပ္ကရွိေနသည္။ ဒါဆို ဒီေကာင္မေလး အိပ္ေနတာပဲျဖစ္မည္။
   “ ဟင္း....ဘယ္လိုဟာမေလးလဲမသိဘူး....အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပဲျဖစ္မယ္....ခါတိုင္း ဒါမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး....” ဆိုေသာ အေတြးေပါင္းစုံက မင္းဒင္၏ ေခါင္းထဲတြင္ ျဖတ္သန္း၍သြားသည္။ မင္းဒင္က ခင္ႏွင္းဦး၏ အေဒၚေက်ာင္းဆရာမႀကီး ေဒၚမိုးမိုး၏ ေယာက်္ားျဖစ္သည္။ အခုဆိုလွ်င္ ေဒၚမိုးမိုးက အသက္(၆၀)ျပည့္ၿပီး အၿငိမ္းစားယူထားၿပီးျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ မင္းဒင္က အသက္(၄၀)သာရွိေသးသည္။ ဆရာမႏွင့္ တပည့္ယူခဲ့ၾကတာျဖစ္ၿပီး....ခုခ်ိန္ထိ သားသမီးတစ္ေယာက္မွ်မရခဲ့ေပ။ ၿပီးေတာ့ တစ္ခန္းစီ တစ္အိပ္ယာစီခြဲၿပီး အိပ္ခဲ့ၾကတာလည္း သုံးေလးႏွစ္ခန္႔ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ အေပၚမွာ ဝတ္ထားေသာ ရွပ္အကၤ် ီကို ခၽြတ္၍ မင္းဒင္ သူ၏အိပ္ခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။ ရွပ္အကၤ် ီကို ခ်ိတ္တြင္ ခ်ိတ္၍ အိပ္ယာေပၚသုိ႔ လွဲမည္အလုပ္ သူ၏ အိပ္ယာခင္းတြင္ တစ္ထြာပတ္လည္ခန္႔ စိုေနေသာ အကြက္ႀကီးတစ္ကြက္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ မင္းဒင္ အေပၚဘက္ ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ အေပၚတြင္ သပ္ရပ္စြာတင္ထားေသာ ျခင္ေထာင္တြင္ ဘာမွမေတြ႔ရဘဲ ဒါဆိုအေပၚမွက်လာေသာ ေရမျဖစ္ႏိုင္....။ အဆိုပါစိုေနေသာ အစြန္းကြက္ႀကီးကို မင္းဒင္ လက္ဖဝါးျဖင့္ ဖြဖြေလးပြတ္ၾကည့္သည္။ စိုထိုင္းထိုင္း စီးထန္း ထန္းႏွင့္ မင္းဒင္ သူ႔လက္ဖဝါးကို ႏွာေခါင္းျဖင့္ ကပ္၍နမ္းၾကည့္သည္။ ‘ဟင္...’ မင္းဒင္ ေခါင္းနပမ္းႀကီးသြားသည္။ ဘာလဲဆို တာ အတတ္သိလိုက္ၿပီး ခင္ႏွင္းဦး....ခင္ႏွင္းဦး ေတာ္လွ....ေတာ္လွျဖင့္ ေယာင္းမျမင္းစီးထြက္ၿပီ...ၿဗံဳးကနဲ ခက္ထန္ၾကမ္း ၾကဳတ္သြားေသာ မင္းဒင္၏ မ်က္ႏွာႀကီးက တေျဖးေျဖးေျပေလ်ာ့ကာ ၿပံဳးေယာင္သန္းလာသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပင္ ခင္ႏွင္းဦး၏ အခန္းဘက္ဆီမွ တံခါးဖြင့္သံႏွင့္ ေျခသံတုိ႔ၾကားလိုက္ရသည္။
   “ ခင္ႏွင္းဦး....ခင္ႏွင္းဦး....”
   “ ရွင္....”
   မင္းဒင္ ေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ခင္ႏွင္းဦး သူ၏အိပ္ခန္းဝသုိ႔ေရာက္လာသည္။ မင္းဒင္လွမ္းၾကည့္၍ အကဲခတ္လိုက္ သည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ မ်က္ႏွာက မလုံမလဲႏွင့္ ပန္းဆီေရာင္သန္းေနသည္။ ၿပီးေတာ့...အေတာ္ႏြမ္းနယ္ေနသည့္ ပုံမ်ဳိးေတြ႔လိုက္ ရသည္။
   “ ဘာလဲ...အန္ကယ္....သမီး....အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ တံခါးေသာ့မပိတ္မိတာ....”
   မင္းဒင္ သူမမ်က္ႏွာကို ၾကည့္၍ၿပံဳးလိုက္သည္။
   “ ဒီနားလာဦး....”
   ခင္ႏွင္းဦး သူ႔နားေရာက္လာသည္။
   “ ဒါေတြက ဘာေတြလဲ....”
   “ ဟို....ရွင္...ဟို...ဟို....သမီး...မသိဘူး....အိပ္ေနတာ....”
   မင္းဒင္ ျပလိုက္ေသာ အိပ္ယာခင္းေပၚမွ အစိုကြက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ခိုက္....ခင္ႏွင္းဦး ဆတ္ကနဲ တုန္သြား သည္။ ၿပီးေတာ့...သူမ၏ စကားေတြက အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့ႏွင့္ ထြက္လာသည္။ သူမႏွင့္ စိုးသီဟ လြန္ခဲ့ေသာ နာရီဝက္ ခန္႔ကမွ ဒီအိပ္ယာေပၚမွထခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား....။
   “ ေအး....ဒီကိစၥ....သမီးမသိဘူးဆိုေပမယ့္....အန္ကယ္....သိတယ္....ကဲ....သမီးသြားေတာ့....အန္ကယ္ မင္း အန္တီကို မေျပာပါဘူး....”
   “ ရွင္....”
   ခင္ႏွင္းဦး မ်က္ရည္ေတြဝိုင္းကာ ေခါင္းငု႔ံၿပီး အေျပးတစ္ပိုင္းႏွင့္ ထြက္သြားသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါသြားေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ ေနာက္ပိုင္းကို ၾကည့္ရင္း မင္းဒင္ ၿပံဳးလုိက္ျပန္သည္။ ဒီေန႔ေတာ့ ရွိေစေတာ့....ေကာင္မေလး ပင္ပန္းေနၿပီ.... သူလည္းခုမွ မာဆတ္ကျပန္လာတာ မဟုတ္ပါလား....။
   “ ဟာ....အန္ကယ္....”
   အၿမဲတေစ နီေစြးေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းထူထူလုံးလုံးေလးကို မင္းဒင္၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံက ငုံစုပ္တာကို ခံလိုက္ရသည္။
   “ ဟြန္း...အြန္း...ဟင္း....ဟင္း....”
   သက္ျပင္း႐ႈိုက္သံမ်ား ၿပိဳင္တူေပၚလာသည္။ ခင္ႏွင္းဦး၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ား ေမွးစင္း၍ က်လာသည္။
   “ အန္ကယ္....ရွင္...ရွင္....”
   ခင္ႏွင္းဦး ေဆာင့္႐ုန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာျပြတ္ကနဲ ကြာသြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ မင္းဒင္က ကၽြမ္း သည္။ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို အလွ်င္အျမန္ဆြဲယူကပ္သည္။ အပူလိႈင္းစီးေၾကာင္းက ခင္ႏွင္းဦး၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္းသုိ႔ စီးဝင္ပ်ံ႕ႏွ႔ံသြား သည္။
   “ ျပြတ္....အို....”
   အသိေလးတစ္ခ်က္ဝင္သည္ႏွင့္ ခင္ႏွင္းဦး ႏႈတ္ခမ္းကို ဆြဲခြာ၍ ေျပးထြက္ရန္ ကိုယ္ကိုလွည့္လိုက္သည္။ ဒီမွာတင္ မင္းဒင္၏ မာေက်ာလွေသာ ပစၥည္းႀကီးက သူမ၏ေဖာင္းေဖာင္းကားကား ဖင္သားလုံးလုံးေတြဆီသုိ႔ ထိုးေဖာက္ထိကပ္ရင္း မင္းဒင္က သူမကိုေနာက္ေက်ာမွ ဖက္လိုက္သည္။
   “ ျပြတ္...ျပတ္...ျပတ္...”
   မင္းဒင္က ခင္ႏွင္းဦး၏ လည္ဂုတ္ေဖြးေဖြးေလးကို နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့...ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး တစ္ကိုယ္ လုံး ၾကက္သီးထသြား႐ုံမွ်မက သူမ၏ တင္သားကို ဖိကပ္ထိုးေထာက္ထားေသာ ပစၥည္းႀကီးမွာ တင္းကနဲ တင္းကနဲ ႐ုန္းကန္ ထၾကြေနသည္ကို သိေနရသည္။ ခင္ႏွင္းဦးက အသားမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ သူမကို ဖက္ထားေသာ မင္းဒင္၏ လက္အစုံက သူမ၏ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ခပ္က်စ္က်စ္ ဆုပ္နယ္ဆြဲကိုင္ၿပီး ေခ်မြနယ္ဖတ္ေနျပန္ရာ ခင္ႏွင္းဦး တစ္ကိုယ္လုံး ၿဖိဳး ၿဖိဳးဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္ စိတ္မ်ားေယာက္ယက္ခတ္ကာ ေသြးမ်ားဆူပြက္လာသည္။ ရပ္ေနေသာ သူမ၏ ေျခေထာက္ေတြ ယိုင္နဲ႔လာ သည္။
   “ အင္း....အန္ကယ္....သမီးကို...သနားပါ....”
   လိႈက္ေမာတုံခါစြာ ေတာင္းပန္သံေလးက ရာဂဘီလူး မင္းဒင္ကို မေျဖာင္းဖ်ႏိုင္ေခ်။ မင္းဒင္၏ သန္မာေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ၾကားမွ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္မွန္းသိလွ်က္ႏွင့္ ခင္ႏွင္းဦး သူမကိုယ္လုံးေလးကို အတင္းလႈပ္၍႐ုန္းသည္။ ဒီမွာတင္ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားက ဟသြားပုံရၿပီး....ေနာက္မွ ဖိကပ္ထိုးေထာက္ထားေသာ မင္းဒင္၏လီးႀကီးက သူမ၏ ေပါင္ၾကား သုိ႔ တိုးဝင္လာသည္။ မင္းဒင္ ဒူးကိုညြတ္၍ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၾကားက ပုဆိုးႏွင့္ ထဘီခံေနေသာ္လည္း သူ႔လီး ႀကီးက ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို ပြတ္တိုက္၍ေနသည္။ ခင္ႏွင္းဦး အရည္ေပ်ာ္ခ်င္လာသည္။ သူမ တစ္ကိုယ္လုံး ႏုံးခ်ိ ၍လာသည္။ မင္းဒင္က ခင္ႏွင္းဦး၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲလွန္၍ ရင္ျခင္းအပ္လိုက္သည္။ ဒီအခါတြင္ေတာ့ မင္းဒင္ ၏ ပစၥည္းႀကီးက ခင္ႏွင္းဦး၏ ေစာက္ပတ္အုံေလးေပၚသုိ႔ ထဘီေပၚမွ ခပ္တင္းတင္း ဖိေထာက္ထားလိုက္သည္။
Title: Re: ဗ်င္းေတာ့မယ္.....ႏွင္းရယ္
Post by: loverboy2011 on June 28, 2014, 06:10:45 PM
   “ အင့္....အင္း....”
   ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ျပန္ၿပီး....ခင္ႏွင္းဦး၏ လွ်ာဖ်ားေလးကို ကလိ၍ဆြသည္။
   “ ခ်စ္လိုက္တာ....ႏွင္းေလးရယ္...”
   ခင္ႏွင္းဦး၏ ႏွိပ္ေစ့ေလးေတြတပ္ထားေသာ ရင္ေစ့အကၤ် ီေလးက ပြင့္ထြက္သြားသည္။ အနက္ေရာင္ ဘရာစီယာ ေလးထဲမွ ဝင္းဝါေသာ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ညင္သာစြာ ေကာ္ထုတ္သည္။ ဝင္းကနဲ အိစက္ျပည့္တင္းစြာ ကန္ထြက္လာေသာ ႏို႔ ေလးႏွစ္လုံးက မင္းဒင္၏ ရာဂမီးကို ဟုန္းကနဲထသြားေစသည္။
   “ အန္...အန္ကယ္....မလုပ္....အ....”
   အသံေလးက ညင္သာလြန္းၿပီး ေမာသံေလးျဖင့္ တုန္ခါ၍ေနသည္။
   “ ႏွင္းေလးကို...ကိုယ္ လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာလွၿပီ....”
   ၾကားရတာႏွင့္ပင္ ရင္ထဲတုန္ခါသြားၿပီး ရွက္ရြံ႕စြာျဖင့္ မ်က္ေတာင္ႀကီးေတြ စင္းက်ကုန္သည္။ မင္းဒင္ ႏို႔သီးေခါင္း ရဲရဲေလးမ်ားကို ညင္သာစြာ စုပ္ယူလိုက္သည္။
   “ ျပြတ္....အ....အ...ဟင့္...အင္း...ဟင္း....ဟင္း....”
   ခင္ႏွင္းဦး ဆတ္ဆတ္ခါ သြားသည္။ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက မင္းဒင္၏ ဆံပင္မ်ားၾကားသုိ႔ တိုးဝင္ကာ မင္းဒင္၏ ေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ မခ်င့္မရဲကိုင္ၿပီး ႏုိ႔စုိ႔ခံေနမိသည္။
   “ ျပြတ္....ျပြတ္....ျဗစ္....ျဗစ္....အ....အာ....ဟင္း....”
   ခင္ႏွင္းဦး မ်က္လုံးမဖြင့္ဘဲ သက္ျပင္းေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနမိသည္။ မင္းဒင္၏ လက္ဖဝါးက သူမ၏ ေစာက္ပတ္အုံ ေလးကို အုပ္၍ သုတ္လိုက္သည္။ ထြက္ေနေသာ အရည္ၾကည္ေလးေတြက ထဘီကိုေဖာက္၍ မင္းဒင္ လက္ကို  စိုသြား သည္။ မီးစိမ္းျပေနၿပီ...ဂီယာေျပာင္း၍ ေမာင္းထြက္ရေတာ့မည္။ မင္းဒင္ သူမကို ေပြ႔ခ်ီ၍ ကုတင္ေပၚသုိ႔ တင္လိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး စိတ္ထဲ အန္ကယ့္အေပၚ အလိုမတူမႈေတြ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိ ေစာေစာက သူမကို ထိုးေထာက္ကာ ဖိကပ္ ထားေသာ ‘ဟာႀကီးက’ သူမ၏ ခ်စ္သူ စိုးသီဟ၏ ဟာထက္ အေတာ္ႀကီးထြားေၾကာင္း ေတြးလိုက္မိသည္။ မ်က္လုံးအစုံကို မွိတ္၍ ခင္ႏွင္းဦး အသာေလးၿငိမ္ေနသည္။
   မင္းဒင္၏ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ဆီးခုံေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ဖြဖြရြရြေလး ပြတ္ေပးသည္။ အေမႊးထုက ထဘီ ေအာက္တြင္ လုံးေထြး႐ႈပ္ေထြးေနၾကၿပီ။ ထဘီကို ဆြဲခၽြတ္သည္။
   “ အို....မခၽြတ္....နဲ႔....ၾကည့္ပါလား....အဟင့္....”
   ခင္ႏွင္းဦး၏ စကားလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ အသံအေနအထားေလးေတြ ေျပာင္းလာေၾကာင္း မင္းဒင္ သတိထားမိလိုက္ သည္။ ေဖာင္းတင္းခုံးထေနေသာ ေစာက္ပတ္ဝင္းဝင္းေလးကို မင္းဒင္ ၿဖဲၾကည့္သည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားက နီ ေစြး၍ ထြက္ေနေသာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားျဖင့္ ရႊမ္းလက္၍ေနသည္။ ေထာင္တက္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္မထိပ္ ေလးျဖင့္ ပြတ္လွည့္လိုက္သည္။
   “ အား....ရွီး....ေသပါၿပီ...အ...အ....”
   ခင္ႏွင္းဦး ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္သြားသည္။ မင္းဒင္ ပုဆိုးကိုခၽြတ္၍ ဒူးေထာက္ဝင္လိုက္သည္။ သံေခ်ာင္းအလား မာေက်ာ ေနသည့္ သူ႔လီးႀကီးျဖင့္ ေစာက္ေစ့ေလးကို ထိုးေထာက္လိုက္သည္။
   “ အ...ဟာ...အ...အ...ဟင္း....”
   ဖင္ႀကီးေကာ့တက္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္က်သြားသည္။ အကိုင္အတြယ္ အႏူးအႏွပ္ကအစ စိုးသီဟႏွင့္ ဘာမွမဆိုင္ ....သာလြန္ေကာင္းမြန္လွေသာ အန္ကယ္၏ အကိုင္အတြယ္ ထံမွာသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ စိတ္က ေရာက္ေနသည္။ စိုးသီဟ တင္ သာမဟုတ္....အန္ကယ္ကလြဲရင္ ခင္ႏွင္းဦး ဘာဆိုဘာမွ မသိေတာ့ေပ။
   “ ကိုယ္....လိုးေတာ့မယ္ေနာ္....ႏွင္းေလး...”
   “ ဟြန္း...ၾကည့္...သူသိပ္ႏိုင္တာပဲ...”
   မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးေတြက တဖ်ပ္ဖ်ပ္ႏွင့္ ရႊမ္းပေသာမ်က္လုံးေလးမ်ားျဖင့္ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးလိုက္သည့္အ ခိုက္....မင္းဒင္က သူ႔လီးထိပ္ႀကီးကို ေတ့ကာ တဆက္တည္း ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
   “ ျပြတ္....ပလြတ္....ဖြတ္...”
   “ အ...အင္း....”
   သံရွည္ေလးျဖင့္ညီးကာ ခင္ႏွင္းဦး သူ႔ရင္ဘတ္ႀကီးကို ဆီး၍ တြန္းထားမိသည္။
   “ အင္း....ဟင္း....အရမ္းႀကီးဘဲ...သူ႔ဟာႀကီးကလဲ....နဲတာႀကီးမဟုတ္ဘူး....”
   “ ဟဲ...ဟဲ...”
   “ ျပြတ္...စြပ္...ျပြတ္....ျပြတ္....”
   လီးႀကီးကို တဝက္ေလာက္ထုတ္ၿပီး ညင္သာစြာ ေဆာင့္၍လိုးေပးသည္။ ေလးငါးႀကိမ္ေလာက္ ေညွာင့္ၿပီးလိုးၿပီး ေတာ့မွ လီးကိုၿဗံဳးကနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
   “ ျဗစ္...”
   “ အိုး....အား....ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ...”
Title: Re: ဗ်င္းေတာ့မယ္.....ႏွင္းရယ္
Post by: loverboy2011 on June 29, 2014, 04:31:08 PM
   မွိတ္ထားေသာ မ်က္လုံးကို ျဖတ္ကနဲဖြင့္ၿပီး ခင္ႏွင္းဦး ကမန္းကတန္းေမးလိုက္ရွာသည္။ သူမ ေမးလိုက္ခိုက္မွာပင္ မင္းဒင္က ၿဗံဳးကနဲ ငုံ႔၍ သူမေစာက္ပတ္ကို ၿဖဲကာ ႏႈတ္ခမ္းအစုံျဖင့္ ေတ့၍ စုပ္လိုက္သည္။ ေစာက္ေစ့ရဲရဲေလး တင္းကနဲ ေထာင္တက္သြားသည္။
   “ ျဗစ္...ျပတ္...ျပြတ္...ျဗစ္...ျဗစ္...”
   “ ရွီး...အုိး...ကၽြတ္....ကၽြတ္...ကၽြတ္....”
   မင္းဒင္၏ ဆံပင္ကိုစုံကိုင္ၿပီး မင္းဒင္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့ကပ္ကာ ေခါင္းကို ဘယ္ညာ လူးရင္း...ညီးတြားလိုက္မိသည္။
   “ ျပြတ္...ျပတ္...ျပတ္....ျပြတ္....”
   “ အား....ရွီး...အား....အား....အ....”
   ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္စုပ္ယက္ေနမႈေၾကာင့္ ဒူးႏွစ္ဖက္က ဆတ္ကနဲ ေထာင္သြားကာ ေျခဖဝါးအစုံ က အိပ္ယာကို ကန္ေထာက္၍ ဖင္ႀကီးၾကြကာ ေကာ့တက္လာသည္။
   “ ျပြတ္....ျပြတ္...ပလပ္...ပလပ္....”
   လွ်ာအျပားလိုက္ႀကီးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေအာက္ေျခမွ ေစာက္ေစ့ကို ေက်ာ္ကာ ယက္တင္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ခင္ႏွင္းဦး ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္သြားရွာသည္။ မင္းဒင္ ေခါင္းေထာင္၍ ထလာသည္။ ၿပီးေတာ့...သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ အကၤ် ီကို ခၽြတ္လိုက္ သည္။ မင္းဒင္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားသည္။ ခင္ႏွင္းဦး အေမာေျဖရင္း မင္းဒင္ လုပ္သမွ်ကို မ်က္လုံးေလးေမွး၍ ၾကည့္ေန သည္။ မင္းဒင္က အသက္(၄၀)ဆိုေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္က က်စ္လစ္သန္မာလွသည္။ ၾကြက္သားစိုင္တုိ႔က သူ႔ေနရာႏွင့္သူ က်စ္ လစ္မာေက်ာေနသည္။ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း ေမွးစင္းေနေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ မ်က္လုံးအစုံက ေတာက္ပ၍ အေရာင္ထြက္လာ သည္။
   “ အန္ကယ္....ဘာလုပ္အုံးမလို႔လဲ ဟင္....”
   သိရဲ႕သားႏွင့္ စကားမရွိစကားရွာ၍ သနားစဖြယ္ မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ေမးသည္။
   “ ႏွင္းေလးကို....ကိုယ္ -ိုးေတာ့မလို႔...”
   “ ကၽြတ္...ဒီစကားႀကီးပဲေျပာေန....”
   သူမ၏ မ်က္ေစာင္းေလးေတြက အလွပဆုံးျဖစ္ေနသည္။ မ်က္ေစာင္းေလးအဆုံး သူမ၏ အၾကည့္က ေကာ့ေထာင္ ေနေသာ မင္းဒင္၏ လီးတန္ႀကီးဆီသုိ႔ေရာက္သြားၿပီး ရင္ထဲဖိုသြားသည္။ ျငဳပ္က်ည္ေပြ႔ႀကီးလားမွတ္ရသည္။
   “ ႏွင္းေလး....အဝတ္ေတြခၽြတ္လိုက္ပါလား....”
   “ ဟင့္အင္းကြယ္....”
   “ တုိ႔-ိုးၾကမယ္ေလ...”
   “ ဒီအတိုင္းလဲရသားနဲ႔ကြာ...”
   ခင္ႏွင္းဦး မူတူတူျငဴစူစူေလးေျပာသည္။ ဒါေပမယ့္ မင္းဒင္ကမရပါ။ ပထမဆုံး ရင္ဘတ္က်ယ္သီးေတြျပဳတ္ေန ေသာ သူမ၏ အကၤ် ီကို ကိုယ္မွခြာလုိက္ၿပီး က်န္ေသာဘရာစီယာကိုပါ ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းဦး ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္ သြားၿပီ။
   “ ဟင့္ကြယ္....ဘာမွန္းလဲမသိဘူး....”
   ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ခင္ႏွင္းဦး၏ မ်က္လုံးအစုံက ၿပံဳးေယာင္သမ္းေနသည္။
   “ ႏွင္းေလး....ကိုယ့္ဟာႀကီး ကိုင္ၾကည့္စမ္း....”
   “ ဟာကြာ...”
   ေျပာလဲေျပာ မင္းဒင္က ခင္ႏွင္းဦး၏ ညာဘက္လက္ေလးကိုဆြဲ၍ သူ၏လီးႀကီးေပၚ အသာေလးတင္ေပးလိုက္ သည္။ ေစာေစာက -ိုးထားသျဖင့္ မာေက်ာလွေသာ လီးတန္ႀကီးအေပၚ အခၽြဲအရည္တုိ႔က ကပ္ညိကာစီးထန္းထန္းျဖစ္ေန သည္။ တုန္ရီေနေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ပထမဖြဖြေလး လီးႀကီးကို ဆုပ္လိုက္ၿပီးေနာက္...အတင္းညွစ္၍ အားရပါးရကိုင္လိုက္သည္။ လီးႀကီးထိပ္မွ အရည္ၾကည္ေလး တစ္ေပါက္စုိ႔ထြက္လာသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရရင္း မေနႏိုင္မထိုင္ ႏိုင္ျဖင့္ ခင္ႏွင္းဦး စအိုေလးကို ႐ႈံ႕လိုက္မိသည္။
   “ ေမွာက္လုိက္ပါလား....ႏွင္းေလး....”
   “ ဟာကြာ...စိတ္..ညစ္..တယ္...”
   ေျပာမယ့္သာေျပာသည္ လက္ထဲမွလီးကို မလႊတ္ခ်င္ လႊတ္ခ်င္လႊတ္၍ ေမွာက္အိပ္လိုက္သည္။ မင္းဒင္က ေသး က်င္ေသာ သူမ၏ ခါးကိုဒူးေထာက္မိသည္အထိ ဆြဲေထာင္ပစ္လိုက္ရာ ႀကီးမားအိစက္ျဖဴဝင္းေသာ ဖင္ဆုံႀကီးမ်ားက သူမ၏ ေနာက္တြင္ ဒူးေထာင္ထားေသာ မင္းဒင္၏ လီးႀကီးတဲ့တဲ့၌ ခ်ိန္သားကိုက္ျဖစ္သြားသည္။ ခင္ႏွင္းဦးမွာ ဖင္ႀကီးကို ဖင္ဘူး ေထာင္းေထာင္ေပးထားသလိုျဖစ္ေနၿပီး ေထာက္ထားေသာ ဒူးႏွစ္ဖက္က အတန္ငယ္ကားထားေသာေၾကာင့္ ထူအမ္းအမ္းမို႔ ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းမွာ အတန္ငယ္ဟလ်က္ ေစာက္ပတ္ဝမွ အရည္ျဖဴျဖဴေလးကို ေတြ႔ျမင္ေနရသည္။ မင္းဒင္က လီးကို ေနာက္သုိ႔စူထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားသုိ႔ေတ့၍ သူမ၏ ဖင္သားႀကီးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီကို အားရ ပါးရ ဆြဲကိုင္ညွစ္၍ လီးတန္ႀကီးကို -ိုးသြင္းလိုက္သည္။
   “ ျပြတ္...ပလြတ္....အား....အီး....”
   ခင္ႏွင္းဦး၏ ေခါင္းေလးေမာ့တက္သြားသည္။ မင္းဒင္ကလည္း အားရပါးရကို ေဆာင့္၍-ိုးသည္။
   “ ျပြတ္...ျပတ္...ပလြတ္....ျပြတ္...ျဗစ္...ျပြတ္...ျဗစ္....”
   “ အင့္....အင့္....အင့္....အဟင္း....”
   သဘာဝ၏ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္ ခင္ႏွင္းဦး၏ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးမွာ ေနာက္သုိ႔ျပန္၍ျပန္၍ ေကာ့ေဆာင့္လာသည္။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္၍ မာန္တင္းကာ ခင္ႏွင္းဦး အားရပါးရႀကီးကို အ-ိုးခံေနသည္။
   “ ျပြတ္....ဖြတ္....ပလြတ္....ပလြတ္...ျပြတ္...ျဗစ္....ဖြတ္....အင့္....အင့္...အ...အ...အင့္...အင့္....”
   ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲခါရမ္းသြားေသာ ခင္ႏွင္းဦး၏ ဖင္ႀကီးကို ထိန္း၍ကိုင္ကာ ေဆာင့္-ိုးသည္။ အိပ္ယာေပၚတြင္ တေစာင္းေလးျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးက ႐ႈံ႕ခ်ီမဲ့ခ်ီ အံႀကိတ္ခ်ီျဖင့္ ေဝဒနာေပါင္းစုံကို ခံစားေနရသည္။
   “ ျဗစ္....ပလြတ္....ျဗစ္....ျဗစ္....”
   “ အ...အီး....အမေလး....ကိုယ္ရဲ႕....အ...ဟ....”
   ဒီတစ္ခါတြင္ေတာ့ ခင္ႏွင္းဦး၏ ဖင္ဆုံေဖြးေဖြးႀကီးသာမက ကိုယ္လုံးျဖဴျဖဴေလးတစ္ခုလုံး ခါယမ္းသြားၿပီး အိပ္ယာ ေပၚ ေမွးခ်ထားေသာ သူမ၏ ေခါင္းေလးက ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲ ေထာင္ေထာင္သြားသည္။ ခင္ႏွင္းဦး အရသာထူးကို ဆြတ္ခူး လိုက္ၿပီကို သိလိုက္ေသာ မင္းဒင္က ေလးငါးခ်က္ေလာက္ အျပင္းထန္ဆုံး ေဆာင့္လိုက္ရင္း သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထည့္ လုိက္ေလေတာ့သည္။




ၿပီးပါၿပီ။

************************************************

​ေမမရဲ႕ျဖစ္​ရပ္​မွန္​

ေမမလည္း အားက်လာပီ ရင္ထဲမွာသိမ္းထားရတာမြန္းက်ပ္ေနပီ ဒီအခန္းထဲမွာဖြင့္ခ်ေတာ့မယ္ ေမမရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္အင္းဆက္အေျကာင္းေတြေပါ့  စမယ္ေနာ္....

ေမမအသက္က ၂၉ ပါ ဝတယ္လွတယ္ ေတာင့္တယ္ ေျပာရရင္ ျပည့္ဖူးခိုုင္လိုုပါဘဲ အိမ္ေထာင္က်တာ ေလးလပဲရိွေတးတာ၊ ေမမမွာေမာင္ေလး တေယာက္ရွိတယ္ေလ အခုုမွကိုုးတန္းေျဖထားတာ ၁၆နွစ္ေပါ့ ေမမအမ်ိဳးသားက ေမမတိုု ့အိမ္မွာလိုုက္ေနတာေလ ညညေမမတိုု ့ အလုုပ္ျဖစ္ပီဆိုုရင္ ေမာင္ေလးက ေခ်ာင္းေတာ့တာဘဲ၊ ေမမတို ့ညအိပ္ရင္ ေမာင္ေလးလာလာေခ်ာင္းတာေမမသိတယ္၊ ေမမ ေယာက္်ားကမသိဘူး ေမမလည္းေမာင္ေလးကို သနားတယ္ ေခ်ာင္းပါေစဆိုပီး ေမမအလုပ္ခံတယ္ေလ ဒါကလဲည္ဖီးတမ်ိုဳးပဲ သူလည္းေမမကိုမွန္းျပီးေတာ့ ဂြင္းထုမွာပဲေနာ္၊

သူအခုကိုးတန္းေျဖထာတယ္ ဆန္တန္းမွာဒီစိတ္ေတြဝင္ေနရင္ ဘယ္လိုမွစာေမးပြဲေအာင္မွာမဟုတ္ဘူး သူ ့ကိုဆူျပန္ရင္လည္း အရြဲ ့တိုက္မွာစိုးတယ္၊ အပ်က္မေတြနဲ ့ေတြ ့သြားမွာအဆိုးဆံုးပဲ သူ ့ကုုတင္ေအာက္မွာလည္း ေအာစာအုုပ္ေတြေပါမွေပါ ေမမလည္းမေနနုုိင္ဘူးခိုုးဖတ္တာဘဲ May ma
အစကေတာ့အမႈအမွတ္မဲ့ပါဘဲ သူ ့အျပာစာေတြခိုးဖတ္ရာက အင္းဆက္အေျကာင္းသိခဲ့တာေလ ေမာင္ေလးလည္းေမမလိုဖီးတက္မွာေပါ့ အဲဒါေျကာင့္ထင္တယ္ တေန ့ေမမအိပ္ေနတာကိုလာေခ်ာင္းျကည့္တယ္၊ ေမထမိန္စ ဟေနတဲ့ေနရာကို မ ျကည့္တယ္ေလ၊

ေမမအမ်ိဳးသားက company တခုုကအဝယ္ေတာ္ေလ တလနွစ္ခါေလာက္ ၃ရက္၄ရက္ခရီးထြက္ရတယ္၊ တေန ့ေတာ့ ကိုုကိုုခရီးထြက္ေနတုုန္းမွာေပါ့
ေမာင္ေလးကိုု စကားစျကည့္တယ္ နင္ရည္းစားရိွေနပီလား လိုု ့ေမးေတာ့ မရွိဘူးတဲ့ မမရွာေပးရမလားလိုု ့ေမးေတာ့မလိုုခ်င္ဘူးတဲ့၊ ေမမလည္းစကားလမ္းေပ်ာက္သြားေရာ ဒါနဲ႕ပဲ လိမ္မာလိုုက္ တဲ႕ငါ့ေမာင္ဆိုုပီး သူ ့နဖူးေလးကိုုနမ္းလိုုက္တာ သူမ်က္လံုုးေတြက ေမမ နိုု ့ေတြကိုုျကည့္ေနလိုုက္တာ၊

ပီးေတာ့မွ မမေမာင္ေလးအင္ တာနက္သံုုးခ်င္တယ္ဆိုုဘဲ သူ ့ကိုုေဖေဖက လုုးံဝနက္ေပးမသံုုးဘူး ေလ ဆယ္တန္းေအာင္မွသံုုးရမယ္တဲ႕ အျပင္ဆိုုင္မွာခိုုးသံုုးလိုု ့ အရုုိက္ခံရပီးဘီေလ ေမမလည္းသနားတာနဲ႕ ဒီေန ့က်ဴရွင္ကေပးလိုုက္တဲ႕ အိမ္စာေတြျပီးရင္ တနာရီေပးသံုုးမယ္ ေဖေဖအိပ္သြားရင္ မမအခန္းကိုု တိတ္တိ္တ္ေလးလာခဲ့လိုု ့ ေျပာလိုုက္တာ ေပ်ာ္သြားေလရဲ႕ အခုုသူစာျကည့္ေနတယ္ေလ ေဖေဖ ကေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဆိုုလမ္းထိပ္ကဘီရာဆိုုင္မွာပုုံမွန္ပဲ ဟိဟိ ဘာမွမဟုုတ္ေပမဲ့ ေမာင္ေလးအခန္းထဲလာမယ္ဆိုုေတာ့ ဖီးတစ္မ်ဳိး ဝင္ေနတယ္၊
Title: Re: ေမမရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္
Post by: May ma on April 21, 2012, 06:05:02 PM
ညကေမာင္ေလး ေမမအခန္းကိုုလာေတာ့၁၁ခြဲေနပီေလ ေဖေဖျပန္လာေတာ့ဆယ္နာရီရိွေနျပီ ေမာင္ေလးကဝက္သားဒုုတ္ထိုုး စားခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ေဖေဖက ငါေရာစားမယ္ဆိုုျပီး အျပင္ျပန္ထြက္ သြားျကတယ္ ေမမကိုုေတာင္ေခၚေသးတယ္ မလိုုက္ေတာ့ဘူးအိပ္ေတာ့မယ္ဆိုုပီးေအာစာဖတ္ေနတာ၊ နာရီဝက္ ေလာက္ျကာေတာ့ ျပန္လာျကတယ္ ေမမကတအိမ္လံုုးမီးပိတ္ထားတာ အဖြားကေတာ့အိပ္ေနပီ ေမမလည္း ခဏေနရင္ေမာင္ေလး လာေတာ့မယ္ဆိုုတာသိေတာ့ ဘာလုုပ္ရရင္ေကာင္းမလဲေပါ့ အဲဒါနဲ႕ အိပ္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ရင္း ေမွးေနလိုုက္တာ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးမွေမာင္ေလး ဝင္လာတာ၊

အခန္းထဲမွာေမွာင္မဲေနတယ္ေလ မီးပိတ္ထားေတာ့ အခန္းဝမွာရပ္ေနျပီးျပန္ထြက္သြားတယ္ ေမမအိပ္ေနလိုု ့ျပန္လွည့္ သြားတယ္ထင္တာေပါ့ ဘယ္ဟုုတ္မလည္း လက္နွိပ္မီးသြားယူတာ ကိုုး ေမမက ေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ေနတာေလ ညဝတ္ဂါဝန္နဲ႕ ေမမမ်က္လံုုးကိုု ေမွးေမွးေလးဖြင့္ျကည္တာေပါ့ မမ မမ ဆိုုပီးတိုုးတိုုးေလးေခၚေနတယ္ ေမမလည္းသုူ့ ့ကိုု နက္ဖြင့္ေပးရမွာပ်င္းတာကတေျကာင္း ေမမအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုုရင္ သူဘာလုုပ္မလည္း သိခ်င္တာကတေျကာင္းဆိုုေတာ့ အိပ္ဟန္ပဲေဆာင္ေနတယ္၊

ျပီးခဲ႕တဲ႕နွစ္လေလာက္က ေန ့ခင္းအိပ္ေနတာေတာင္ေခ်ာင္းတယ္ဆိုုေတာ့ ညပိုုင္းဆိုုေသခ်ာေပါက္ သူေခ်ာင္းမွာဘဲေပါ့ ထင္တဲ႕အတိုုင္း ပဲ မမဆုုိပီးသံုုးေလးခါေခၚပီး လက္နွိပ္မီးကိုုလက္ဝါးနဲ႕အုုပ္ပီး ေျခရင္းဘက္သြာတယ္ေလ ေမမ ေအာက္ပိုုင္းကိုုရႈိးေနပီ ဂါဝန္က ဒူးဆစ္ေလာက္ပဲရိွတာေလ ကုုတင္ ေျခရင္းမွာထိုုင္ပီးေခ်ာင္းေနပီ ေမမရင္ေတြတုုံပီးဖီးေတြတက္ေနတာ ေမာင္အရင္းကကိုု ့ကိုုအေခ်ာင္းခံရတဲ့ဖီးလ္က အရမ္းေကာင္းတယ္ ဒါနဲ႕သူတဆင့္တက္လာပီ ဂါဝန္ကိုုအေပၚလွန္တင္ေနပီ မျမင္ရလိုု ့ထင္တယ္ ေျဖးေျဖးခ်င္းတင္ေနတယ္ ေပါင္အရင္းေရာက္မွ လက္ကလြတ္ပီး သူအားရပါးရျကည့္ေနတာ၊

ခဏေနေတာ့ သူ ့ေဘာင္းဘီကိုုေအာက္ေလ်ွာခ် လိုုက္ေတာ့ေမမ မ်က္လံုုးကိုုထိန္းလိုု ့ မရေတာဘုူး  ေမာင္ေလးလီးကိုုျမင္ေနရဘီ သူ ့ဟာကကိုုကိုုဟာေလာက္မျကီးဘုူး အဖ်ားေသးပီးအရင္းတုုတ္ေနတယ္ ကိုုကိုုကအဖ်ားတုုတ္ေလ  ေမာင္ေလးစပီးဂြင္းထုုေနပီ ေမမအဖုုတ္ကိုုျကည့္ပီးေတာ့ ေမမလည္းအရမ္းယားေနပီ နွစ္မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ သူ ့လီးကအရည္ေတြပန္းထြက္လာတာအမ်ာျကီးပဲ အိပ္ခင္းေပၚမွာ ျပီးေတာ့မွေမမဂါဝန္ကိုုျပန္ဖုုန္းေပးျပီးထြက္သြာေလရဲ ႕ ေမမလည္း ဖီးကတက္တံုုးဆိုုေတာ့လက္ထည့္ပီးႏိႈက္ေတာ့တာေပါ့ မတတ္နုုိင္ဘူး ေမာင္ေလးက ေမမကိုုလိုုးေနသလိုုဖီးထည့္ေမြွလိုုက္တာ အေျကာေပါင္းတစ္ေထာင္စိမ့္သြာတာဘဲ ဒီညလည္းလာေခ်ာင္းမွာဘဲ ေမမက အခန္းတခါးကုုိေစ့ရုုံေစ့ထားတာ၊
Title: Re: ေမမရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္
Post by: May ma on May 03, 2012, 08:31:02 PM
ေမာင္ေလးေမမကိုု ညတိုုင္းေခ်ာင္းေနတာ သ ံုုးညရွိေနပီေလ အခန္းထဲကိုုဝင္လာတယ္ မမ မမ ဆိုုပီးေခၚျကည့္တယ္ ေမမကျပန္မထူးေတာ ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္တာေပါ့ အဲဒါနဲ ့ေျခရင္း ဖက္ကိုုသြားျပီး ေမမပိပိကုုိေခ်ာင္းေတာ့တာဘဲ ေမမက ပက္လက္လွန္ျပီးေျခနွစ္ေခ်ာင္းကား အိပ္ေနတာေလ ညဝတ္ဂါဝန္က ဒူးဆစ္ေလာက္ဖုုန္းေနတာ ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရေတာ့လွျကည္တ ယ္ေလ ပီးေတာ့ဂြင္းထုုျပန္သြား မေန ့ညကေတာ့သူတဆင့္တက္လာတယ္ ေမမအဖုုတ္ကိုုမထိတထိကိုုင္ ျကည္ေနတယ္ေလ  ေမမလည္းဘယ္လိုုမွမေနနုုိင္ေတာ့ဘူး သူ ့လက္နဲ႕ထိေတာ့တြန္ ့တက္သြာတာေပါ ့ အင္းဆက္ရဲ႕အရသာ ေကာင္းမွေကာင္း ေမမလည္းေယာင္သလိုုလိုုနဲ ႕အင္းအားးးဆိုုျပီးတိုုးတိုုးေလးညည္းလိုုက္ေတာ့ သူအသက္ရႈသံေတြ ျမန္လာတယ္ ေမမလည္းအက်ံရပီးပိုုအနွိက္ခံခ်င္တာနဲ႕ ေပါင္နွစ္ေခ်ာင္းကိုုေထာင္ပီးကားေပးလိုုက္တာ ေမမအဖုုတ္ကအကြဲ ေျကာင္ေပၚေနမွာေပါ့  ထင္တဲ႕အတိုုင္းပဲ ေမာင္ေလးလက္ေတြက ေမမအဖုုတ္ ထဲကိုုနွိက္ေနပီ အဲဒီအခ်ိန္မွာေမမကိုုေမာင္ေလးသာတက္လိုုးလိုု ့ကေတာ့ ဘယ္လိုုမွမျငင္းနိုုင္ေတာ့ဘူး အရမ္းကိုုအလိုုးခံခ်င္ေနပီ ဒါေပမဲ႕သုူ ့လက္ကိုုျပန္နႈတ္ပီး ဂြင္းထုုေတာတာဘဲ မျကာပါဘူး အေရေတြထြက္က်ေတာ့တာဘဲ  ေမမကမေနနိုုင္ေတာ့ဘူး လန္ ့နိုုး သလိုုလိုုနဲ႕ ဆက္ကနဲ ထထိုုင္ျပီးေတာ့ ေမာင္ေလးနင္ဘာလုုပ္ေနတာလည္းလိုု ့ေမးလိုုက္ေတာ ့သူေျကာင္ေနပီးဘာမွျန္မေျပာနိုုင္ေတာ ့ဘူး ေမမလည္း မိုုက္လိုုက္ တာေမာင္ေလးရယ္ဘာလိုု ့ဒီလိုုလုုပ္ရတာလည္းလိုု ့ေမးေတာ့ မိန္းမေတြရဲ႕ဟာကိုုနီးနီးကပ္ကပ္မေတြ႕ဘူးလိုု ့တဲ႕ေလ အဲဒါဆိုု အေဝးကေတာ့ျပင္ဖူးတယ္ေပါ့လိုု ့ေမးေတာ့ အေခြေြထဲမွာဘဲျမင္ဘူးတယတဲ႕ေလ အခုုမမဟာကိုုျမင္ပီဘီေပါ့လိုုေမးေတာ ့ ဟင့္အင္းဆိုုပီးထြက္ေျပးဖိုု ့လုုပ္တယ္ေလ ငိုုေတာ့မယ္မ်က္နွာနဲ႕ မမကေတာ့ပါဗ်ာဆိုုပီး ေတာင္ပန္တာ ေမမက ေမာင္ေလးရယ္မမနားလည္ေပးပါတယ္ မမကိုု ကတိတခုုေပးရမယ္ ေမာင္ေလးအပ်က္မေတြနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ မဆက္ဆံရဘူးေနာ္လိုု ့ဆိုုေတာ့ ေပးပါတယ္တဲ႕ေလ အခုုနကနင္ဂြင္း ထုုေနတာမလားလိုု ့ေမးေတာ့ ဟင့္အင္းဆိုုပီးျငင္ေနတာ မညာနဲ ့ဒါဘာလည္းလိုု ့သူ ့လေရေတြထိုုးျပေတာ ့မွ မမဒါဆိုုမအိပ္ေသးဘူးေပါ့တဲ႕ ေမမလည္း ဟုုတ္တယ္အိပ္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနတာ မင္းရွက္သြားမွာစိုုးလိုု ့ မင္းအရင္ညကေခ်ာင္းတာေတြလည္းမမသိတယ္ေနာ္လိုု ့ေျပာလိုုက္ေတာ့မွရွက္ျပုုံးေလးျပဳံးျပီး သြားေတာ့မယ္တဲ႕  ေမမက ေနဦးအခုလိုုျဖစ္တာဘယ္သူ ့မွမေျပာနဲ႕ ေမာင္ေလးကိုုမမ အရမ္းခ်စ္လိုု ့အလိုုက္တာေနာ္ဆိုုပီးသူ ့ကိုုမတ္တတ္ရပ္ပီး ရင္းခ်င္း အပ္ဖက္လိုုက္တယ္ ေမာင္ေလးျပန္ထိုုင္ေနဦးဆိုုပီးေမမတခါးကိုုး ဂ်က္ထိးုုလိုုက္တယ္ ျပီးေတာ့ ေမာင္ေလးအခုုဘာသိခ်င္လည္းမမသင္ေပးမယ္ဆိုုေတာ့ မနက္ဖန္က်မွသင္ေပးတဲ ႕ က်ဴရႈင္ပိပ္တယ္ ေဖေဖအလုုပ္သြာတာနဲ႕ စမယ္ဆိုုျပီးေျပာေတာ ့ေမမလည္းအင္းဒါဆုုိလည္းသြားအိပ္ေတာ့ ဆိုုပီးေပးျပန္လိုုက္ရတယ္  အဲဒါနဲ႕မနက္ကဆယ္နာရီေလာက္က်ေတာ ့မမသင္တန္းစမယ္တဲ့ေလ မီးဖိုုထဲမွာ ဟဲ႕ေနဦးထမင္းစားပီးအဘြားအိပ္မွလိုု ့ေျပာယူရတယ္  ဒါနဲ႕စားျပီးေတာ ့အဖြားက ဘုုရားခန္းမွာေမွးေနျပီ သူကနားလည္း ေလးေတာ့ဘာမွသိမွာမဟုုတ္ဘူးေလ ေမမအိမ္တခါးေတြကိုုအကုုန္ ပိတ္ပီးအခန္းထဲဝင္ေတာ ့ကိုုေတာ္ေခ်ာက   ကုုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္အိပ္ျပီး သူ ့လီးကိုုဆြေနေလရဲ႕ ေမမ က ကဲဘာသိခ်င္လည္းေမးေတာ ့ဆိုုေတာ့မွ မမဟာကိုုျကည့္ခ်င္တယ္တဲ့ ဟဲ႕ညကျကည္ ့ပီးဘီပဲဆိုုေတာ့ ေကာင္းမျမင္ရဘူးတဲ႕ ဒါဆိုုလည္းျကည့္ေပေတာ့ဆိုုပီးကုုတင္ေပၚပက္လက္အိပ္ေပးလိုုက္တယ္ ေမမထမိန္ကိုုလွန္တင္ပီးျကည္ေနရင္း မမေဂြးေတာင္ေနပီတဲ့ ေလ ,,,,,,,,,,
Title: Re: ေမမရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္
Post by: May ma on May 09, 2012, 04:39:55 PM
အဲဒီလိုုေျပာျပီး ေမာင္ေလးကသူ ့ဟာေလးကိုုေဘာင္းဘီအျပင္ဆဲြ ထုုပ္လိုုက္ေတာ့ ဟုုတ္တာေပါ့ လီးကေထာင္မတ္ေနျပီ အသည္းယား လိိုုက္တာ လီးကေသးေပမဲ႕ ဂြင္ေတာ္ေတာ္ထုုထားပံုုရတယ္ ဒစ္ကျပဲလန္ေနျပီ "ဟဲ႕နင့္ဟာေတာင္တာငါက ဘာလုုပ္ရမွာလဲ"  "မျကီးပဲသင္ေပးမယ္ဆိုု မျကီး နင့္ေယာက်္ားနဲ႕ဘယ္ပံုုစံနဲ႕လုုပ္လည္း ငါ့ကိုုျပေလ". "အပိုုေတြေျပာမေနနဲ႕ ငါတိုု ့လပ္တိုုင္းနင္ေခ်ာင္ျကည့္ ေနတာဘဲ " လိုု ့ေျပာျပီးေမမက လန္ေနတဲ႕ထမိန္ကိုုျပန္ဖံုုးျပီး ကုုတင္ေအာက္ကိုုေခ်ခ်ျပီးထိုုင္လိုုက္ေတာ့ေမာင္ေလးက ေမမေရွ႕မွာလာရပ္နတယ္ လီးကေတာ့ေဘာင္းဘီထဲေရာက္ေနေပမဲ႕ အတြခံမပါေတာ့ေရွ႕ကိုုေထာ္ထြက္ေနတာေပါ့ သူ ့လက္ကေမမပခံုုး ကိုုကိုုင္ျပီး နွစ္ေယာက္သားအျကည့္ေတြနဲ႕ခဏေတာ့ေတြေဝသြားတာ ေပါ့ "ေမာင္ေလးငါတိုု ့ေမာင္နွမအရင္းျကီးေတြေနာ္ ဒီလိုုလုုပ္တာ နင္ငရဲျကီးမွာမေျကာက္ဖူးလား" "ငရဲျကီးေတာ့ ငရဲေလးနိုုင္တာေပါ့ ဟီးးးးး"  "နင္ ဘယ္သူ ့မေရွာက္မေျပာရဘူးေနာ္". "အင္းပါ မျကီးကလည္းေျပာစရာလား" ေျပာေျပာဆိုုဆိုုနဲ႕ေမမကိုုဖက္ေတာ့တာ ဘဲ ေမမလည္းအလိုုက္သင့္ေလးျပန္ဖက္လိုုက္တာ ေမာင္ေလးလီးက ေမမနိုု ့နွစ္လံုုးျကားမွာကြက္တိပဲ ဒါကလည္းဖီးတမ်ိဳးပဲေနာ္ ဒါေပမဲ႕ နိုု ့ကိုုေထာက္တာထက္ သူ ့လီးေလးနဲ႕အဖုုတ္ကိုုပဲ အေထာက္ခံခ်င္လိုု ့ ေမမက ေနာက္ကိုုပစ္လွဲခ်လိုုက္တာ သူ ့ကိုုဖက္ရင္းနဲ႕ သူကလည္း ကပ္ပါလာျပီး နွစ္ေယာက္သား ကုုတင္ေပၚမွာထပ္လ်ွက္ျဖစ္သြားတာ ေပါ့ အိုုးးးးးးေကာင္းလိုုက္တာ ေမာင္ေလးလီးနဲ႕ ေမမအုဖုုတ္နဲ႕ ေတြ႕ ေနျပီ ဒါေပမဲ႕ထမိန္နဲ႕ေဘာင္းဘီးေတာ့ခံေနေသးတာေပါ့  ေမမကလည္း အတြင္းခံဝတ္မထားဘူးေလ  သူ ့လက္ေတြကေမမနိုု ့ ေတြကိုုကိုုင္ေနျပီ မ်က္နွာခ်င္းကဆိုုင္ေနျပီ အျကည့္ခ်င္းလည္းဆံုုေနျပီ ေမမကပဲ ေမာင္ေလးရဲ႕ နႈတ္ခန္းေတြကိုု စျပီးဆြဲစုုပ္ေပးလိုုက္ေတာ့ ကိုုေတာ္ေခ်ာက ဘယ္တုုန္းကတည္းက ဆာေနလည္းမသိဘူး အငန္းမရကိုုျပန္နမ္းေတာ့တာာဘဲ ေကာင္းလိုုက္တဲ႕အရသာ ေယာက်ာ္းနဲ႕တခ်ားစီပဲ ေမမေယာက်္ားကိုု နမ္းရတာ ေဆးလိပ္ အရက္ ေစာ္ေတြနံလြန္းလိုု ့ မနမ္းပဲလိုုးတာကမ်ားပါတယ္ ေမာင္ေလးကိုုနမ္းရတာ ကေလးေလးကုုိနမ္းရသလိုု ခ်ိဳေနတာပဲ သူ ့ရွာကေမမရွာကိုုလာကလိေနပီ ေမမ မေအာင့္နိုုင္ေတာဘူး "အြန္ ့" ကနဲအသံပါထြက္သြားျပီး တကိုုယ္လံုုးတြန့္တက္သြားတာေပါ့ ေမာင္ေလးလည္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနျပီး အသက္ရႈဳေတြျမန္ျပီး  အေပၚကေန နိုု ့ေတြကိုုလည္းကိုုင္ လီးကလည္း ေမမ ဆီးခံုုကိုုေထာက္ေနလိုု ့ ေမမက ေအာက္အေန အလိုုက္သင့္ေလး လႈပ္ေပးျပီး ေျခနွစ္ေခ်ာင္းကိုု ကုုတင္ေပၚျပန္တင္ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေပးလိုုက္ေတာ့ အိုု ့ ့ ့ ေမမျဖင့္ေကာင္းလြန္းလိုု ့ ငိုုေတာင္ငိုုခ်င္တယ္ ေမမေစာက္ဖုုတ္အကဲြေျကာင္းနဲ ့ေမာင္ေလးလီး နဲ႕က အလ်ွားလိ္ုုက္ပြတ္ဆဲြေနျပီ ေမမလည္းသူ ့ခါးကိုုတအားဖက္ျပီး ေအာက္ကေနေကာ့ထိုုးေပးလိုုက္တာ မေျပာမဆိုုနဲ႕ေမာင္ေလး သူ ့ေဘာင္းဘီထည္းမွာပဲ တခီ်ျပီးသြားတယ္ အဲဒီေတာ့မွကိုုေတာ္ေခ်ာက  ေမမ နႈတ္ခမ္းေတြကိုု လြႊတ္ေတာ့တယ္ေလ "အားးးး ေကာင္လိုုက္တာ မမရယ္ ထြက္ကုုန္ျပီ ေမာင္ေလးျပီးသြားျပီ မျကီးေရာ ထြက္ကုုန္ျပီလားဆိုုျပီး ေမမ အေပၚကေန ညာဖက္ကိုု လွဲခ်ျပီးေတာ့ ေမမ ေစာက္ဖုုတ္ကိုုျကည့္ေတာ့တာပဲ ေစာက္ဖုုတ္ကထမိန္ခံေနေတာ ့ မျမင္ရေပမ႕ဲ ေစာက္ဖုုတ္အေပၚတည့္ တည့္မွာအကြက္ျကီးေတြ႕ျပီး ျပံဳးျပံုဳး ျကီးနဲ႕ "မျကီးလည္းျပီးသြားတာ မလား " " အင္းးး" တကယ္ေတာ့ေမမ မျပီးေသးပါဘူး ေကာင္းလြန္း လိုု ့ထြက္တဲ႕ အရည္ေတြပါ ေမာင္ေလးေက်နပ္ေအာင္လိုု ့သာအလိုုက္သင့္ေျဖေပးလိုုက္တာ ေမမ မွာတိုု ့လိုု ့တန္းလန္းျကီး "မျကီးထမိန္ခ်ြတ္လိုုက္ေနာ္" ေျပာရင္းနဲ႕ေမမ ထမိန္ကိုု ခါးကေန ဆဲြခြ်တ္ျပီး " မမဟာျကီးကေဖာင္းေနတာဘဲ အေစ့ဆိုုတာဘယ္မလဲဟင္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုုျပ" ေဖာင္းေနမွာေပါ့ ေမမ အရမ္းအလိုုးခံခ်င္ေနျပီေလေစာက္ဖုုတ္တျပင္လုုံးလည္း အရည္ေတြရႊဲေနျပီ ေမမလည္းအျကံတခရတယ္ ေမာင္ေလးကိုု ကိုုင္ခိုုင္းရင္းတခ်ီေလာက္ေတာ့ျပီးခ်င္တယ္ေလ."မသိဘူးနင့္ဟာနင္ ရွာျကည့္ေတာ့ဟာ" လိုု ့ေျပာလိုုက္တာ ေမာင္ေလးကေမမေဘးမွာထိုုင္ျပီး ေမမအဖုုတ္ကိုုစျပီးကိုုင္ေနျပီ ေမမက အိပ္ယာေပၚမွာပက္လက္လွန္ျပီး ဒူေထာင္ေပါင္ကား နဲ႕ေပါ့  သူ ့လက္တဖက္က ေမမ ညာဘက္ေပါင္ကိုုအထက္ကိုု တြန္းလွန္ျပီး လူက ေမမ ေပါင္ျကားေရာက္သြားျပန္ျပီ  သူ ့ညာဘက္လက္နဲ႕ ေမမ ေစာက္ဖုုတ္ကိုုစျဖဲလိုုက္ေတာ့ နဲနဲနာသလိုုပဲ " ဟဲ႕ နာတယ္သာသာလုုပ္"  "ဟုုတ္ မျကီး ေတြ႕ျပီ ဒါေလး ကိုုအေစ့လိုု ့ေခၚတာမလား"ဟုုတ္တာေပါ ့ေတာ္ေတာ္ေတာ္တဲ႕ေမာင္ေလး သူ ့အမအရင္း ေစာက္ေစ့ကိုု ရွာေနတာ ျဖစ္နုုိင္ရင္ စာဖတ္ပရိတ္သပ္ျကီးကိုုျပခ်င္လိုုက္တာရွင္ ေမမေစာက္ေစ့ကိုု သူ ့လက္ညိွးေလးနဲ႕ကလိေနျပီ "အားးး" "နာလိုု ့လား "   " ကဲ ဘယ္လိုုကိုုင္ရလဲ မမျပမယ္ အဲဒါကအေစ့ နင့္လက္မနဲ႕ ဖြဖြေလး ပြတ္ေပး လက္ခလည္ကိုု အထဲကိုု ေျဖးေျဖးေလးသြင္းျပီး ကလိေပးရတယ္" ဆိုုျပီးသူ ့လက္ကိုုကိုုင္ျပီးလက္ေတြ႕ျပလိုုက္တာ အိုုးးး ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ရွင္ ခဏျကာေတာ့ေမမ က " ဟုုတ္ပီးေမာင္ေလး မျကီးကိုုျမန္ျမန္ေလးကိုုင္ေပးးးးးးး"
ေမမ နာမွာစိုုးလိုု ့ထင္တယ္ ခတ္ေျဖးေျဖးပဲကိုုင္ေပးေနလိုု ့ အားမရတာနဲ႕ ေမမလည္း သူ ့လက္ကိုုင္ျပီးေမႊ႕ေပးလိုုက္တာ ေမမ ေလာကျကီးတခုုလံုုးကိုုေမ့သြားေတာ့တာပါဘဲရွင္.
ေနာက္လာမဲ႕အပိုုင္းကေတာ့ ေမမတိုု ့ေမာင္နွမ လိုုးျကေတာ့မွာ အခုုေတာ့မအားေသးလိုု ့ ခဏရပ္ပရေစ ေနာ္
ေမမကေတာ့ ကိုုတကယ္ျဖစ္ေနတဲ႕အခုုလိုုအျဖစ္အျပက္ေတြကိုု ကိုု ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရင္ဖြင့္ျပလိုု ့မရတဲ႕အတြက္ ဒီေက်ာင္းေတာ္ထဲကိုု လာျပီးဖြင္အံထုုပ္ျပရတာ အရမ္းကိုုေပါ့ပါးသြားခဲ႕ပါတယ္ရွင္ ေမမလိုုျဖစ္ေနတဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္ထဲကသူငယ္ခ်င္းအားလံုုးကိုုလည္း မ်ိဳသိပ္မထားဖိုု ့အျကံျပဳပါရေစ  may ma
Title: Re: ေမမရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္
Post by: May ma on May 31, 2012, 02:37:40 PM
"မမ နင္ပီးသြားတာလား" "အင္း" လို ့တိုးတိုးေလးပဲေျပာနိုင္ေတာ့တယ္ "မမ ငါ့ဟာကျပန္ေတာင္ေနပီ မထူးပါဘူးမမရယ္ တစ္ခါေလာက္လုပ္ျကည့္မယ္ေနာ္" ဆိုျပီးေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့ေမမအေပၚကိုတက္ခြေတာ့တာပဲ ေမမက ပက္လက္းလွန္ထားတာေလ လုံျခည္ကဗိုက္ေရာေနေတာ့ အဖုတ္ကလည္း လန္ေနတာေပ့ါ သူ ့ေဘာင္းဘီကလည္းခ်ြတ္ျပီးသားဆိုေတာ့ ေမမ အဖုတ္နဲ ့ေမာင္ေလးလီး ကကြက္တိျဖစ္သြားတာေပါ့ "ဟဲ့ေမာင္ေလး ငါတို ့ကေမာင္နွမအရင္းျကီးမေကာင္းဘူးထင္တယ္ေနာ္ " "မရေတာ့ဘူးမျကီး ဘာျဖစ္ျဖစ္လုပ္ေတာ့မယ္" ဆိုပီးႏြားသိုးျကိုးျပတ္အတင္းေမမေပါင္ျကားကိုထိုင္ပီသူ ့လီးကုိေမမအဖုတ္ထဲထည့္ေတာ့တာပါပဲရွင္ေမမဟာကလည္းအရည္ေတြနဲ ့ရႊဲေနေတာ့ တန္းပိီးဝင္သြားပါေလေရာ စစျခင္းအတင္းေဆာင္ထိုးေတာ့နာတာေပါ့"အားးးေမာင္ေလးျဖည္းျဖည္းလုပ္ မမနာတယ္" စကားျပန္ကိုမရေတာ့ဘူး ေမာင္ေလးေမမကိုလိုးေနပီ "အားးးးအင္းးးးးရွီးးးးးးအာာဟာားး ေမာင္းေလးးးးး" "ျပြတ္းးးျပြတ္းးးျပြတ္းး"ေကာင္းလိုက္တာရွင္တကယ့္ဖီးလ္ပါပဲ ေမာင္ေလးအလိုးကိုခံဖို ့ေတြးေနတာၾကာပီ အခုတကယ္အလိုးခံေနရပါလား လို ့ေတြးရင္း ေမမ မရွက္ေတာ့ဘူး ေကာင္းလြန္းလို ့ညီးသံေတြေတာင္ထြက္လာတယ္ အဖုတ္တစ္ခုလုံးအရည္ေတြရႊဲေနေတာ့ ျပြတ္ ပလြတ္ ဆိုတဲ့အသံေတြလည္းထြက္တာေပါ့  ငါးမိနစ္ေလာၾကာေတာ့ေမာင္ေလးၾကမ္းေနပီ ျပီးေတာ့မယ္ထင္တယ္ ေမမက ေကာင္းတုန္း အဲဒါနဲ ့သူပီးသြားမွာစိုးလို ့ေမာင္းေလးးးးး ခဏေနဦးးးမမေညာင္းလို ့ " "ဟာ မမ မရေတာ့ဘူး ပီးေတာ့မယ္ အား " ေမမလည္းမထူးပါဘူးဆိုပီးေမာင္ေလးနဲ ့အတူတူပီးေအာင္ျကိုးစားရတာေပါ့ လီးကနည္းနည္းေတာ့ေသးတယ္ ေမမေယာက္္်ားဟာနဲ ့စာရင္ေပါ့ အဲဒါေၾကာင့္ သူ ့လီးကိုညွစ္ပီးခံေပးေနရတာ ေမာင္ေလးတင္ပါးက္ိုေမမေျခေထာက္နွဖက္နဲ ့ကလိမ္က်စ္ပီးေအာက္ကေနေကာ့ေကာ့ေပးေနရင္း ေမာင္းေလးရဲ ့ပူေႏြးတဲ့လေရေတြကေမမ အဖုတ္ထဲကိုေရာက္လာရင္း ေမမလည္းအားကုန္ေကာ့ေပးရင္း ညွစ္ေပးရင္း ေမာင္ေလးလည္းအားကုန္ေဆာင့္ရင္း ေမမတိုးေမာင္နွမ ကာမစည္းစိမ္ကို ျပိဳင္တူ ခံစားခဲျကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းအိမ္မွာလူလစ္ရင္လစ္သလို လိုးခဲျကတာလဲ အခုထိပါပဲ မွားမွန္းသိေပမဲ့၊မသင့္မွန္းသိေပမဲ့ အခုထိေတာ့ေမမ ေနာင္တဆိုတာမရေသးပါဘူး ေနာင္လည္းေမမတို ့ဆက္လိုးၾကဦးမွာပါ ေမမကိုေမမ အျပစ္ရိွတယ္လို ့ေတာ့မထင္ပါဘူး ကိုခ်စ္ရတဲလူ ကို ့ကိုခ်စ္တဲ့လူရဲ ့ဆႏၵကိုေပးဆပ္ရတာပဲ နွစ္ဖက္လံုးေျကနပ္မယ္ဆိုရင္ ေမမကေတာ့ အျပစ္ရွိမယ္မထင္ပါဘူး။။
Title: Re: ေမမရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္
Post by: May ma on August 20, 2012, 10:55:34 AM
ေမမရဲ ့ခ်စ္ပရိတ္သတ္ျကီးအတြက္ မအားတဲ့ၾကားက ၾကိဳးစာေပးလိုက္ပါတယ္
ဒါေလးကေတာ ့ေမမနဲ ့ေမမေမာင္ေလးတို ့ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ ့တစ္ခန္းရပ္ေလးပါ ။



ေနာက္ပိုင္းမွာေမာင္ေလးက အတင့္ရ ဲလာတယ္ ေမမက အလိုလိုက္မိတာကိုး ေမ့အမ်ဳိးသားအိမ္မွာရွိတဲ ့ရက္ေတြမွာ သူေမ့ကို မလုပ္ရေတာ ့ ေန ့ခင္းဖက္မွာ အိမ္ကလူေတြအလစ္ကိုေခ်ာင္းေတာ့တာေပါ ့ တရက္မွာ မနက္ ရွစ္နာရီေလာက္ေပါ့ ေမက မီးဖိုထဲမွာထမင္းခ်က္ေနတာ အေဖနဲ ့ ေမမေယာက္က်ားကလကၻက္ရည္ဆိုင္သြားေနတုန္း ေမ့အနားက္ိုလာပီးေနာက္ကေနအတင္းဖက္ေတာ ့တာပဲ သူ ့ဟာၾကီးကလည္းမာေနေတာ ့ေမမဖင္ၾကားမွာ ေကာင္းေကာင္းၾကီးကိုေထာက္မိေနတာပဲ ဖက္ရင္းနဲ ့နွဲ ့ပီးထိုးေနတာ ေနာက္ကေန "မမ တခါေလာက္လုပ္ရေအာင္ ေမာင္ေလးေတာင္ေနလို ့" "နင့္ဟာက၂၄နာရီေတာင္ေနတာကိုး မအားဘူးထမင္းခ်က္ေနတယ္ နင္သိပ္အတင့္မရဲနဲ ့ေနာ္ တေယာက္ေယာက္သာျမင္သြားရင္ နင္နဲ ့ငါနဲ ့အတူတူေသရမွာ" "အခုဘယ္သူမွမရွိပါဘူး တခါတည္းပါေနာ္ မမ" ေျပာရင္းနဲ ့ေနာက္ကေနသာသာေလးပြတ္ဆဲြေနေတာ ့ေမမလည္း ဖီးကဝင္လာျပန္ေရာ "ဒါဆိုလာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲသြားမယ္ အိမ္ေရွ ့တခါးကိုေလာ ့ခ် ပီးရင္အဖြားအခန္းကိုတခ်က္ၾကည့္ခဲ ့" "ဟုတ္ကဲ ့မၾကီး အဲဒါေၾကာင့္မၾကီးကိုခ်စ္ရတာ ေမာင္ေလးမိန္းမမယူေတာ ့ဖူး မၾကီးနဲ ့ပဲေနမယ္ ေနာ္" "ဟဲ ့တသက္လံုးၾကီးနင္နဲ ့ေနေပးရမွာလား ငါ ့ေယာက္က်ားဘယ္သြားထားရမွာတုန္း""တလွည့္စီေပါ့ မၾကီးကလည္း " " ေသရခ်ည္ရဲ ့ဟယ္ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္ပါဦး ကဲပါစကားေတြမ်ားမေနနဲ ့ တံခါးသြားပိတ္" "ဟုတ္" ဆိုပီး သူကတံခါးသြာပိတ္ေနတုန္းေမက ေရခ်ဳးိခန္းထဲသြားပီး ထမိန္ကိုခြ်တ္ထားနွင့္လိုက္္တယ္ အကႌ်ေတာ ့မခြ်တ္ေတာ ့ဖူး သူက ေအာက္ပိုင္းေလာက္ပဲစိတ္ဝင္စားတာ ခဏၾကာေတာဝင္လာပီး"အားးမမကတေန ့တျခားကိုလွလာတယ္ေနာ္" ဆိုပီး သူ ့ေဘာင္းဘီနဲ ့အတြင္းခံကိုခြ်တ္လိုက္တယ္ ပီးေတာ ့ခ်ိတ္ေပၚတင္ပီးေမ ့ကိုအတင္းဖက္ေတာ ့တာပဲ ေရွ့ကေန "ေမာင္ေလး လုပ္မွာျဖင့္ျမန္ျမန္လုပ္ ေဖေဖတို ့ျပန္လာေတာ့မယ္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ" "အင္းပါမၾကီးကလည္းးး ေမာင္ေလးတို ့မတ္တတ္လုပ္ရေအာင္ေနာ္" သူေျပာမွသတိရတယ္ ေမ ့ဘဝမွာတခါမွအဲလိုမခံဖူးေသးဘူး စာေတြ ့ေတာ ့ၾကားဖူးပါတယ္ ပံုေတြလည္းၾကည့္ဖူးတယ္ ေယာက္က်ားနဲ ့ေတာ ့တခါမွမစမ္းဖူးေသးဖူး ကို ့ေမာင္ေလးနဲ ့မွပဲ ခံၾကည့္ရေတာ ့မယ္ ရင္ေတြခံုေနပီ "မၾကီးေနာက္ကိုမွီလိုက္ ေပါင္တဖက္ကိုေျမွာက္ထား" ဆိုပီးေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့ေမ ့ရ ဲ ့ညာဖက္ေပါင္ကိုသူ ့လက္နဲ ့ဆဲြမတယ္ ေမကအလိုက္သင့္ေနပးလိုက္တာေပါ ့ ေမ့အဖုတ္ကိုငံု ့ၾကည့္မိတယ္ ေပါင္တေခ်ာင္းကေျမွာက္ထားေတာ ့့ဟပီးျပဲေနေတာ့တာေပါ့ ေမာင္ေလးက ေမမေပါင္တေခ်ာင္းကိုမရင္း လက္တဖက္က ေမ့အဖုတ္ကိုပြတ္ဆဲြေနတာ " အားးးေမာင္ေလးးးျမန္ျမန္လုပ္ေတာ ့ဟီးးးးအားးး" "မၾကီးံခံခ်င္ေနပီမလား" "နင္ေနာ္ ငါ့ကိုအဲလိုမေျပာနဲ ့ ခံခ်င္ေနရင္ ငါ့ေယာက္က်ားကိုခံမွာေပ့့ါ နင့္ကိုသနားလ္ို ့အခုလိုလိုက္ေလွ်ာေပးေနတာ ဟင္းး" အင္းပါမၾကီးကလည္းစတာက္ို လုပ္ေတာ ့မယ္ေနာ္" " အင္း လုပ္ေတာ ့" ဆိုပီးေျပာလိုက္ေတာ ့မွသူ ့ဟာကိုကိုင္ထည့္ေနတယ္ သူ ့ဟာကလည္းေတာင္ေနလိုက္တာ ထိပ္ၾကီးကျပဴးေနတာပဲ ထိုးထည့္ေနပီး " အားးးေမာင္ေလးေျဖးေျဖးးးးနာတယ္ " ေမမလက္နွစ္ဖက္က ေမာင္ေလးခါးကို ျပန္ဖက္ေပးထားတာ ေမာင္ေလးကေတာ ့စကားျပန္မရေတာ ့ဖူး အသက္ရႉေတြျကမ္းပီး ေဆာင့္ေနပီ အသံေတြကလည္းထြက္ေနတယ္ေအာက္က "ဖြတ္ဖြတ္"းးးးးျပြတ္းးးးးျပြတ္းးးဖတ္းးးဖတ္းးးနဲ ့ေပါ့ ေမ့အဖုတ္က အခ်ိန္ျပည့္အရည္ကရႊမ္းေတာ ့ အသံကထြက္တာေပါ့ ေမ့ အမ်ဳိးသားနဲ ့လုပ္ရင္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ တဖြတ္ဖြတ္နဲ ့
ထိမ္းလို ့မရဖူး အဲဒါေျကာင့္ေမာင္ေလးျကားပီး ေမ့ကိုစိတ္ဝင္သြားတာျဖစ္မယ္ " ေမာင္ေလးပီးေတာ့မယ္ဆိုေျပာေနာ္ " "အင္းးးးးမမ အားးးေကာင္းလိုက္တာ မမရာ အားး" ဆိုပီးဆယ္မိနစ္ေလာက္မနားတမ္းေဆာင့္ရင္းး " အားးးမမးးးေမာင္ေလးပီးေတာ့မယ္းးး အားးး" "အင္းးးေမာင္ေလးးမမလည္းပီးးးပီးးးပီအားးး" ဆိုပီး ေမမတို ့ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္ ျပိဳင္တူပီးလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္ မ်ားလိုက္တဲ ့အေရေတြ ေမမေပါင္ျကားမွာစီးၾကေနတာေလ အကုန္ျပန္ထြက္လာတယ္ထင္ပါရဲ  ့ပီးမွ ေမာင္ေလးကေရပိုက္ယူပီးေဆးေပးတယ္ အရမ္းလိမ္မာပီးခ်စ္ဖို ့ေကာင္းတဲ ့ေမာင္ေလးပါပဲ ေမလည္းသူဟာေလးကိုျပန္ေဆးေပးတာေပါ့ ပီးမွပဲ ထမင္းျပန္ခ်က္ရပါေတာ ့တယ္ရွင္။ ။

Sunday, January 18, 2015

သင္​းသင္​း​ေမႊး​ေမႊး

ဒါေလးက ႏွင္းရဲ့ တတိယေျမာက္ ၀တၳဳေလးပါေနာ္.. ဆုေတာင္းမွားၾကသူမ်ားက ဇာတ္အိမ္ တအားၾကီးသြားလား မသိဘူး.. ေရးေနတာ အပိုင္း(၃) ေရာက္သြားျပီ မင္းသမီးက ခုထိ ထြက္မလာ ေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္.. (ဟီးဟီး.. ကြကိုယ္လည္း ရီခ်င္တယ္..) ပထမေတာ့ အဲ့တစ္ခု မျပီးဘဲ ေနာက္တစ္ခု မေရးဘူးေပါ့ေနာ္.. မႏိုင္မနင္း ျဖစ္ေနမွာစိုးလို ့ပါ.. အခုက်ေတာ့ ဖိုင္ကလည္း ေပ်ာက္သြားလို ့ ျပန္ေရးေနရေတာ့ လူက နည္းနည္း ဖီးေကြးသြားတယ္.. အာ့ေၾကာင့္ တစ္ခုမျပီးေသးေပမယ့္ စိတ္ကူး အသစ္ေလး ေပၚလာတာရယ္.. တျပိဳင္တည္း ႏွစ္ပုဒ္ေရးၾကည့္ခ်င္တာရယ္ (ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေသေၾကာင္းၾကံ မို ့ေလ) ဇာတ္လမ္းပဲ ေရးပါေတာ့မယ္လို ့ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္တာရယ္ေၾကာင့္ ဒီတစ္ခုကို တင္လိုက္တာပါ.. ဒါေပသိ ႏွင္းထင္တယ္ ႏွစ္ပုဒ္လံုး ႏွစ္ကူးသြားမလား မသိဘူး.. ဘ၀က နည္းနည္း ခါးလာျပီ.. အရင္လို စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါေတာ့ဘူးျဖစ္ေနတယ္ (ဇရာေလးကလည္း ေထာက္လာေတာ့ကာ) ဒီၾကားထဲ ဟိုပင္စင္ကိစၥ က ၀င္လာေသးတယ္.. တူညားက ဘြဲ ့ရရင္ LCR ထဲမွာ ၀ိုင္းက်ဴရွင္ဖြင့္ျပီး ဂ်ဴနာ ေမာင္ေမာင္ေလးေတြ အတြက္ တီခ်ယ္မမ လုပ္မို ့ပါဆို ဘူဒူကေျပာလိုက္တယ္ မသိဘူး ပင္စင္ယူမယ္လို ့… ကိုင္းးးေျပာေန ၾကာတယ္.. ေပါက္ေက်ာ္မ ဘယ္ေသာအခါမွ် ပင္စင္ မယူပါေၾကာင္း လက္ေတြ ့ သက္ေသျပမယ္.. ေနာ္၀္။ ေလးေလး ႏႈတ္နဲ ့ေနာ္.. ႏႈတ္လို ့ကေတာ့ တစ္ေက်ာင္းလံုး နားကြဲ တြားေအာင္ ေအာ္ငိုပလိုက္မွာ… >:(
Title: Re: သင္းသင္းေမႊးေမႊး ႏွင္းေဖြးေဖြး
Post by: SnowFlake on November 19, 2014, 08:02:08 AM
သင္းသင္းေမႊးေမႊး ႏွင္းေဖြးေဖြး


         ေဆာင္းဦးေပါက္ရာသီ… ညေနေစာင္း ၅ နာရီေလာက္ ဆိုလွ်င္ပင္ ေနေရာင္က ကုန္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာ၏။ သည္ကေန ့ လူက ေနလို ့ထိုင္လို ့ သိပ္မေကာင္းခ်င္.. အိမ္ေရွ ့ရွိဒန္းကေလးတြင္ ထိုင္ရင္း ခင္ပြန္းျဖစ္သူ အလုပ္မွ ျပန္လာမည့္လမ္းကို ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ တြဲေလာင္းခ်ထားေသာ ေျခေထာက္ေလးမ်ားကို ငံု ့ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်မိ၏။ ေယာင္မို ့မို ့ ျဖစ္ေနေသာ ေျခေထာက္ ေလးမ်ားက ဖိနပ္ပင္ စီးလို ့ မရခ်င္။ သည္အခ်ိန္ သည္သို ့ပဲ ျဖစ္တတ္သည္ဟုေတာ့ ေျပာၾကသား.. သို ့ေသာ္ ခုိင့္စိတ္ထဲ ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ေနမိသည္။ ၀မ္းၾကာတိုက္ အတြင္းမွ သမီးငယ္ႏွစ္ဦး လူ ့ေလာကသို ့ ေအာင္ျမင္ေခ်ာေမာစြာ အျမန္ဆံုးေရာက္လာေရး ေမွ်ာ္လင့္ေနမိ၏။

          ခ်စ္ရသူ ေမာင္ နွင့္ လက္ထပ္ျပီး ဘ၀ေရွ ့ေရးအတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ား ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ ျပင္ဆင္ေနၾက၍ ခ်က္ခ်င္း သားသမီး မယူျဖစ္ခဲ့။ ႏွစ္ဘက္မိဘမ်ားကလည္း သာမာန္ လူတန္းစားမ်ားသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခိုင္တို ့ ႏွစ္ဦး ဘ၀ တစ္ခုကို ကိုယ့္အား ကိုယ္ကိုးကာ ထူေထာင္ ခဲ့ၾကသည္။ လူလားေျမာက္ေအာင္ ေကြ်းေမြးျပဳစုကာ ဆံုးခန္းတိုင္ ပညာသင္ေပးခဲ့ျပီးေသာ မိဘႏွစ္ပါးကို မိမိတို ့ အိမ္ေထာင္ရက္သား က်သည္အထိ တာ၀န္ မပိုေစလိုပါ။ ခိုင္တို ့ လက္ထပ္ၾကေတာ့ ႏွစ္ဦးလံုးက အသက္ (၂၅) ႏွစ္ အရြယ္.. ၾကိဳးစား ရုန္းကန္ႏိုင္ေသာ အရြယ္ ေကာင္းမို ့ ႏွစ္ဦးလံုး အလုပ္ကိုယ္စီလုပ္ကာ အတန္အသင့္ေသာ လူေနမႈ အဆင့္ တစ္ခု ေရာက္ေအာင္ ၾကိဳးစား အားထုတ္ခဲ့ၾက၏။ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးလံုး တက္ညီလက္ညီ ၾကိဳးစား ခဲ့ၾက၍ ယခုဆိုလွ်င္ လူေနသန္ ့ေသာ ဆင္ေျခဖံုး ရပ္ကြက္ေလးတြင္ ကိုယ္ပိုင္ ပ်ဥ္ေထာင္ သြပ္မိုးအိမ္ ကေလးႏွင့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ကေလး ေနထိုင္ႏိုင္ခဲ့ျပီ။

          ထိုက္သင့္ေသာ လူေနမႈ အဆင့္ကေလးရလာေတာ့ ႏွစ္ဦးသား မိသားစု ဘ၀ေလးကို ေတာင့္တ လာမိ၏။ ေမြးခ်င္းရင္းခ်ာ မရွိေသာ ေမာင္ က သားသမီးေတြ အမ်ားၾကီးႏွင့္ မိသားစု အၾကီးၾကီး ဘ၀ကို ခံုမင္သည္။ ခိုင္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း မိမိအတြက္ အားကိုးအားထားျပဳရမည့္ သမီးေလး တစ္ေယာက္ေလာက္ လိုခ်င္မိ၏။ လက္ထပ္ျပီး (၂) ႏွစ္ အၾကာတြင္ သမီး အမႊာေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ခိုင္ ကိုယ္၀န္ ေဆာင္ခဲ့သည္။ ကံတရားက ခိုင္တို ့ဇနီးေမာင္ႏွံ အတြက္ ခ်စ္စရာ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့၏။။ အိမ္ေထာင္က်ကာစ က သားသမီး စီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ ေသးေသာေၾကာင့္ သားဆက္ျခား ကိုယ္၀န္တားေဆးမ်ား ခိုင္ သံုးခဲ့ရသည္။ တကယ္တမ္း ကေလး လိုခ်င္လာေတာ့ သည္ေဆးမ်ားေၾကာင့္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မည္ကိုပင္ ၾကံဖန္ေတြးကာ ပူပင္ မိရေသး၏။
Title: Re: သင္းသင္းေမႊးေမႊး ႏွင္းေဖြးေဖြး
Post by: SnowFlake on November 21, 2014, 07:29:22 AM
         ေမာင့္ ကိုေမွ်ာ္ရင္း လြန္ခဲေသာ  အခ်ိန္ကာလ တို ့ ကို ခိုင္ ျပန္ျမင္ေယာင္မိသည္။ ခ်စ္သူဘ၀ ကတည္းက “လက္ထပ္ျပီးရင္ ကေလးေတြ အမ်ားၾကီး ေမြးမယ္..”  ဟုၾကံဳး၀ါးတတ္ေသာ ေမာင္..။ ခိုင္တို ့ လက္ထပ္ခါနီး တစ္ပါတ္ေလာက္ အလိုတြင္ ခိုင္က ေလာေလာဆယ္ ကေလးမယူၾကေသးရန္ ေဆြးေႏြးမိေတာ့ ေမာင္ စိတ္ဆိုးေသးသည္။ သည္ဘက္ ေခတ္မွာက ခ်စ္သူႏွစ္ဦး တရား၀င္ လက္ထပ္ ၾကသည္မွာ သားသမီး ေမြးဖြားဘို ့ ဆံုးျဖတ္သည္ႏွင့္ တူတူပင္ မဟုတ္ပါလား။ ခိုင္ ကလည္း အေျခခိုင္ေသာ ဘ၀ေလး တစ္ခု ထူေတာင္ျပီးမွ သားသမီး ယူလိုသည္။ မိမိ ရင္ေသြးကို ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ မဟုတ္ေတာင္ ျပည့္စံုေသာ ဘ၀ေလးေတာ့ ေပးခ်င္မိ၏။ ခိုင့္ သေဘာထားကို ေမာင္ နားလည္ လက္ခံလာေအာင္ မနည္းေျပာယူခဲ့ရသည္။

          အခ်ိန္ကာလတို ့ကို ၾကိဳးစားမႈ ျဖင့္ ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း သည္ေန ့သည္အခ်ိန္တြင္မေတာ့ ေမာင္ လိုခ်င္ေသာ သမီးေလး ကို ႏွစ္ေယာက္ တျပိဳင္နက္ ေမြးေပးႏိုင္ေတာ့မည္မို ့ ခိုင္ ေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္မိသည္အမွန္ပင္။ သားဦး ကိုယ္၀န္ ျဖစ္ရသည္အထဲ အမႊာ ဆိုေတာ့ ခိုင္ အင္မတန္ ပင္ပန္းလွပါသည္။ သို ့ေသာ္ က်န္းမာေရးေကာင္းျပီး ခြန္အားျပည့္၀ေသာ အရြယ္မို ့ ခံႏိုင္ရည္ အျပည့္ရွိပါ၏။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရန္ ဆံုးျဖတ္စဥ္ ထိုးခဲ့ေသာက္ခဲ့ဘူးေသာ တားေဆးမ်ား ေၾကာင့္ မရေသးသည့္ ကေလးကို စိတ္ပူကာ ေမာင့္ခမ်ာ တစ္လခန္ ့ အခ်စ္ငတ္ခဲ့ေသး၏။ ျပန္ေတြးေတာ့ ရယ္ခ်င္မိသည္။ “ေဆးေတြရဲ့ အရွိန္ကုန္သြားေအာင္ တစ္လေလာက္ ေမာင္ ထိန္းလိုက္မယ္ေလ..ခိုင္” ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေတြးပူရွာေသာ ေမာင့္ ၏ ဖခင္စိတ္ဓါတ္ကို ခိုင္ မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါ။ ထိုအခ်ိန္ ကာလက ေမာင့္ ရင္ထဲမွ တလိပ္လိပ္ တက္ေနေသာ ေသြးသား ဆႏၵ၏ ဒီေရတို ့ကို ခိုင့္ လက္မႈ အႏုပညာႏွင့္သာ ေျဖေဖ်ာက္ေပးခဲ့ရ၏။

          ကိုယ္၀န္ ေဆာင္လာျပန္ေတာ့လည္း စိတ္ပူတတ္ေသာ ေမာင့္ခမ်ာ ကေလး ထိခိုက္မည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ အံက်ိတ္ရရွာျပန္ေသးသည္။ ခိုင္လည္း အလိုက္တသိပင္ တတ္စြမ္းသလာက္ ေမာင့္ကို ျပဳစုခဲ့ပါ၏။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေဆးပညာပိုင္းဆိုင္ရာ စာအုပ္မ်ား၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္စဥ္ လိင္ဆက္ဆံမႈ ျပဳျခင္းသည္ အထူးထူးေသာ ျပႆ   နာ မရွိလွေၾကာင္း သိခြင့္ရသျဖင့္ ခိုင္ တို ့အတြဲ မရဲတရဲျဖင့္ ကဲခဲ့ၾကေသးသည္။ ညင္သာႏူး ညံ့ေသာ ထိေတြ ့ဆက္ဆံမႈေလးမ်ားျဖင့္ ေမာင့္ စိတ္အာသာကို အထိုက္အေလ်ာက္ ခိုင္ လိုက္ေလ်ာ ေပးႏိုင္ခဲ့၏။ ခိုင့္ အေပၚ အျမဲ ညွာတာခဲ့ေသာ ေမာင္ ကလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ထိန္း ရွာပါသည္။

          သားဖြားမီးယပ္ ဆရာ၀န္ထံတြင္ ကိုယ္၀န္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အပ္ႏွံျပီး အမႊာ သေႏၶ မွန္း သိရေတာ့ ေမာင့္ ခမ်ာ ေပ်ာ္လိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။ “ကေလးေမြးဘို ့ ကပ္စီးနဲတဲ့ ငါ့မိန္းမ.. တစ္ျပိဳင္တည္း (၂) ေယာက္.. ေကာင္းမွ ေကာင္းကြာ…” ဟု အားပါးတရ က်ံဳး၀ါးေလေတာ့၏။ အသိ မိတ္ေဆြမ်ား ထံတြင္လည္း ၾကြားလိုက္ရသည္မွာ အေမာ။ ရင္းႏွီးသူမ်ားက “ကိုဇာနည္ တို ့မ်ား အားေကာင္းတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ၾကိမ္တည္း (၂) ဂိုး သြင္းေတာ့တာပဲ…” ဟု ေျပာၾကလွ်င္ ခိုင္က ရွက္ေသြးေတြ ျဖာရသေလာက္ ေမာင္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ျဖင့္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားကာ ေကာ္လာ ကေလးပင္ ေထာင္ျပလိုက္ေသး၏။ ေမာင့္ ဆႏၵက ခြဲစိတ္ေမြးဖြားရန္ အတန္တန္ေျပာေသာ္လည္း ခိုင္ကေတာ့ ဆရာ၀န္ႏွင့္ တိုင္ပင္ကာ မိမိခြန္အားျဖင့္ ရိုးရိုးေမြးဖြားရန္သာ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ပင္ကို္ယ္ က်န္းမာေရးေကာင္းျပီး ကိုယ္၀န္ေဆာင္စဥ္ စနစ္က်ေသာ စားေသာက္ ေနထိုင္မႈ မ်ားေၾကာင့္ အထူးတလည္ စိတ္ပူစရာ မရွိလွပါ။

          ခိုင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မေက်နပ္ခ်င္ေသာ ေမာင့္ကိုေတာ့ ခိုင္ ေခ်ာ့ ရသည္ေပါ့။ “ဗိုက္ၾကီးကို ဓါးၾကီးနဲ ့ ခြဲမွာေမာင္ရယ္.. ခိုင္ ေတြးမိတိုင္း ေၾကာက္လို ့ပါ… ဒါေလးတစ္ခုေတာ့ ခိုင့္ ကို အလိုလိုက္ေပးပါ ေမာင္ရယ္.. ေနာ္..” ခိုင္သည္သို ့ ေျပာတိုင္း ေမာင္က မေက်မနပ္ ေလသံျဖင့္ “ဘာေလး တစ္ခုကေကာ ခင္ဗ်ားသေဘာ မျဖစ္လို ့တုန္း ေဒၚမိမိခိုင္…” ဟု အေငၚတူးတတ္သည္။ အမွန္ေတာ့ ခိုင္ စိတ္ပူမိတာက ေငြးေၾကး အေျခအေနကိုပါ။ မိမိတို ့မွာက မခက္ခဲသည္သာ ရွိတာ.. သိပ္ၾကီး အလွ်ံအပယ္ အေျခအေနမွ မဟုတ္ဘဲေလ။ ခြဲစိပ္ေမြးဖြားမႈ ကုန္က်စရိတ္ကို ခိုင္ ထည့္ေတြးသည္။ မေတာ္လို ့မ်ား မိမိတို ့လက္ထဲတြင္ ရွိေသာ ေငြပမာဏႏွင့္ မလံုေလာက္ခဲ့ပါလွ်င္။ မိမိရင္ေသြးမ်ားကိုေတာ့ လူ ့ေလာကထဲကို အေၾကြးႏွင့္ ၀င္မလာေစ့ခ်င္ပါ။ အေမတစ္ေယာက္ရယ္လို ့ ျဖစ္လာမွေတာ့ သားသမီးကို ကိုယ့္ခြန္အားနဲ ့ ေမြးထုတ္ဘို ့ မျဖစ္မေန သတၱိ ရွိရမည္ မဟုတ္ပါလားေနာ္။

         ေနာက္တစ္ခု ခိုင္ေတြးတာက ဗိုက္ခြဲေမြးဖြားလွ်င္ တစ္လ ခန္ ့ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူ ရသည္တဲ့။ ခိုင္တို ့ အေျခအေနက သည္သို ့ သက္ေတာင့္သက္သာ နားေနဘို ့ ထင္သေလာက္ မလြယ္ပါ။ အရင္ဆံုး မီးဖြားျပီးလွွ်င္ ခိုင္ အလုပ္ထြက္ရမည္။ ၀င္ေငြတစ္ရပ္ ေလ်ာ့သည့္ အျပင္ တိုးလာမည့္ စားေပါက္က (၂) ခု။ က်န္းမာေရးစရိတ္ ဆိုတာက ထည့္တြက္ရဦးမည္။ သည္လို ့ အေျခအေနတြင္ ေမာင့္တစ္ေယာက္တည္း ၀င္ေငြျဖင့္ အိမ္တြင္ လူပိုေခၚထားရန္ မလြယ္ပါ။ သည္ေတာ့ “ရိုးရိုးေမြးတာက ေမြးေနတုန္းသာ နာတာ.. ျပီးသြားေတာ့ ခ်က္ခ်င္း အလုပ္ဆင္းလို ့ ေတာင္ ရပါတယ္ေအ..” ဟူေသာ ေမေမ့စကားကို ခိုင္ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ကာ လိုက္နာ ေတာ့သည္ေပါ့။ ခိုင့္သေဘာထားကို ဆရာ၀န္ထံတြင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပေတာ့ သေဘာ ေကာင္းေသာ ဆရာၾကီးက ခိုင့္ကို အားေပးပါသည္။

          “ဒါေပါ့ သမီးရယ္.. အေမဆိုတာ ကမာၻေပၚမွာ သတၱိ အေကာင္းဆံုး သူရဲေကာင္းပဲ.. ညည္းက ပင္ကိုယ္လည္း က်န္းမာ.. ကေလးေတြ အေန အထားကလည္း အကုန္ေကာင္းေနတယ္.. အေရးအၾကီးဆံုးက မိခင္ရဲ့ စိတ္ဓါတ္ပဲသမီး.. ညည္း ရိုးရိုးေမြးလို ့ရတယ္.. ဘာအခက္အခဲမွ ရွိမလာႏိုင္ဘူး.. ဆရာၾကီး တစ္ေယာက္လံုးရွိတယ္..” ဟု ၾကင္နာစြာ အားေပးပါသည္။ ဆရာၾကီး ကိုယ္တိုင္ ကလည္း မလိုအပ္ပဲ ခြဲစိပ္ေမြးဖြားျခင္းကို မၾကိဳက္သူပင္။ ဤသို ့ျဖင့္ ေမာင့္၏ ခြဲစိတ္ ေမြးဖြားေရး အစီအစဥ္ကို ခိုင္က ကာယကံရွင္ ဟူေသာ အာဏာပါ၀ါ အျပည့္သံုးကာ ဆန္ ့က်င္ ခဲ့ေတာ့၏။ သမီးေလးမ်ားကလည္း အရပ္စကားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ သေႏၶ ေကာင္းသည္ ဆိုရမည္။ ကိုယ္၀န္ စ တင္ ေဆာင္ခ်ိန္မွ စ၍ ယေန ့ ေန ့ေစ့လေစ့ အခ်ိန္ ေရာက္သည္အထိ သူမ်ားေတြလို အစားအေသာက္လည္း မပ်က္.. မူးတာေတြ အံတာေတြလည္း မရွိ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကပင္ “နင့္ ဟာက ကိုယ္၀န္ေကာဟုတ္ရဲ့လား မိခိုင္ရယ္.. နင္ အစား ေသာင္းက်န္း လြန္ျပီး ဗိုက္ၾကီး ပူလာတာမ်ားလား…” ဟုပင္ ေနာက္ၾကေသးသည္။
Title: Re: သင္းသင္းေမႊးေမႊး ႏွင္းေဖြးေဖြး
Post by: SnowFlake on December 05, 2014, 08:16:29 AM
          ကိုယ္၀န္ (၅) လေက်ာ္ထိ ခိုင္ အလုပ္ဆက္လုပ္ျဖစ္ေသးသည္။ သည့္ေနာက္ေတာ့ ေမာင္က အိမ္ဦးနတ္တို ့၏ ပါ၀ါ သံုးကာ ခိုင့္ကို အလုပ္မွ အနားယူေစေတာ့၏။ သားဦးကိုယ္၀န္ ဆိုေပမယ့္ အမႊာဆိုေတာ့ ဗိုက္ကထြက္လြန္းသည္ေလ။ လမ္းေလွ်ာက္လွ်င္ပင္ လူက ပက္လက္ လန္ေနသလိုလို။ ခိုင့္ အတြက္ေတာ့ သိပ္ၾကီး စိတ္အေႏွာက္ယွက္ မျဖစ္လွပါ။ တစ္ေန ့တစ္ျခား ဖြံ ့ျဖိဳးလာေသာ သမီးေလးတို ့ကို ေပြ ့လြယ္ရင္း ခိုင္ ေပ်ာ္မိပါသည္။ သမီးေလးတို ့ ခိုင့္ ဗိုက္ကို တိုးလႈပ္သည့္ အခိုက္မ်ားတြင္ ခံစားရေသာ ၾကည္ႏူးမႈက ဘာႏွင့္မွ် မတူပါ။ သူတို ့ေလးေတြကို မွန္းကာ ဗိုက္ကို ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမွဴရင္း စိတ္ထဲမွ စကားမ်ား ေျပာမိေသးသည္။ သမီးလွလွေလးမ်ား ေမြးေအာင္ မဆီမဆိုင္ အိမ္ေနရင္း အလွျပင္ရသည္မွာလည္း အေမာပင္။ ေမာင္ကေတာ့ ေျပာရွာပါသည္။ မိန္းမသား တစ္ေယာက္တြင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္သည္ အလွဆံုးတဲ့ေလ။

          ေမာင္ အလုပ္သြားခ်ိန္ အိမ္တြင္ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနခ်ိန္မ်ားတြင္ ကေလးသီခ်င္း စီဒီေခြကေလးမ်ား ဖြင့္ကာ သီခ်င္းမ်ား က်က္ရေသးသည္။ ကိုယ္၀န္ (၈)လ ေက်ာ္လာေတာ့ ေမာင့္ အစီအစဥ္ျဖင့္ ေဆြနီးမ်ိဳးစပ္ျဖစ္သူ ခုိင့္ အေဒၚတစ္ဦးကို အိမ္တြင္လာေနေစသည္။ အသက္ (၄၀)ေက်ာ္အရြယ္ တစ္ကိုယ္ေရ တစ္ကာယသမား ျဖစ္ေသာေဒၚေလးက ခိုင့္အတြက္ အားကိုးစရာ အေဖာ္ေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ ပါသည္။ ခိုင့္အတြက္ ပိုမို အဆင္ေျပေစသည္မွာ ေဒၚေလးက သူမ ေနထိုင္ခဲ့ေသာ နယ္မွ ရြာကေလးတြင္ အရံသားဖြား သင္တန္းတက္ခဲ့ဖူးသူ။ သို ့ျဖစ္၍ ကိုယ္၀န္ကို စနစ္တက် ေစာင့္ေရွာက္ တတ္ရန္ ေဒၚေလးထံမွ အကူအညီေကာင္းမ်ား ခိုင္ရခဲ့သည္ေပါ့။ ပင္ကိုယ္ သတၱိေကာင္းေသာ ခိုင္ကေတာ့ သမီးေလးမ်ား အတြက္ အစစ အရာရာ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါေသာ္လည္း စိုးရိမ္ ၾကီးတတ္လြန္းေသာ ေမာင့္ခမ်ာ အဂၤုလိမာလ သုတ္ေတာ္ကို ခိုင့္ သက္ေစ့ ေန ့စဥ္ရြတ္ဖတ္ကာ ခိုင့္ ကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေပါ့။

          က်န္တာေတြ သိပ္မသိေသာ္လည္း ယခုလို ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေနခ်ိန္တြင္ ေမာင့္ကို အရင္ကထက္ ပို၍ အႏိုင္က်င့္လို ့ ေကာင္းသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္။ ေဒၚေလး ေရာက္မလာခင္အထိ ခိုင့္ ေ၀ယ်ာ၀စၥအ၀၀ တို ့က ေမာင့္တာ၀န္။ အစားအေသာက္ အေနအထိုင္ႏွင့္ ပါတ္သက္လွ်င္ေတာ့ အနည္းငယ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း ခံရသည္။ ေရခဲေရေသာက္လွ်င္ ကေလးမ်ား မိတ္ေတြေပါက္လာမည္၊ အစပ္စားလွ်င္ ကေလးမ်ား ဆံပင္မသန္ဘဲေနမည္၊ ညေနေစာင္းေရခ်ိဳးလွ်င္ ကေလး ေရမြန္းတတ္သည္ စသည္ျဖင့္ ဘယ္ကဘယ္လို ေလ့လာထားသည္ မေျပာတတ္ေသာ ဗဟုသုတ တစ္ပံုတစ္ပင္ႏွင့္ ခိုင့္ကို စည္းကမ္းခ်က္မ်ား ထုတ္ေသး၏။ ေမာင့္ကို က်ီစယ္ခ်င္၍ ထိုစည္းကမ္းမ်ားကို ခိုင္ ခ်ိဳးေဖာက္သည့္အခါ အမွန္တကယ္ပင္ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ ဆူပူ တတ္ေသးသည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ခိုင္က ၀မ္းနည္းစိတ္ေကာက္.. ေမာင္က ျပန္ေခ်ာ့.. ဤသို ့ျဖင့္ ခိုင္တို ့ ဘ၀ေလးသည္ သာယာၾကည္ႏူးမႈ အျပည့္ျဖင့္ လွပ ခ်ိဳျမိန္ခဲ့ပါသည္။

          ေဒၚေလးေရာက္လာေတာ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ႏွင့္ ပါတ္သက္ေသာ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္မ်ား၊ ေမြးကင္းစ ကေလးတို ့၏ သဘာ၀မ်ားကို ခိုင္သင္ယူခြင့္ ရခဲ့ပါသည္။ လက္ေတြ ့ အားျဖင့္ အေတြ ့အၾကံဳ သိပ္ၾကီး မမ်ားလွေသာ္လည္း စနစ္တက် သင္ယူဘူးသူမို ့ ေဒၚေလး၏ ဗဟုသုတတို ့က ခိုင့္အတြက္ မ်ားစြာ အေထာက္အကူ ျဖစ္ခဲ့သည္ေပါ့။ နယ္တြင္ ေနခဲ့ေသာ ေဒၚေလးက အသက္ (၅၀) နားနီးေနေသာ္လည္း က်န္းမာေရးေကာင္းလွသည္။ ကေလးမီးဖြားျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ျမန္မာ့ ရိုးရာ ဓေလ့စရိုက္တို ့ကိုလည္း ခိုင္ သိခြင့္ရလိုက္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေဗဒင္ ယတ်ာ ၀ါသနာၾကီးေသာ ေဒၚေလးႏွင့္ ခိုင္ အျမဲတြက္ခ်က္ ျဖစ္သည္က ေမြးလာမည့္ သမီးေလးမ်ား ဘယ္ေန ့ဘယ္ရက္ဆိုလွ်င္ ဘာဇာတာ.. စသည္ျဖင့္ေပါ့။ ေဒၚေလးက “သားဦးစေန၊ မီးလို ေမႊ…” ဟူေသာ ေရွးအယူအဆ နည္းနည္းၾကီးသည္။ “စေနေန ့ ဗိုက္နာရင္ေတာ့ ေအာင့္သာထား ခိုင္ေရ…” ဟု မၾကာခဏ ေျပာတတ္၏။

          ယခုဆိုလွ်င္ ခိုင့္ အတြက္ ဆရာ၀န္ၾကီး ခန္ ့မွန္းသတ္မွတ္ေပးထားေသာ ရက္စြဲက (၃) ရက္တိတိ ေက်ာ္ေနျပီ။ “မိန္းကေလးဆိုလွ်င္ ေစာေမြးတတ္တယ္..” ဟု ေျပာေလ့ရွိေသာ ေဒၚေလးကို ခိုင္ ရယ္မိေတာ့ စကားၾကြယ္ေသာ ေဒၚေလးက “နင့္ သမီးေတြ ေယာကၤ်ားလွ်ာ ျဖစ္ေနလို ့ ေနမွာေပါ့..” ဟု ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ျပန္ေျပာေတာ့သည္။ လိုအပ္လွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ေဆးရံုသို ့ သြားႏိုင္ရန္ အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ကာ မိခင္ေလာင္းတို ့၏ သတၱိကို ျပရမည့္ေန ့ကိုေစာင့္စားရင္း ခိုင့္ရင္ေတြ ခုန္ေနမိသည္ အမွန္ပင္။ ယခုေနာက္ပိုင္း ညဘက္ေတြ သိပ္ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့။ အထိုင္အထ လည္း တစ္ေန ့တစ္ျခား ခက္လာကာ ေျခေထာက္ေလးမ်ား ေယာင္ေနသည္။ ေဒၚေလးက ခိုင့္ ေျခေထာက္မ်ားကို ေတာင္နံၾကီး သနပ္ခါးေလး မွန္မွန္ ေသြးလူးေပးလွ်က္ “အဲ့ဒါ ျဖစ္ေနက် သဘာ၀ပဲ ခိုင္.. သားဆိပ္တက္တာလို ့ ေခၚၾကတယ္.. ေမြးခါနီးဆို ပိုဆိုးတယ္.. တခ်ိဳ ့ ဗမာ အယူအဆက်ေတာ့ အဲ့လို ေျခေထာက္ေတြ ေယာင္တာ (၃) ခါျပည့္ရင္ ေမြးေရာတဲ့..” ဟု စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ရွင္းျပပါသည္။
Title: Re: သင္းသင္းေမႊးေမႊး ႏွင္းေဖြးေဖြး
Post by: SnowFlake on December 14, 2014, 08:10:00 PM
          ညေန (၅) နာရီခြဲျပီ.. ျခံ၀မွ တံခါးသံၾကိဳးဖြင့္သံ ၾကားလိုက္ရ၏။ ေမာင္ျပန္လာျပီ။ လက္ထဲတြင္ စားစရာ တစ္ပံုႏွင့္ေပါ့။ ေမာင့္ကို ထၾကိဳလိုက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေမာင္က ခိုင့္ႏွဖူးျပင္ကို အနမ္းေလး ေပးကာ “သမီးတို ့ေမေမေနေကာင္းရဲ့လား…” ဟုေမးသည္။ “ဒီေန ့ေနရတာ တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲေမာင္ရယ္.. ညေနေစာင္းကတည္းက ရင္ျပည့္ေနသလိုလို.. ဗိုက္ထဲလည္း နည္းနည္း ရစ္တစ္တစ္နဲ ့..  အိမ္သာ သြားေတာ့လည္း ၀မ္းသြားတာ မဟုတ္ျပန္ဘူး….” ေမာင္ရုတ္တရက္ ေျခလွမ္း တုန္ ့သြားျပီး

“ဗိုက္နာခ်င္တာမ်ားလား ခိုင္…. ေဒၚေလးကိုေျပာေသးလား…”

“ဟင့္အင္း မေျပာမိဘူးေမာင္…”

“အာ… ေျပာရမွာေလ ခိုင္ရယ္… ေနပါဦး ခုေကာ အိမ္သာသြားခ်င္ေနေသးလား… ဘယ္ႏွမိနစ္ျခား တစ္ခါေလာက္ အဲ့လို ျဖစ္ေနတာလည္း… ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္လံုး နာေနတာ မ်ိဳးလား ...”

“ဟင့္အင္း.. ေသခ်ာေတာ့ သတိမထားမိဘူး…”

“ေကာင္းေရာ… ထမင္းေကာ စားျပီးျပီလား… မစားရေသးဘူး ဟုတ္….”

“ေမာင္ကလည္း ခိုင္ဘယ္တုန္းက ေမာင္မေရာက္ေသးဘဲ စားႏွင့္ဘူးလို ့လည္း.. အဆန္းလုပ္ျပီး ေမးေနတယ္ ….”

“ဟုတ္ပါျပီ မဖုရားရယ္… ခုေတာ့ ျမန္ျမန္ေလး ထမင္းစားရေအာင္.. မေတာ္ ဒီည ဗိုက္နာေနရင္ ဘယ္လို လုပ္မလည္း….”

          အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ေမာင္ ေရခ်ိဳးတုန္း ထမင္းပြဲျပင္ရင္း ေဒၚေလးကို ေျပာျပလိုက္သည္။ ေဒၚေလးက ခိုင့္ကို အိပ္ယာေပၚတြင္လွဲေစကာ အနည္းငယ္စမ္းသပ္ျပီး... “ဟုတ္တယ္ ခိုင္… ညည္း ဗိုက္နာ ခ်င္ေနတာ.. ေစာေစာစီးစီး မေျပာဘူးေအ… ထမင္းစားျပီး ေဆးရံုသြားၾကရင္ေကာင္းမယ္.. ေတာ္ၾကာ ညနက္မွ ဆိုရင္ ကားငွားဘို ့ ျပဳဘို ့ ခက္ေနလိမ့္မယ္…” ေဒၚေလး အေျပာေၾကာင့္ ခိုင္ ရင္ခုန္ကာ ယခုမွ ပင္ အမွန္တကယ္ ဗိုက္နာလာေတာ့သလိုလုိ… ေပါင္ရင္းမ်ားႏွင့္ ခါးစပ္မွ ဆစ္ကနဲ နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ဆက္တိုက္ၾကီးေတာ့ မဟုတ္။ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနေသာ အေတြ ့အၾကံဳသစ္အတြက္ ခိုင္ရင္ေတြ ခုန္လာမိသည္။ ခိုင့္ထက္ စီနီယာက်ေသာ သူငယ္ခ်င္း ေတြကေတာ့ ေျပာဘူးၾကသည္။

 “ကေလးေမြးရင္ ဗိုက္နာတယ္လို ့သာ ေျပာၾကတာ… တကယ္တမ္းက ခါးေတြ ေပါင္ရင္းေတြက နာတာပါေအ…”

“ရုပ္ရွင္ထဲက မင္းသမီးေတြ နာျပသလိုလည္း မဟုတ္ေပါင္… သူတို ့ေလာက္ ကေလးသာ ဆိုလို ့ကေတာ့ ငါတို ့ မ်ား တစ္ႏွစ္တစ္ေယာက္ႏႈန္း ေမြးလိုက္ခ်င္စမ္းတယ္…”

          ထမင္းစားေနရင္း ခိုင္ အနာ နည္းနည္း စိပ္လာ၏။ ထမင္းလည္း ဆက္စား၍ မ၀င္ေတာ့။ ေမာင့္ကိုေျပာျပျပီး ေဆးရံုသြားဘို ့ ခ်က္ခ်င္း စီစဥ္ရေတာ့သည္။ နယ္မွ ခိိုင့္ မိဘမ်ားထံကိုေတာ့ မနက္မွပဲ အေၾကာင္းၾကားႏိုင္ေတာ့မည္။ ေဒၚေလး ခန္ ့မွန္းခ်က္ အရေတာ့ ညသန္းေခါင္ ၀န္းက်င္မ်ား ေမြးေလမလား..။ သည္ေန ့က ေသာၾကာေန ့ဆိုေတာ့ အကယ္၍ သန္းေခါင္ေက်ာ္သြားလွ်င္ စေန သမီးေတြ ျဖစ္ျပီေပါ့။ ခိုင္ၾကားဖူးတာေတာ့ ကေလးေမြးရန္ ဗိုက္နာခ်ိန္က လူတိုင္းနီးပါး အနည္းဆံုး တစ္ည (သို ့မဟုတ္) တစ္ရက္ေတာ့ ၾကာတတ္သည္တဲ့။ သည္အတိုင္းဆိုလွ်င္ေတာ့ သမီးေလးမ်ားသည္ စေနေန ့ေမြးဘို ့ ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္ေနျပီ။ ေဗဒင္ယၾတာကို ယံုလြန္းသည္ေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ခိုင့္မွာ စိတ္အစြဲေလးေတာ့ နည္းနည္း ရွိမိသည္ အမွန္ပင္။ စေနထက္ စာလွ်င္ေတာ့ ေသာၾကာသမီးေလးမ်ား ျဖစ္သည္က ပိုေကာင္းမည္ေပါ့။ ေမာင့္ေရွ ့ေတာ့ ဤသို ့ မေျပာရဲပါ။ ေမာင္က လက္ေတြ ့သမား.. “ေမာင့္အေၾကာင္းကို ေမာင့္ထက္ပဲ ေဗဒင္ဆရာက ပိုသိႏိုင္မလား…” ဟု အျမဲေျပာတတ္သူ။

          ေမာင္ႏွင့္ ခိုင္ လက္ထပ္စဥ္က မဂၤလာရက္ သတ္မွတ္ေပးသည့္ ေဗဒင္ဆရာက ေဟာဘူးသည္။ အဂၤါသားျဖစ္ေသာ ေမာင္ ႏွင့္ ၾကာသပေတးသမီး ခိုင္တို ့ မိတ္ဖက္ျဖစ္၍ စီးပြားလည္း တက္မည္တဲ့။ သားသမီး ရလွ်င္ ေသာၾကာ ျဖစ္ပါက ပို၍ အက်ိဳးေပးမည္ဟု ဆိုေသး၏။ စဥ္းစားေနရင္း ဗိုက္က အေတာ္ေလးနာလာျပီ။ မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္း လူ ့ေလာကသို ့ ေရာက္လာ ေတာ့မည့္ သမီးေလးမ်ား အတြက္ မိခင္ေလာင္း ခိုင္ တစ္ေယာက္ အၾကီးအက်ယ္ စိတ္လႈပ္ရွားကာ အားအင္ေတြ ျပည့္ေနပါ၏။ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေသာ ျခင္းေတာင္းႏွင့္ အိတ္ကို သယ္ကာ ေဆးရံုသြားရန္ျပင္ၾကသည္။ ေမာင္ ကားသြားငွားေနသည္ကို ေစာင့္ရင္း ခိုင္ ဘုရားရွိခိုးေနလိုက္သည္။ တတ္သမွ်မွတ္သမွ် ၀ိပႆ    နာ နည္းေလးေတြကို ရႈမွတ္ရင္း နာက်င္မႈေ၀ဒနာကို ေအးေဆးသက္သာစြာ ရင္ဆိုင္ရန္ ၾကိဳးစားမိသည္။ သတိမလြတ္ဘို ့အေရးၾကီးသည္ မဟုတ္ပါလား။ မိခင္တိုင္းရင္ဆိုင္ရသည့္ အေရးေပပဲေနာ္။ ခိုင္ လုပ္ႏိုင္မွာပါ။  စိတ္ထဲမွလည္း ေမေမ့ကိုရည္မွန္းကာ ကန္ေတာ့မိ၏။

          ေမေမတစ္ခါေျပာဘူးတာ မွတ္မိေသးသည္။ ခိုင့္ကိုေမြးေတာ့ မိန္းကေလးဆိုတာ သိသိခ်င္း “ငါ့သမီးေလးလည္း တစ္ေန ့ ငါ့လို နာရဦးမွာ ပါလား ” လို ့ေတြးမိခဲ့သည္တဲ့။ ထိုေခတ္တုန္းကေတာ့ က်ားရယ္ မရယ္လို ့ ေမြးကာမွ သိရသည္ကိုး။ ခိုင္ကေတာ့ ဟိုးေစာေစာကတည္းက ေတြးမိျပီ ေမေမေရ။ အခု ခုိင္လည္း ေမေမ့လို နာေနရျပီ.. ခိုင့္သမီးေလးေတြလည္း ခိုင့္လို နာၾကရဦးမယ္.. ဒါက ေရွာင္လြဲဘို ့ မသင့္တဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမသားတို ့ရဲ့ လူသားတာ၀န္ တစ္ခုပဲ မဟုတ္လား ေမေမ..။ အိုးးး… ေမေမ့ကို တ ရင္း စဥ္းစားေနတုန္း ဗိုက္ထဲက သမီးေလးမ်ားက တြန္းထိုး လႈပ္ရွား လာၾကသည္။ ခိုင္ ရင္ေတြ ခုန္လိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္းေနာ္။ လက္ဖ်ားေလးမ်ားပင္ ေအးစက္စက္ျဖစ္ကာ တုန္ရီလာသည္။ ဟူးးး… သက္ျပင္းခ်ရင္း လက္တစ္ဘက္ကို ေနာက္ပစ္ ေထာက္ကာ ထိုင္လိုက္၏။ က်န္လက္တစ္ဘက္ျဖင့္ ဗိုက္ကို ပြတ္သပ္ေပးရင္း ဘုရားစာေတြ ဆိုေနမိသည္။ သမီးေလးမ်ားလည္း မိမိႏွင့္ အတူ ရင္ဆိုင္ရမည္ေပကိုး။ ခိုင့္အတြက္ေတာ့ ကေလး ရိုးရိုးေမြးဖြားျခင္းသည္ မိခင္တစ္ဦးတည္း၏ အားဟု မထင္ပါ။ ကေလးငယ္မ်ားလည္း မေျပာျပတတ္လို ့သာ.. သူတို ့လည္း လူ ့ေလာကထဲ ေရာက္ဖို ့ အေရး ၾကိဳးစား ရုန္းကန္ ရေသးသည္ပဲေနာ္။ ေမာင္ တိုက္တြန္းသလို ဗိုက္ခြဲ ေမြးခဲ့ရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့ေလ။

          သည္လို ေတြးမိေတာ့လည္း မိမိဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ သမီးေလးမ်ားပါ ပင္ပန္းရေတာ့မည္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားသည္။ ဗိုက္ကေလးကို ညင္သာစြာ ပြတ္သပ္ရင္း သမီးေလးမ်ားကို ေမတၱာဓါတ္ ပို ့လႊတ္ကာ ရင္ထဲမွ စကားေတြေျပာေနမိသည္။

          “သမီးတို ့ေရ.. ခဏေလးပဲ သည္းခံပါကြယ္.. သိပ္မၾကာခင္ ေမေမ့တို ့ ေတြ ့ၾကရေတာ့မယ္… ေမေမ့သမီးေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းလည္း ေမေမျမင္ရေတာ့မယ္… အို.. ေမေမ့စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလိုက္တာကြယ္… သမီးေလး ႏွစ္ေယာက္ ဆင္တူေလး.. ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာေလးေတြနဲ ့ လူေသးေသး ပုစိေကြးေလးေတြ… ေမေမ့ဗိုက္ထဲက ထြက္တာနဲ ့ ေအာ္ငိုၾကမလား… အသံေလးေတြက စူးစူးေလး ျဖစ္မယ္ထင္တယ္… ဘယ္သူကမ်ား ပိုက်ယ္က်ယ္ ငိုေလမလည္း… လက္ကေလး ေျခကေလးေတြကေကာ.. အရုပ္ေပါက္စ အရြယ္ေလးေတြ ေပါ့ေနာ္.. ေမေမ့ ခ်ိဳခ်ိဳကို အလုအယက္ စုိ ့ၾကေလမလား… သမီးတို ့ ေဖေဖကေတာ့ ခုကတည္းက ေျပာေနျပီေနာ္.. သမီးတို ့ ထြက္လာရင္ ေဖေဖ့ဘို ့ က်န္မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့ေလ… ေနာက္ တစ္ပါတ္ေလာက္ဆို ေမေမတို ့ အိမ္ကေလးမွာ သမီးတို ့ အသံေလးေတြရယ္.. ေမေမ့နား မကပ္ရလို ့ စူပုပ္ပုပ္ ျဖစ္ေနမဲ့ ေဖေဖရယ္.. ေမေမနဲ ့ သမီးတို ့ေပါင္းျပီး ေဖေဖ့ကို ကေရာ္ကေရာ္ လုပ္ၾကမယ္ေလ…ေနာ္…”
Title: Re: သင္းသင္းေမႊးေမႊး ႏွင္းေဖြးေဖြး
Post by: SnowFlake on December 25, 2014, 02:12:57 PM
          ည (၇) နာရီထိုးခါနီးျပီမို ့ ကိုဇာနည္ လမ္းထိပ္အထိ ထြက္ကာ ကားငွားရသည္။ ေဆာင္းေလ တျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနေသာ္လည္း လူက ေခြ်းျပန္ေန၏။ သည္အခ်ိန္ သည္ရပ္ကြက္တြင္ ကားငွားရတာ သိပ္မလြယ္လွေခ်။ ေနာက္ဆံုး မရသည့္အဆံုးေတာ့ ရံုးမွ ကားသမားကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ကာ အကူညီ ေတာင္းရမည္ေပါ့။ (၅)မိနစ္ေလာက္ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ဦးမည္။ စာအုပ္ထဲတြင္ ဖတ္ဘူး သည္ကေတာ့ စတင္ဗိုက္နာသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းေမြးတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးပဲ။ ေဒၚေလးကလည္း ညနက္ ပိုင္းေလာက္မွ ေမြးႏိုင္မည္ဟု မွန္းသည္။ ကြ်မ္းက်င္ေသာ ေဆးပညာရွင္ မဟုတ္ေသာ္လည္း မိမိတို ့ႏွင့္စာလွ်င္ေတာ့ ေဒၚေလးက အေတြ ့အၾကံဳ သာေသးသည္ပဲေလ။ မဟုတ္တရုတ္ အယူ သီးလြန္းသည္က လြဲလို ့ေပါ့။ လမ္းမေပၚတြင္ ဟိုဘက္ ေလွ်ာက္လိုက္ သည္ဘက္ ေလွ်ာက္လိုက္ႏွင့္ ကိုဇာနည္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္။ လက္ႏွစ္ဘက္က ခါးကိုေထာက္လိုက္.. လက္၀ါးခ်င္း ပြတ္ေခ်လိုက္.. မ်က္ႏွာကို ပြတ္လိုက္.. ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ေတြကို ဖြလိုက္။

          “ခိုင္ ေတာ္ေတာ္မ်ား နာေနျပီလား မသိဘူး.. ခိုင္တစ္ေယာက္က တစ္ကယ့္ ကေလးလိုပဲ.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဗိုက္နာလို ့ နာေနမွန္းလည္း မသိ.. ၀ယ္ေပးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြလည္း မဖတ္ဘူးလား မသိပါဘူး… အေတြ ့အၾကံဳကလည္း မရွိ.. ၾကိဳတင္စီစဥ္လို ့ ရေအာင္ ခြဲေမြးပါဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္.. ကားကလည္း ငွားရခက္လိုက္တာ သည္အခ်ိန္ သည္ဘက္ကို မလာၾကေတာ့တာ ထင္တယ္.. ေစာေစာက သိရင္ ရံုးကဖယ္ရီကို ဆြဲထားလို ့ရေသးတယ္… ဟူးး ခံတြင္းခ်ဥ္လာသလိုလိုပဲ… ေဆးလိပ္ တစ္လိပ္ေလာက္ ေသာက္လိုက္ရရင္ ေကာင္းမလား.. မျဖစ္ေသးပါဘူး.. ေတာ္ၾကာ ေဆးလိပ္ ၀ယ္ေနတုန္း ကားလာတာ မသိလိုက္ရင္ ဒုကၡ.. သည္ညက ေသာၾကာဆိုေတာ့ မနက္မွ ေမြးမယ္ဆိုရင္ စေနသမီးေတြေပါ့.. ခိုင္ နဲ ့ေဒၚေလးကို ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္မေျပာေအာင္ ပိတ္ေဟာက္ ထားဦးမွ.. ”

          ထိုစဥ္ ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီမွ တက္ဆီတစ္စီး လာေနသည္ကို ေတြ ့လိုက္သည္။ ခရီးသည္ပါလား မပါလား.. မရပ္မည္စိုး၍ လမ္းမေပၚထိ ေရာက္ေအာင္ပင္ တက္ကာ ကားကို တားမိသည္။ အကယ္၍ ခရီးသည္ ပါလာခဲ့လွ်င္လည္း မိမိ အခက္ခဲကို ေျပာျပကာ အကူအညီေတာင္း၍ ရလိုရျငားေပါ့။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေဘးတစ္အိမ္ေက်ာ္မွ တက္ဆီသမား မိတ္ေဆြ ကားသိမ္းလာတာႏွင့္ ၾကံဳသည္။ ကိုဇာနည္ တစ္ေယာက္ျဖင့္ ထီေပါက္ လ်င္ပင္ သည္ေလာက္ ေပ်ာ္မည္ မထင္ပါ။ ခိုင္ေျပာေနက်အတိုင္း ေျပာရလွ်င္ျဖင့္ သမီးေလးမ်ား၏ ကံဟုပဲ ဆိုရေလမလား.. ကိုေအးေမာင္က သည္အခ်ိန္ ကားသိမ္းေနက် မဟုတ္မွန္း ကိုဇာနည္ သိသည္ပဲေလ။ ဘာပဲေျပာေျပာ အဆင္ေျပ သြားတာကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ မဟုတ္လွ်င္ ရံုးကားကို လွမ္းမွာရန္မွာ အေတြးလြယ္ေပမယ့္ သည္ခ်ိန္ ကားသမားေတြက ရံုးပိုင္ဂိုေဒါင္တြင္ ကားသိမ္းကာ အိမ္သို ့ျပန္ ေသာက္ၾက စားၾက အနားယူၾကသည္ကိုး။ အနားသို ့ အရွိန္ေလွ်ာ့ကာ ထိုးရပ္လာေသာ ကားထဲသို ့ ငံု ့ၾကည့္ရင္း..

“ကိုေအးေမာင္ ကားသိမ္းလာတာလားဗ်…”

“ဟုတ္တယ္ ကိုဇာနည္… ဘာလည္း… မခိုင္ ဗိုက္နာျပီလားဗ်…”

“ဟုတ္တယ္ ကိုေအးေမာင္ရယ္ အားေတာ့နာပါတယ္… ကူညီပါဦးဗ်ာ…”

“အားနာစရာလားဗ်ာ.. ကဲလာ တက္…က်ေနာ္ သည္ဘက္ကို ခရီးသည္ရတာနဲ ့ တစ္လက္စတည္း သိမ္းလာလိုက္တာေလ.. ခါလီျပန္လာရတာထက္စာရင္ ကိုက္ေသးတာပဲေကာ.. မခိုင္က သားဦး ျဖစ္တဲ့ အျပင္ အမႊာဆိုေတာ့ ပိုပင္ပန္းမွာဗ်.. က်ေနာ့္ အငယ္ဆံုးေကာင္တုန္းက အိမ္မွာတင္ ေမြးတာေလ.. လြယ္ဘူးဗ်.. သူတို ့ ေရလည္ခံစားရတာ… တကယ့္ ကြ်တ္ဆင္ၾကီး… ”

“က်ေနာ္လည္း ေျပာပါတယ္ဗ်ာ.. ခြဲေမြးဘို ့… ခိုင္က ေခါင္းမာတယ္ဗ်… က်ေနာ္ကိုကလည္း မွားတာပါဗ်ာ.. ဇြတ္အတင္း စီစဥ္လိုက္ရမွာ… ခုေတာ့ သူလည္းနာ… ကိုယ္လည္း စိတ္ပူ…ဟူးးး…”

“သိပ္ၾကီးလည္း မပူပါနဲ ့ဗ်ာ.. ဒါက သဘာ၀ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ပါ.. သည္အခ်ိန္မွာ သူ ့ကို အားေပးရမယ္ဗ်.. စိတ္ပူတာလည္း ပူတာေပါ့ဗ်ာ… က်ေနာ္တို ့ တုန္းကလည္း သည္လိုပါပဲ.. ”

          အိမ္ေရွ ့ေရာက္ေတာ့ အထုတ္ အပိုးေတြခ်ကာ လည္တဆန္ ့ဆန္ ့ ထြက္ေမွ်ာ္ ေနေသာ ေဒၚေလးကို အရင္ ေတြ ့ရသည္။ ကားရပ္သည္ႏွင့္ ကေသာကေျမာ ဆင္းကာ..

“ကံေကာင္းလို ့ ေဒၚေလးေရးး… ကိုေအးေမာင္ ကားသိမ္းေစာလာတာ ေက်းဇူးတင္ရမယ္.. ခိုင္ေကာ ေတာ္ေတာ္ နာေနျပီလား…”

“အိမ္ထဲမွာ ဇာနည္ေရ… ေစာေစာကေတာ့ ဘုရားရွိခိုးေနတယ္.. ပစၥည္းေတြ ေဒၚေလး တင္ႏွင့္ လိုက္မယ္.. သားက ခိုင့္ကို သြားတြဲခ်ည္…”

“က်ေနာ္ လွခင္ကို တစ္ခ်က္ ေျပးေျပာလိုက္ဦးမယ္ ကိုဇာနည္… ပစၥည္းေတြတင္ႏွင့္လိုက္ေနာ္…”

“ဟုတ္ကဲ့ဗ်ာ… ျမန္ျမန္ေလးေတာ့ ျပန္လာေပးပါ ကိုေအးေမာင္ေရ.. အားကိုးပါတယ္ဗ်ာ ေနာ္…”

“ျမန္တယ္ ျမန္တယ္ က်ေနာ္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပးခဲ့မယ္…”

          ကိုေအးေမာင္ ေျပာလည္းေျပာ ေျပးလည္းေျပးေလ၏။ ကိုဇာနည္ အိမ္ထဲ၀င္ျပီး ခိုင့္ကို တြဲေခၚသည္။ သနားစရာ ခိုင္ကေလး မ်က္ႏွာတြင္ ေခြ်းစက္မ်ားႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းကေလးမ်ား တုန္ရီေနသည္။ ၾကည့္ရတာ အေတာ္ေလးမ်ား နာေနျပီလား။ မ်က္၀န္းကေလးေတြ အရည္လဲ့ကာ မိမိကို ေမာ့ၾကည့္ေနရွာသည့္ ဇနီးသည္ကို ၾကင္နာစြာ တြဲထူလိုက္ရင္း…
.
“သိပ္နာေနလား ခိုင္… ကားေရာက္ျပီေနာ္.. ေမာင္တို ့ ေဆးရံုသြားၾကမယ္.. ေနာ္ ခိုင္ေလး…”

“အင္း ဟင္း.. ေမာင္ရယ္.. ရပါတယ္..ခိုင္ အဆင္ေျပပါတယ္… နည္းနည္း အင္းးး ကြ်တ္… နည္းနည္း နာတယ္ ေမာင္ရယ္…ဟင္းးး…”

          ကိုဇာနည္ တစ္ေယာက္ အသြားလမ္းတေလွ်ာက္လံုး ခိုင့္ မ်က္ႏွာကို မမွိတ္မသံုၾကည့္ကာ ေနမရ ထိုင္မရျဖစ္ေနမိသည္။ အိမ္ေထာင္သည္ ကေလး (၃) ေယာက္ အေဖျဖစ္ေသာ ကိုေအးေမာင္က..

“မိန္းမေတြ ကေလးေမြးခါနီး ဗိုက္နာတာ တကယ္ သနားဘို ့ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ.. ေဘးက ျမင္ရတဲ့သူလည္း မစားသာဘူး… လွခင္တုန္းကလည္း သည္လိုပဲဗ်.. သူတို ့ နာေနတာ ၾကည့္ရမယ့္အစား ကိုယ္သာ ၀င္နာလို ့ရရင္ နာေပးလိုက္ခ်င္တယ္…”

“ေအးဗ်ာ…ခိုင္ေလး… ေမာင္ရွိတယ္ေနာ္… သိပ္နာေနလား…”

“အင္းးး ဟင္းးး … နာတယ္ေမာင္ရယ္… ကြ်တ္ ကြ်တ္…”

“ေရာက္ေတာ့မွာပါ.. ခဏပဲ… ေနာ္.. အသက္ ျပင္းျပင္းရႈ… မ်က္စိမွိတ္ထားေနာ္ ခိုင္… ေမာင့္ကို မွီထား… အိုေက…”

          စိတ္ထဲကေတာ့ “ေမာင့္စကားနားေထာင္ျပီး ဗိုက္ခြဲေမြးရင္ ခိုင္ သည္လို နာမွာ မဟုတ္ဘူး…” ဟု ေျပာေနမိသည္။ ႏႈတ္ဖ်ားကေတာ့ သည္စကားလံုးမ်ား ထြက္မလာပါ။ တကယ္တမ္း ေ၀ဒနာ ခံစားေနရေသာ ဇနီးသည္ကို အပစ္တင္စကား မဆိုရက္ႏိုင္ပါေခ်။ ေခြ်းစို ့ေနေသာ ႏွဖူးေလးကို အၾကင္နာ အနမ္းမ်ားေပးေနမိသည္။ နာက်င္မႈေ၀ဒနာကို အံတုေနရေသာ ခိုင့္ ရင္မႊာတို ့က ဖားဖိုသဖြယ္ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္။ ညည္းတြားသံသဲ့သဲ့တို ့က ကိုဇာနည့္ ရင္ကိုပါ ကူးစက္ နာက်င္ ေနေတာ့သည္။ အခ်စ္ကမာၻေလးတြင္ ႏွစ္ဦးသားပ်ာ္ေမြ ့စဥ္အခါက သည္သို ့ ငိုညည္းညည္း အသံ ကေလးကပဲ မိမိ၏ ရမၼက္ေသြးတို ့ကို ဆူေ၀ ေစခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား.. မရိုးႏိုင္ေသာ အခ်စ္၏ အရသာတို ့ကို ျမိန္ယွက္စြာ သံုးေဆာင္ၾကစဥ္က ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ.. ယခုေတာ့ ခိုင့္ခမ်ာ  ေ၀ဒနာ၏ဒဏ္ကို တစ္ေယာက္တည္း ခံစားေနရရွာသည္။ မိမိက ခ်စ္ဇနီးကို ေထြးေပြ ့ထားရံုမွလြဲ၍ ဘာမ်ား တတ္ႏိုင္ပါေသးသနည္း။

          ေဆးရံု၀င္းထဲ ကား၀င္ျပီး ေမြးလူနာေဆာင္ဆီ ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခိုင္ တစ္ေယာက္ လမ္းပင္ ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူနာျပဳဆရာမမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ေမြးခန္းထဲ ၀င္သြားေသာ ခိုင့္ ကိုၾကည့္ရင္း ကိုဇာနည္ ငိုခ်င္သလိုလို… မိမိကိုယ္ထဲကပဲ နာက်င္လာသလိုလို..ခိုင့္ အလိုလိုက္ျပီး ရိုးရိုးေမြးဘို ့ ခြင့္ျပဳမိတာ မွားသြားျပီလား.. ဘာပဲေျပာေျပာ ဟိုးေစာေစာ ကတည္းက အိမ္ဦးနတ္ အာဏာသံုးျပီး တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန္ ့ေပးခဲ့ရမွာကို။ ခုေန ဆရာ၀န္ၾကီးထံ သြားျပီး ဗိုက္ခြဲေမြးေပးဘို ့ ေျပာရေကာင္းမလား… အေတြးေပါင္းစံု ေယာက္ယက္ခတ္ရင္း ေမြးခန္း ေရွ ့တြင္ ေခါက္တုန္ ့ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ကာ လူေရာ စိတ္ပါ အျငိမ္ မေနႏိုင္ပါေတာ့ေခ်။
Title: Re: သင္းသင္းေမႊးေမႊး ႏွင္းေဖြးေဖြး
Post by: SnowFlake on December 27, 2014, 09:48:44 AM
          ျပင္းထန္ေသာ ေ၀ဒနာ၏ ဒဏ္ကို အံတုရင္း ခိုင္ ေၾကာက္စိတ္မ်ား ၀င္လာမိသည္။  ဆရာမမ်ား၏ အားေပးစကားသံမ်ားကခိုင့္ ေ၀ဒနာၾကားမွာ တိမ္ျမဳပ္ေနသေယာင္။ စိတ္ထဲမွလည္း ေမေမ့ကို တ လိုက္.. ေမာင့္ကို တ လိုက္ေပါ့။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္ အမွ် ေ၀ဒနာက သည္းလာသည္။ ေမေမေရ… ခိုင့္ကို သည္လိုပဲ နာက်င္ျပီး ေမြးထုတ္ခဲ့ရတာလား.. ခိုင့္ သမီးေလးေတြလည္း ခိုင့္လိုပဲ နာရမွာလားေမေမ..။ ေမြးခန္းကုတင္ေပၚတြင္ လူးလိမ့္ခံစားရင္း ညီးတြားမိသည္။ သမီးေလးတို ့ေရ… သမီးတို ့လည္း ငိုမ်ားငိုခ်င္ေနမလား.. သမီးတို ့ ေမေမ့ဗိုက္ထဲကေန ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ထြက္လာႏိုင္ပါ့မလား.. ေမာင့္စကား နားမေထာင္မိတာမ်ား မွားျပီလားမသိဘူး.. သမီးေလးေတြ တစ္ခုခုမ်ား အဆင္မေျပခဲ့ရင္။ မိမိခံစားရေသာ ေ၀ဒနာအျပင္ ရင္ေသြးမ်ားအတြက္ပါ ပူပန္ေနမိသည္။ အခ်ိန္ကလည္း ညနက္ သန္းေခါင္ တိုင္ေနျပီ.. ေသာၾကာေတြ စေန ေတြလည္း ေတြးမေနႏိုင္အားေတာ့ပါ။ ခံစားေနရသည့္ ေ၀ဒနာက ျပင္းထန္ လြန္းသည္ေလ။

“ဟုတ္ျပီ ညီမေလးေရ… ညွစ္ထား.. အားမေလွ်ာ့လိုက္နဲ ့ေနာ္…”

“အင္းးး… ဟူးးး… နာ တယ္… အရမ္းနာတယ္… ”

“သည္လိုပဲ ညီမေလးေရ… အေမတိုင္း သည္လို ခ်ည့္ပါပဲ… ခဏပါပဲကြယ္…”

“ဟင့္အင္းး… ေမေမေရ… အားးဟားးး…”

“ညွစ္ ညီမေလး… အသက္ ကိုေအာင့္ထားျပီး ညွစ္လိုက္.. သားဦးဆိုေတာ့ ခက္တာ သဘာ၀ ပါပဲကြယ္.. ခဏေန ကေလးငိုသံၾကားရင္ ငါ့ညီမ နာေနတာေတြ ေပ်ာက္သြားမွာပါ…ေနာ္…”

“ေမာင္ေရးးး… အာာားးး ဟားးး… ဟင့္ ဟင့္…”

“အို.. မငိုရဘူးေလ.. ညီမရယ္… ရွိပါတယ္.. ညီမအမ်ိဳးသား အျပင္မွာေစာင့္ေနတယ္… ”

“အရမ္းနာတယ္ ဆရာမရယ္… ခိုင့္ကို ခြဲေမြးေပးပါေတာ့… ဆရာၾကီးကိုေျပာေပးပါ…အား… ဟားးး….”

“ကေလးက ေမြးလမ္းေၾကာင္းထဲ ေရာက္ေနျပီ ညီမရဲ့… အားတင္းထားပါ… ေနာ္… ခဏပဲ.. ခဏပဲ… နည္းနည္း အားစိုက္လိုက္… ေနာ္…ရျပီ… ရျပီ… ”

“အင္းးး ဟင္းးး ဟင္းးးး…..”

“ဟုတ္ျပီ… ညီမ… စိတ္မေလွ်ာ့လိုက္နဲ ့… ရျပီ…ကေလး ေခါင္း ျမင္ေနရျပီေနာ္… နည္းနည္းေလး… နည္းနည္းေလး… အားစိုက္… ဟုတ္ျပီ.. ဟုတ္ျပီ…”

“ဟုတ္ျပီ… ညွစ္ထား… ညွစ္ထား… ”

“အရမ္း နာတယ္… အာာားးး ဟားးး… ဟင့္ ဟင့္…”

“ေ၀းးး ဘယ္လို လည္းကြ… မိမိခိုင္…သမီး… ညည္းပဲ အေမဆိုတာ အားရွိရမယ္ဆို… သည္ေလာက္ေတာ့ အေပ်ာ့ေပါ့ကြာ… ေနာ့… ကိုင္းးး အထဲက မင္းသမီးေလးေတြ ျမန္ျမန္ ထြက္လာ ၾကေဟ့… နင္တို ့ အေမ ငိုေနျပီ… ”

          ေသလုေျမာပါး ေ၀ဒနာခံစားေနရခ်ိန္ ေႏြးေထြးေသာ အားေပးသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ အိုဂ်ီ ဆရာၾကီးပဲ။ ခိုင့္ သမီးေလးေတြကို ေမြးထုတ္ေပးဘို ့ ဆရာၾကီး ေရာက္လာျပီ။ ခိုင္ အားတက္ သြားမိ၏။ ဟုတ္သားပဲ.. အေမဆိုတာ သားသမီးေမြးဘို ့အားေလာက္ေတာ့ ရွိရမယ္လို ့ ဆရာၾကီး ေရွ ့မွာ ခိုင္ ကိုယ္တိုင္ ေျပာခဲ့ဘူးတာပဲ။ ခိုင္ လုပ္ႏိုင္မွာပါ။ ခိုင့္ကို ကိုယ့္စကားႏွင့္ ကိုယ္ ျပန္အားေပး လိုက္ေသာ ဆရာၾကီး၏ အားေပးမႈက အထူးပင္ ထိေရာက္လွပါသည္။ ေမြးခန္းထဲတြင္ ဆရာၾကီးႏွင့္ ဆရာမမ်ား… အျပင္တြင္ စိတ္ပူေနမည္ ျဖစ္ေသာ ေမာင္… ဗိုက္ထဲတြင္ လူ ့ေလာကထဲသို ့ ၀င္ခြင့္ ရရန္ ၾကိဳးစား ရုန္းကန္ေနရွာမည့္ သမီးေလးႏွစ္ေယာက္။ ခိုင္ အာရံုေတြကို စုစည္းလိုက္ပါသည္။ အသက္ကို ျပင္းျပင္းရႈသြင္းကာ အားယူလိုက္၏။ သမီးေလးမ်ား၏ “ေမေမ…” ဆိုေသာ ေခၚသံကေလးကို စိတ္မွန္းႏွင့္ ၾကားေယာင္လိုက္သည္။ ေနာက္ဆံုး မိမိခြန္အားရွိသမွ် အစြမ္းကုန္ စိုက္ထုတ္ကာ ၾကိဳးစားလိုက္၏။ ေသခ်င္ ေသသြားပါေစ.. စိတ္ကို တဆံုးထိေလွ်ာ့ခ်လိုက္သည္။  ထူးဆန္းေသာ တြန္းအားတစ္ခုေၾကာင့္လား.. အသက္ေပ်ာက္မတတ္ ေ၀ဒနာ ဆိုး နင့္ကနဲ ႏွင့္အတူ မ်က္လံုးမ်ား ျပာေ၀ကာ… ရင္ထဲမွ လွပ္ကနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။
 
“အားးးး…. ဟူးးးးး….”

“ဟုတ္ျပီ… ဟုတ္ျပီ… မွန္တယ္… ညွစ္ထား… အားမေလွ်ာ့လိုက္နဲ ့….”

“အားးး…...”

“အု၀ဲ… အု၀ဲ… အု၀ဲ…”

          နားထဲမွာ ၾကားလိုက္ရသည့္ ကေလးငိုသံ… အို.. သမီးေလး တစ္ေယာက္ အဆင္ေျပေျပ လူ ့ေလာကထဲ ေရာက္လာျပီေပါ့ေနာ္..ခိုင့္အင္အားတို ့ ခ်ိနဲ ့ ေမာပန္းေနေသာ္လည္း စိတ္အစဥ္က လန္းဆန္း ေနပါသည္။ သမီးေလး၏ ငိုသံက မိမိအား ခြန္အားတစ္ရပ္ ျဖည့္ေပးလိုက္သည္ ထင္ပါရဲ့ေလ.. အနားမွ သူနာျပဳဆရာမ၏ (၁၁) နာရီ (၅၅) ဟုေျပာလိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ေသာၾကာ သမီးေလးေပါ့။ ခိုင္ ၾကာၾကာ အေမာမေျဖႏိုင္ပါ.. မိမိ၀မ္းၾကာတိုက္ထဲတြင္ ဒုတိယ သမီးေလး ရွိေနေသးသည္ေလ.. ဆရာမ တစ္ဦးက ခိုင့္ ႏွဖူး ႏွင့္ လည္ပင္းတေလွ်ာက္မွ ေခြ်းတို ့ကို မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ ေအးေအးေလးျဖင့္ လာသုတ္ေပး၏။ ေနာက္တစ္ခ်ီ ၾကိဳးစားရျပန္ပါသည္။

          လက္ငင္းပင္ သိခဲ့ျပီးေသာ အေတြ ့အၾကံဳေၾကာင့္ထင့္.. ပထမတစ္ေယာက္ထက္ အနည္းငယ္ ပိုျမန္သလို ထင္လိုက္မိသည္။ ဒုတိယအၾကိမ္ ေလထဲမွ ျပဳတ္က်သလို ခံစားခ်က္ႏွင့္ အတူ ေနာက္ထပ္ ငိုသံစူစူးေလး တစ္ခု။ အြန္းး အငယ္ေလးအသံက ပိုက်ယ္သလိုပဲ.. ၾကည့္ရတာ မမကို အႏိုင္က်င့္မယ့္ ခပ္ဆိုးဆိုးေလးမ်ား ျဖစ္ေနမလား.. အေတြးႏွင့္ အတူ ခိုင္ ျပံဳးမိပါ၏။ ႏႈတ္ခမ္းတို ့က ခပ္ယဲ့ယဲ့သာ ျပံဳးႏိုင္ေသာ္လည္း မိမိမ်က္၀န္းတို ့ အေရာင္တလက္လက္ ထြက္ေနမည္ကို စိုစြတ္ေနေသာ မ်က္ရည္မ်ားေၾကာင့္ သတိထားလိုက္မိပါသည္။ ေပ်ာ္လိုက္တာ… သမီးေလး ႏွစ္ေယာက္လံုး လူ ့ေလာကထဲ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေရာက္လာျပီပဲ..

“ကဲ… ညီမေလး.. ပင္ပန္းသြားျပီ ဟုတ္လား… သမီးေလးႏွစ္ေယာက္လံုး အဂၤါစံုတယ္ေနာ္… က်န္းက်န္းမာမာပဲ.. အငယ္ေလးကေတာ့ ပို သန္မယ့္ပံုေပါက္တယ္..”

“ဟုတ္.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာမ.. ”

“သည္ အမႊာညီအစ္မက ေန ့မတူဘူးကြ… တစ္ေယာက္က ေသာၾကာ… တစ္ေယာက္က စေန… ဟင္းဟင္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္… ”

“ဘယ္လို.. ဘယ္လို… ဆရာမ ဘာေျပာတာလည္းဟင္…”

“ေအာ္… သည္လိုေလ ညီမေလးရယ္… ပထမတစ္ေယာက္က (၁၁) နာရီ (၅၅) မိနစ္ေလ.. အငယ္ေလး ထြက္လာတာ (၁၂) နာရီ (၅) မိနစ္… သည္လိုဆိုေတာ့ သူက စေနဘက္ ကူးသြားတာေပါ့.. ျခားတဲ့ အခ်ိန္က (၁၀) မိနစ္ေပမယ့္ ညသန္းေခါင္ဆိုေတာ့ တစ္ရက္ ကူးသြား တယ္လို ့ ေျပာတာပါ…”

   ေၾသာ္… ဒါဆို သမီးငယ္ေလးက စေန သမီးေပါ့…ခိုင့္ စိတ္ထဲ ေစာေစာပိုင္းက ရွိခဲ့ေသာ အယူမ်ား လားလားမွ်ပင္ မေတြးမိေတာ့ပါ။ မိမိရင္မွ ျဖစ္ေသာ သားသမီးဟူသည့္ ေမတၱာစိတ္သည္ အေကာင္း အဆိုး အယူအဆမ်ားကို ေျမလွန္ပစ္ႏိုင္စြမ္းသည္ထင့္။ စိတ္ထဲတြင္ သမီးေလးမ်ား အတြက္ နံမည္ လွလွေလးမ်ား ေပးရန္ စဥ္းစားေနမိသည္။ ေမာင္ေကာ… ေမာင္လည္း သမီးေလးေတြ ေမြးျပီးျပီဆိုတာ သိျပီးေလာက္ေရာေပါ့ေနာ္.. ေမာင့္ကို ေတြ ့ခ်င္လိုက္တာ.. ခိုင္ မ်က္လံုးကေလး အသာ မွိတ္ကာေခတၱ အနားယူမိသည္။

​ေမာင္​နဲ႔မမမ်ား

Post by: Mr.Terrorist on December 06, 2011, 11:57:09 PM
(၁)

နာမည္က ခင္ေမာင္ေဇာ္ ၊ အာလံုးကေတာ့ ကိုေဇာ္လို႔ေခၚတယ္ အေဖကသေဘၤာကပ္ပတိန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးအေမကေတာ့ အိမ္မွာ ဖက္ရွင္အဝတ္ေတြ ေရာင္းတဲ့စတုိးဆိုင္ေလးဖြင့္ထားပါတယ္။ အစ္မတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ သူ႔ထက္ (၃) ႏွစ္ေလာက္ႀကီးပါတယ္။  ကိုေဇာ္ (၁၀) တန္း စားေမးပြဲေျဖၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ အေဖသေဘၤာထြက္သြားတယ္၊ အိမ္မွာ ကိုေဇာ္ရယ္၊ အစ္မျဖစ္သူ မမနီလာရယ္ အေမရယ္ပဲက်န္ခဲ့တယ္။ (၁၀) တန္းစာေမးပြဲကေျဖၿပီး၊ ေအာင္စာရင္းကလည္း မထြက္ေသးဆိုေတာ့ စပီကင္ေယာင္ေယာင္၊ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းေယာင္ေယာင္နဲ႔ ကိုေဇာ္တစ္ေယာ္လပ္ယားလပ္ယားေပါ့။ အမျဖစ္တဲ့မမနီလာကေတာ့ ဒဂံုတကၠသိုလ္မွာ ဒုတိယႏွစ္တက္ေနၿပီ။

စာေမးပြဲၿပီးလို႔ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္အၾကာမွာ ရွမ္းျပည္ဘက္မွာေနတဲ့ အေဒၚတစ္ေယာက္ ေနမေကာင္းလို႔ေတာင္ႀကီးမွာေဆးရံုတင္ရတယ္။ ေဆးရံုကရက္ရွည္တက္ရမွာ ေစာင့္ဖို႔လူကလည္း ေတာင္ႀကီးမွာ မရိွနဲ႔ အေမျဖစ္သူလိုက္သြားတယ္။ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾကဖို႔၊ ရန္မျဖစ္ဖို႔ အတန္တန္မွာၿပီး၊ အိမ္ေအာက္ထပ္က ဖက္ရွင္ဆိုင္ေလးကို ခဏပိတ္ၿပီးေတာင္ႀကီးကိုလို္က္သြားတယ္။

အေမေတာင္ႀကီးသြားတဲ့ေန႔ကစလို႔ ကိုေဇာ္တို႔ေမာင္ႏွမ လြတ္လပ္ေရးအမွန္အကန္ကိုရေတာ့တာပါပဲ။ ကိုေဇာ္က အေမ႔ကိုေတာင္ႀကီးသြားဖို႔ကားဂိတ္လိုက္ပို႔ၿပီးၿပီးခ်င္းအျပန္ အိမ္ေရာက္ခင္ ပန္းဆိုးတန္းအရင္ဝင္ ေအာကားေတြ အခ်ပ္ ၂၀ ေလာက္စိတ္ႀကိဳက္ဝယ္လိုက္တယ္။ အရင္တုန္းကဆိုတေနကုန္အေမရွိေနေတာ့ အိမ္မွာေအာကားလံုးဝၾကည့္လို႔မရပဲ အခုေတာ့ တဝႀကီးၾကည့္ဖို႔ စိတ္ႀကိဳက္ကိုဝယ္လိုက္တယ္။ မမနီလာေက်ာင္းက ျပန္မလာခင္တေနကုန္ ထိုင္ၾကည့္လိုက္ ဂြင္းထုလိုက္နဲ႔ သူ႔အစ္မေက်ာင္းကျပန္လာခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ ဒူးေတြေတာင္မခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။

မမနီလာကလည္း အေမသြားတဲ့ေန႔ညပဲ သူ႔သူယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို အိမ္မွာလာအိပ္ဖို႔ေက်ာင္းကအျပန္တပါတည္းေခၚၿပီးခ်ီတက္လာတယ္။ ..............
ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္ .....
“ကိုေဇာ္ေရ တခါးဖြင့္ပါဦးဟ။”
မမနီလာျပန္လာလို႔တံခါးေခါက္သံနဲ႔ေခၚသံၾကားၾကားခ်င္းကိုေဇာ္ ေအာက္စက္နဲ႔တီဗြီကိုလွမ္းပိတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ပုဆိုးကို ကမန္းကတန္းျပင္ဝတ္ၿပီး တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။

“နင္ကလည္း ျပတင္းေပါက္ေတြေကာ တခါးေတြေကာ အကုန္ပိတ္ၿပီးဘာလုပ္ေနတာလဲ”
မမနီလာနဲ႔ တျခားေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို တံခါးေရွ႔မွာရပ္လွ်က္သားေတြ႔လိုက္ရတယ္။

မမနီလာက “ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ ဒါငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြ သူက ေဝေဝခိုင္၊ သူက ျဖဴျဖဴေမာင္ အေမေတာင္ႀကီးသြားတုန္း လိုက္အိပ္ဖို႔ေခၚထားတာ”
ေဝေဝခိုင္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က “နီလာ့ေမာင္ေလးက အလန္းေလးပါလား” ဆိုၿပီး ကိုေဇာ့္ကို စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႔ၾကည့္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္သြားတယ္။
ကိုေဇာ္ တစ္ေယာက္ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ သူတို႔သံုးေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး တံခါးဝမွာက်န္ခဲ့တယ္။
ျဖဴျဖဴေမာင္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က အသားျဖဴျဖဴပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ အရပ္(၅) ေပ (၄)လက္မေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ မ်က္ႏွာေလးကခ်စ္စရာ၊ ၿပံဳးလိုက္ရင္သြားတက္ေလးေတြနဲ႔၊ ဖင္ေတြရင္ေတြကေတာ့ ခပ္ေသးေသးပဲ ဒါေပမဲ့ မို႔သင့္တဲ့ေနရာမွာမို႔ ေမာက္သင့္တဲ့ေနရာမွာေမာက္ နဲ႔ငါးရန္႔ကိုလံုးေလးလို႔ေျပာရမလားပဲ။ သူ႔မွာအထူးျခားဆံုးက ခါးေသးေသးေလးနဲ႔ အတူ လံုးက်စ္လွပတဲ့ ဖင္ေလးေတြရယ္ ရွည္လွ်ားေျဖာင့္တန္းတဲ႔ေျခတံေတြရယ္ပဲ။

ေဝေဝခိုင္ကေတာ့ အသားနည္းနည္းညိဳတယ္။ မည္းတဲ့အထဲေတာ့မပါဘူး၊ ခါးနည္းနည္းတုတ္ေပမဲ့ ဖင္ႀကီးေတြက သူဝတ္ထားတဲ့ ထဘီကို လွ်ံထြက္မတက္တစ္ရစ္ထြားႀကိဳင္းလွပါတယ္။ အဲဒီဖင္ႀကီးနဲ႔အၿပိဳင္ အကၤ် ီထဲက ကန္ထြက္မတပ္ႀကီးထြားလွတဲ့ႏို႔ၿကီးေတြကလည္း ရင္ခံုလွိဳက္ေမာဖြယ္ရာပါပဲ။ ဖင္ေတြရင္ေတြႀကီးေပမဲ့ အရပ္က (၅) ေပ (၆) လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိေတာ့ အရမ္းအႀကည့္ရမရိုင္းဘူးေပါ။ ဂ်နီဖာလိုပဇနဲ႔ေတာင္ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ။ အေပၚႏႈပ္ခမ္းေလးနည္းနည္းတိုလို႔ ပါးစပ္ကေလးက ဟသေယာင္ေယာင္ျဖစ္ေနေပမဲ့ ရြန္းလက္ေတာက္ပတဲ့ မ်က္လံုးႀကီးေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္လိုက္ေတာ့ အလြန္ ညွိဳ႕ယူအားေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာပါလားလို႔ ျမင္သူတိုင္းမွတ္ခ်က္ခ်ရေလာက္ပါတယ္။

နီလာကေတာ့ အသားျဖဴျဖဴ ခပ္သြယ္သြယ္၊ ေဝေဝခိုင္ေလာက္ ဖင္ေတြရင္ေတြမရွိေပမဲ့ ျဖဴျဖဴေမာင္ထက္ေတာ့သာတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင့္လိုပဲ ခါးသိမ္သိမ္ေလးနဲ႔ ဖင္ေလးကလံုးလံုးက်စ္က်စ္ေလး။ အိမ္ေနရင္းပါတိပ္ထဘီပါးပါးေလးေတြမ်ားဝတ္ထားရင္ ေမာင္ႏွမခ်င္းျဖစ္ေပမဲ့ ေမာင္ေဇာတစ္ေယာက္ခဏခဏခိုးခိုးၾကည့္ၿပီး ဂလုရတာအေမာပဲ...
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 06, 2011, 11:58:20 PM
(၂)
ညဘက္ နီလာတို႔သူငယ္ခ်င္း (၃) ေယာက္သားနီလာ့အခန္းထဲမွာ.....
“ဟဲ့ နီလာ နင့္ေမာင္ေလးက မိုက္တယ္ေနာ္” ျဖဴျဖဴေမာင္ကေျပာတယ္

နီလာက....“ဘာမိုက္တာလဲ”

“႐ုပ္ကေလးကလည္းသန္႔ အရပ္ကလည္းရွည္၊ ေဘာ္ဒီကလည္းေတာင့္၊ ၿပီးေတာ့ .......” ဆိုၿပီးျဖဴျဖဴေမာင္ကစကားကိုျဖတ္လိုက္တယ္။

ေဝေဝခိုင္ကဝင္ၿပီး... “ၿပီးေတာ့ဘာျဖစ္လဲေျပာဦးေလ..”

ျဖဴျဖဴေမာင္က “ ဟိုဟာႀကီးကလည္းနည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး”

“ဘႀကီးလဲ”

“ဒုတ္ႀကီးကိုေျပာတာေလ“

နီလာက  “ဟဲ့ေကာင္မ ... နင္က ကေလးေတာင္အလႊတ္မေပးေတာ့ဘူး”

ျဖဴျဖဴေမာင္က “ဘာကေလးကမွာလဲ ညီးေမာင္ ေန႔လည္က အိမ္မွာလူလစ္တုန္း ေအာကာေတြခိုးၾကည့္ေနတာ။ ငါတို႔ေရာက္လာေတာ့ ကမန္းကတန္းတံခါးထဖြင့္တာ သူ႔ဟာႀကီးေထာင္ေနတာေတာင္မက်ေသးဘူး။ ပုဆိုးထဲမွာ တရမ္းရမ္းနဲ႔၊ ဟီး... ဟီး.... နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး ရင္ခုန္လိုက္တာ”

ေျပာရရင္သူတို႔(၃)ေယာက္မွာ ျဖဴျဖဴေမာင္က အေတြ႔အႀကံဳအမ်ားဆံုး ။ရည္းစား (၂) ေယာက္ထားဖူးတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုနဲ႔လဲလိုးဖိုးတယ္။ ေနာက္ဆံုးရည္းစားနဲ႔ျပတ္သြားတာ (၁) နွစ္ေလာက္ၾကာၿပီဆိုေတာ့ လီးငတ္ေနတုန္း ေမာင္ေဇာ္ ရဲ့ပုဆိုးထဲက အတြင္းခံေဘာင္းဘီမပါတဲ့လီးႀကီးကို ေတြးလိုက္ရေတာ့ အခုထက္ထိကိုမ်က္ေစ့ထဲက မထြက္ႏိုင္ေသးေအာင္ျဖစ္ေနတာေပါ့။

နီလာက “ေကာင္မ... ေတာ္ေတာ္ရြေနတယ္ေပါ့ ။ မဟုတ္တာေတြေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ ငါေမာင္က ကေလးပဲရွိေသးတာ အဲဒီကားေတြ ဘယ္လိုလို႔ၾကည့္တတ္မွာလည္း။ နင္တို႔ဘဲေတြလိုမ်ားေအာက္ေမ့ေနလား“

ေဝေဝခုိင္က  “ေလာင္းရဲတယ္ မနီလာေရ ညီးမရွိတုန္း ညီးေမာင္တစ္ေယာက္ ေအာကာေတြ ေကာင္းေကာင္းထိုင္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာ“

နီလာကသူ႔ေမာင္အေပၚကိုယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္နဲ့ “ကဲဒါဆိုဘာေၾကးေလာင္းမလဲ ညီးတို႔ႏွစ္ေယာက္ငါတစ္ေယာက္“

ျဖဴျဖဴေမာင္က “အေမႊးရိတ္ေပးၾကး“

“ဘာေမႊးရိတ္ေပးရမွာလဲ “

ေဝေဝခိုင္က “နင္႐ႈံးရင္ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အဖုတ္အေမႊးရိတ္ေပးရမယ္။ ငါတို႔႐ႈံးရင္လည္းနင့္ကိုငါတို႔ႏွစ္ေယာက္အဖုတ္ အေမႊးရိတ္ေပးမယ္။ ဘယ္လိုလဲ“

နီလာက “ေစာက္ေကာင္မေတြ နင္တို႔အေတြးအၾကံေတြက ဒီညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြထဲကကိုမထြက္ဘူး...... ကဲေလာင္းတယ္ဟာဘာျဖစ္လဲ“

ျဖဴျဖဴေမာင္က “ေလာင္းတာေတာ့ဟုတ္ပါၿပီ၊ သူ႔ေမာင္ ေအာကားၾကည့္မၾကည့္ဆိုတာ ငါတို႔ဘယ္လိုသိရမွာလဲ လူကိုတိုက္ရိုက္သြားေမးလို႔ကေတာ့ မၾကည့္ဘူးပဲေျဖမွာေပါ။“

နီလာက “ငါ့မွာအၾကံရွိပါတယ္။........... ကိူေဇာ္နဲ႔ငါနဲ႔မွာ အိမ္ေသာ့တစ္ေယာက္တစ္ေခ်ာင္းဆီရွိတယ္။ မနက္ (၇) နာရီေလာက္ငါတို႔အိမ္ကေနထြက္မယ္။ (၉) နာရီေလာက္ဆို ကိုေဇာ္ၿမိဳ႕အဂၤလိပ္စာသင္တန္းသြားတယ္။ (၁၂) နာရီခြဲေလာက္ဆို သူျပန္လာတယ္။  ငါတို႔သူ သင္တန္းသြားတုန္း ငါ့မွာရွိတဲ့ေသာ့နဲ႔ အိမ္ထဲဝင္ၾကမယ္။ ၿပီးရင္ အိမ္ေရွ႔တံခါးကို အျပင္ေန ေသာ့ျပန္ခတ္ၿပီး ေနာက္ေဖြတံခါးကေန ျပန္ဝင္ၿပီး အိမ္ထဲမွာပုန္းေနၾကမယ္ ။ ငါ့အခန္းထဲမွာ တံခါးကို lock ခ်ၿပီးေနလို႔ရတယ္။ ... ကိုေဇာ္ျပန္လာတဲ့အခါက်ရင္ အိမ္မွာ သူတစ္ေယာက္ထဲပဲရွိေနတယ္ပဲ သူထင္မွာ အဲဒီအခါက်မွ နင္တို႔ေျပာသလို ေအာကားပဲၾကည့္လား၊ တျခားဘာလုပ္လဲဆိုတာ ေတြ႔မွာပဲ။ နင္တို႔အသံထြက္လို႔ေတာ့မရဘူးေနာ္”
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 07, 2011, 12:00:54 AM
(၃)
ေနာက္တေန႔မနက္ ........
မေန႔ကစီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္းနီလာတို႔(၃) ေယာက္အိမ္ကထြက္လာတယ္။ (၁၀) နာရီေလာက္အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့
အိမ္တံခါးေသာ့ခတ္ၿပီးကိုေဇာ္ထြက္သြားၿပီ။ သံုးေယာက္သား အိမ္တံခါးကိုဖြင့္ဝင္ ၿပီးေတာ့အျပင္က ေသာ့ျပန္ခတ္၊ ေနာက္ေဖးေပါက္ကလွည့္ဝင္ၿပီး နီလာ့အခန္းထဲဝင္ ေနလိုက္တယ္။

၁၂ နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ကိုေဇာ္တစ္ေယာက္ သင္တန္းကအိမ္ျပန္ေရာက္လာတယ္။
လက္ထဲမွာလည္း ေအာကားေတြတစ္ထပ္ႀကီးနဲ႔။ နီလာတို႔ (၃) ေယာက္သား နီလာ့အခန္းထဲဝင္ ေလာ့ခ်ၿပီး အခန္းထဲ သံုးထပ္သားနံရံကို ႀကိဳတင္ေဖါက္ထားတဲ့အေပါက္ကေန ေစာင့္ႀကည့္ေနၾကတယ္။ အဲဒီအေပါက္ကို ကိုေဇာ္ျပန္မလာခင္ နီလာတို႔ေဖါက္ထားတာ။ တီဗြီက နီလားအခန္းနဲ႔အျပိဳင္နံရံမွာ ကပ္္ထားထာဆိုေတာ့ နီလာတို႔အခန္းကၾကည့္လိုက္ရင္ တီဗြီကိုေတာ ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့သူကိုေကာ ေသခ်ာျမင္ရတယ္ေလ။

ကိုေဇာ္က ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ အိမ္တံခါးကိုျပန္ပိတ္ၿပီး ဂ်က္ခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္သူ႔အခန္းထဲဝင္ ၿပီး အျပင္အဝတ္ေတြကို လဲလို႔ ပုဆိုတစ္ထည္နဲ႔ စြပ္ၾကပ္တစ္ထည္ဝတ္ၿပီးျပန္ထြက္လာတယ္။ ေနာက္ တီဗြီစင္နားလာၿပီး ေအာကားတစ္ကားကို DVD စက္ထဲထည့္ဖြင့္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ... တီဗြီေရွ႔တည့္တည့္မွာ Dream Bed တစ္ခုကိုေကာက္ဆြဲၿပီး ပက္လက္မက်တက် အေနအထားနဲ႔ ထုိင္ၾကည့္ေနတယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က ေလသံေလးနဲ႔ “ ကဲနီလာေရ ငါ့တို႔အဖုတ္ကို အေမြးရိတ္ေပးဖို႔သာျပင္ေပေတာ့ ညီးေမာင္ေတာ့ ေအာကားႀကည့္ေနၿပီ”
နီလာက “ ဘယ္မွာလဲ“ ဆိုၿပီး နံရံအေပါက္ကေနလွမး္ႀကည့္လိုက္တယ္။ တီဗြီထဲမွာ ဘိုမျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဘဲႀကီးတစ္ေယာက္ လိုးဖုိ႔ျပင္ေနတာေတြ႔တယ္။ ေနာက္ .... အားလံုးအဝတ္ေတြခၽြတ္လိုက္တယ္။ ဘဲႀကီးလီးကို ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ အလုအယက္စုပ္ေပးေနတယ္။ စုတ္ေနရင္းကေန ဘဲႀကီးလီးက ႀကီးသထက္ႀကီးလာလိုက္တာ ရွစ္လက္မ ကိုးလက္မေလာက္ေတာင္ရွိမလားပဲ အႀကီးႀကီးျဖစ္လာတယ္။ နီလာေအာကားတစ္ခါမွ မႀကည့္ဖူးဘူး။ ၾကည့္ေနရင္း ရင္ေတြေတာင္တဒိန္းဒိန္းခံုလာတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲကလည္းယားသလိုလုိဘာလိုလိုနဲ႔ ..။
ေဝေဝခိုင္က “ဟဲ့နီလာ ညီးကလည္း အေတြ႔အႀကံဳမရွိေပလို႔ပဲ နံရံနဲ႔မ်က္ေစ့ေတာင္မခြာေတာ့ဘူး၊ ဖယ္ေပးဦး ငါလည္းၾကည့္ဦးမယ္။” ဆိုၿပီး နီလာ့ေဘးဝင္လာၿပီး အေပါက္ကေန သူပါနီလာနဲ႔ အတူတူလိုက္ေခ်ာင္းၾကည့္တယ္။
ေနာက္ ... ေဝေဝခိုင္ကပဲ “ ကဲ.. နီလာေရ အဲဒါေအာကားမဟုတ္လို႔ဘာလဲ” ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အေမြးရိတ္ေပးေပေတာ့”
လို႔ေျပာတယ္။
“ျဖဴျဖဴေမာင္က ဒီေကာင္မကိုေနာက္မွ အေမြးရိတ္ခိုင္းရမယ္ သူ႔ေမာင္ဘာလုပ္တယ္ဆိုတာ ငါတို႔ေစာင့္ၾကည့္ၾကမယ္” ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္ေပါက္ထပ္ေဖါက္တယ္။ ခဲခၽြန္ဒါးေလးနဲ႔ သံုးထပ္သာနံရံကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွည့္ေဖါက္တာဆိုေတာ့ ကိုေဇာ္ တစ္ေယာက္ဘာသံမွ မၾကားရပဲ အေပါက္ေနာကက္တစ္ေပါက္ နံရံမွာျဖစ္သြားတယ္။

နီလာတို႔သံုးေယာက္သား အေပါက္ကေနေခ်ာင္းၿပီး ေအာကားကိုႀကည့္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုေဇာ္ကလည္း ေအာကားကိုၾကည့္ေနရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ပုဆိုးေပၚကေန ကိုင္ေနတယ္။ ေနာက္ ခဏေနေတာ့္ ပုဆံုးခါးပံုစကိုေျဖၿပီး လီးႀကီးကို အျပင္ထုတ္လိုက္တယ္။ နီလာတို႔ သံုးေယာက္သား ကိုေဇာ့္လီးကိုျမင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားၾကတယ္ ဒီေကာင္ေလးမွာ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့လီးႀကီးရွိပါလားေပါ့ ... သူတို႔အံ့ၾသမယ္ဆိုလည္း အံ့ၾသေလာက္ပါေပတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုေဇာ့္လီးက အရွည္ (၇) လက္မသာသာေလာက္ရွိၿပီး လံုးပတ္က ေရႊနီငွက္ေပ်ာသီးခပ္လတ္လတ္ေလာက္ရွိတယ္။
ကိုေဇာ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔ကို သူ႔အစ္မနဲ႔ တျခားေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာမသိရွာပဲ ႀကီးမားရွည္လွ်ားတဲ့လီးႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ေအာကားၾကည့္ရင္းဂြင္းထုေနတယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က... “ ေကာင္ေလးလီးႀကီးက ႀကီးလိုက္တာေနာ္ .... ငါ့အရင္ဘဲေတြနဲ႔တျခားစီပဲ”
ေဝေဝခိုင္က “ ညည္းခံခ်င္ေနၿပီလား“
ျဖဴျဖဴေမာင္က “ ခံခ်င္တာေပါ့ဟယ္ ..... ငါလီးနဲ႔ေဝးေနတာၾကာၿပီ၊ ငါဟာေလးလည္း သူ႔ေမာင္ဟာကိုေတြ႔လို႔လားမသိပါဘူး အရည္ေတြကို ရႊဲလို႔”

ေဝေဝခိုင္က “ ဟဲ့.. နီလာ ....နင္ကလည္းအေပါက္နဲ႔မ်က္လံုးနဲ႔ကိုမခြာေတာ့ဘူး“ ၊ “ ေမာင္နွမအခ်င္းခ်င္းေနာ္ .... နင့္ေမာင္လီးကိုနင္ေကာစိတ္ဝင္စားေနၿပီမဟုတ္လား“

နီလာက “ မဟုတ္ပါဘူးဟာ.... ဒီေကာင္ေလးေတာ္ေတာ္အတတ္ေကာင္းေတြတတ္ေနတာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးကလဲ ႀကီးလိုက္တာေနာ္။ ငါငယ္ငယ္က ေတြ႔ဖူးတုန္းကဆိုေသးေသးေလးပါ”
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 08, 2011, 07:02:53 AM
ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ မ်က္ေစ့ကိုတိဗြီကမခြာပဲ သူ႔လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ခ်င္းမွန္မွန္ဂြင္းထုေနတာကိုၾကည့္ရင္း

ေကာင္မေလးသံုးေယာက္ရဲ့ ရင္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္နဲ႔၊ အဖုတ္ကေလးေတြမွာေလး အရည္ေလးေတြစိမ့္လာတယ္။
သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး (၁၅) မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ ေမာင္ေဇာ္ဂြင္းထုတာလက္က ပိုသြက္လာတယ္။

တျဖည္းျဖည္းျမန္လာတယ္။
တီဗြီကိုမၾကည့္ေတာ့ဘူး မ်က္ေစ့ကိုမွိတ္လိုက္ၿပီး ပါးစပ္ကလာည္း.....

“မမ... မမ ... အား .... မမရယ္ .....မမ... ” လို႔ ၿငီးရင္း လီးထပ္ကလရည္ေတြပန္းထြက္ၿပီး ၿငိမ္က်သြားတယ္။

ခင္ေမာင္ေဇာ္လရည္ထြက္ၿပီး ... ဂြင္းထုလို႔ၿပီးသြားမွပဲ ေကာင္မေလး(၃) ေယာက္လည္း သက္ျပင္းကိုစီခ်ၿပီးနံရံကမ်က္ႏွာခြာလိုက္ၾက

ေတာ့တယ္။

နီလာက သူ႔ပါးစပ္က “မမ တဲ့... ဒီေကာင္ေလး ေစာ္ေတြဘာေတြရေနၿပီလားမသိပါဘူး ... ဘယ္ကေစာႀကီေတြနဲ႔ျဖစ္ေနလဲမသိပါဘူး”

ေတာ္ၾကာမေတာ္တေရာ္ေတြနဲ႔ေတြ႔ေနမွ ”

ျဖဴျဖဴေမာင္က ညည္းအထင္မမွားနဲ႔ မဟုတ္မလြဲေရာ “မမ ဆိုတာ နင့္ကိုေျပာတာပဲေနမွာ။ ေကာင္းလိုက္တာကြာ ေမာင္ကအစ္မကို

မွန္းၿပီးထုတယ္ ..... အစ္မကေမာင္ကိုေခ်ာင္းတယ္၊ ဘာပဲေျပာေျပာ ငါကေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးကို မ်က္ေစ့ထဲကကိုမထြက္ေတာ့ဘူး ”

နီလာက “နင္မဟုတ္တာေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ ငါတို႔ေတြကေမာ္ႏွမေတြ၊ ငါ့ေမာင္အဲလုိစိတ္ရွမွာမဟုတ္ဘူး“

ေဝေဝခိုင္က “ေအာင္မ ... ညည္းကမ်ား ... ညည္းေတာင္သူ႔ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး အဖုတ္မွာအရည္ေတြရႊဲေနတာ .... ထဘီဖင္မွာ

ကြက္ေနတာေတာင္ အခုထိလွည့္မဝတ္ရေသးဘူး ..... သူလည္းညည္းကို မွန္းၿပီးဂြင္းထုမွာေပါ့ ဒါျဖစ္ႏိုင္တာပဲ”

ေဝေဝခိုင္ကဆက္ၿပီး ......“ ကဲ ဘာမွစကားေရွမေနနဲ႔ မနီလာ .. နင္႐ႈံးၿပီ ငါတို႔ကိုအေမြးရိတ္ေပးဖုိသာျပင္ေပေတာ့“

ျဖဴျဖဴေမာင္က “ ဟုတ္တယ္ ... ဟုတ္တယ္ ... ရိတ္ေပးေပေတာ့ ။ ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ သူ႔ေမာင္ေလးရဲ့လီးၾကီးကို ျမင္ထားလို႔ အဖုတ္မွာ

အရည္ေတြရႊဲေနတယ္ သုပ္လုိုက္ဦးမယ္”
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 08, 2011, 10:59:50 PM
ခဏေနေတာ့ ေမာင္ေဇာ္ တီဗြီပိတ္ၿပီး သူ႔အခန္းထဲဝင္သြားတယ္။ ေနာက္ အဝတ္အစားလဲၿပီး အျပင္ျပန္ထြက္သြားတယ္။ အဲေတာ့မွ နီလာတို႔ (၃) ေယာက္အခန္းျပင္ထြက္လာ ေနာက္ေဖးကေန အိမ္ေရွ႕တံခါးမႀကီးကိုပတ္ဖြင့္ၿပီး နဂိုအတိုင္းဟန္မပ်က္ေနေနလိုက္တယ္။

(၄)
အခ်ိန္ကား ည (၀၈း၀၀) နာရီ၊ ေနရာကား နီလာ၏အခန္းတြင္း .......
ေကာင္မေလး(၃)ေယာက္၊ ျဖဴျဖဴေမာင္၊ နီလာႏွင့္၊ ေဝေဝခိုင္တို႔ အတူရွိေနၾကသည္။ ........
ခင္ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ကေတာ့အိမ္မွာမရွိ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ လဘက္ရည္ဆိုင္ထြက္သြားသည္။ ....
ျဖဴျဖဴေမာင္က ေန႔လည္က ဝယ္လာတဲ့ ကတ္ေက်းတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဂ်ဳတ္တစ္ခုကို ထုတ္ၿပီး
“ ကဲ နီလာေရ လုပ္ငန္းစလိုက္ရေအာင္” လို႔ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူဝတ္ထားတဲ့ ထဘီေလးကို ေျဖခ်လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚတက္လွဲေန လိုက္တယ္။ ပန္းေရာင္အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးက ျဖဴျဖဴေမာင္ရဲ့ ဖင္လံုးလံုးက်စ္က်စ္ေလးေတြကို အလိုက္သင့္ထုပ္ထားတယ္။ ေဘာက္ဘီက အရမ္းက်ပ္မေနသလို ခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္လဲမဟုတ္ဘူး။ အဖုတ္ကေလးရွိတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ေဘာင္းဘီေလးက ေသေသခ်ာခ်ာကို မို႔မို႔ေလး။

ေဝေဝခိုင္က “ကဲ ... နီလာေရ သြားရိတ္ေပေတာ့ ။ သူၿပီးရင္ငါ့အလွည့္လည္းရွိေသးတယ္ေနာ္”
နီလာကလည္း “ ေကာင္မေတြ .... ေစာက္ရွက္ကို ေတာ္ေတာ္မဲ့တယ္ ” ဆိုၿပီး အိပ္ယာေပၚတက္သြားလိုက္တယ္။
အိပ္ယာေပၚနီလာေရာက္လာေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာင္က ကတ္ေၾကးေလးနဲ႔ ဂ်ဳတ္ ေလးကို နီလာ့လက္ထဲထည့္ “ လုပ္ငန္းစေပေတာ့“ လို႔ ေျပာၿပီး သူ႔ပင္တီေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိပ္ၿပီးခၽြတ္လိုက္တယ္။
ေပၚလာပါၿပီ .... ျဖဴျဖဴေမာင္ရဲ့အဖုတ္ကေလး။ ..... ျဖဴဝင္းေျဖာင္းစင္းေနတဲ့ ေပါင္တံေတြအလယ္မွာ နီက်န္က်န္အေမြးေလးေတြ ခပ္ပါးပါးနဲ႔။ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးက ေစ့ေနၿပီး အေပၚကိုနည္းနည္းမို႔ေနသေယာင္ေယာင္ရွိတဲ့ ဆီးခံုေလး ....... သူ႔ အဖုတ္ေလးရဲ့စြဲေဆာင္မႈက ....မိန္းမခ်င္းျဖစ္ေနတဲ့ နီလာေတာင္ ေတာ္ေတာ္မွင္သက္သြားမိတယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က “သူငယ္ခ်င္းစေတာ့လို႔ေျပာလိုက္မွ သတိဝင္လာတယ္“
အိပ္ယာေပၚမွာ အေမြးေတြကပ္က်န္ေနမွာစိုးလို႔ စားပြဲေပၚက သတင္းစာတစ္ဆာင္ကို ျဖန္႔ၿပီး ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္ ဖင္ေအာက္မွာခုလိုက္တယ္။ ေနာက္နီလာက ျဖဴျဖဴေမာင္ရဲ့ကားထားတဲ့ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲဝင္ ဖူဗူးေတာင္းေထာင္ၿပီး  ကတ္ေၾကးေလးနဲ႔ အေမြးေလးေတြကို အရင္ျဖတ္တယ္။ ကတ္ေၾကးနဲ႔ျဖတ္လို႔ေတာ္ေတာ္ပါးသြားၿပီဆိုမွာ ဂ်ဳတ္ကေလးသံုးၿပီးရိတ္ပါေတာ့တယ္။
အဖုတ္ကို ဂ်ဳပ္နဲ႔ရိတ္ေတာ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႔အဖုတ္ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြကိုဖိၿပီး ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ရိတ္ရတယ္။ နီလာ့လက္ က ျဖဴျဖဴေမာင္ရဲ့အဖုတ္တစ္ခုလံုးကို ဟုိထိလိုက္ဒီပြတ္လိုက္ ျဖစ္ေနေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ကေလး အရည္ၾကည္ေလးေတြေတာင္ စိမ့္ထြက္လာတယ္။
 ျဖဴျဖဴေမာင္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာေနၿပီး အနားမွာရွိေနတဲ့ ေဝေဝခိုင္ကို မ်က္ရိပ္ျပလိုက္တယ္။
ေဝေဝခိုင္တစ္ေယာက္ လက္မေႏွးပါဘူး ဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္ၿပီး ျဖဴျဖဴေမာင့္ကို အေမြးရိတ္ေပးေနဲတဲ့ နီလာရဲ့ေနာက္ကိုသြားၿပီး နီလာဝတ္ထားတဲ့ ဂါဝန္အျဖဴေလးကို ဆတ္ခနဲလွန္လိုက္တယ္။
နီလာရုတ္တရက္လန္႔သြားၿပီး “ဟဲ့ ....” လို႔ပဲေျပာရေသးတယ္ ေဝေဝခိုင့္လက္က နီလာေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားေနာက္ကေနလွ်ိဳဝင္လာၿပီး ပင္တီအျဖဴေလးဝတ္ထားတဲ့ နီလာ့အဖုတ္ေလးကို ေဘာင္းဘီေလးေပၚ ကအုပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။
ေနာက္... လက္ဖဝါးနဲ႔အုပ္ထားၿပီး ေတာ့ အဖုတ္ကေလးကို ေဘာင္းဘီေပၚကေန ဖြဖြေလး ပြတ္ေခ်ေပးေနတယ္။ ခဏေနေတာ့ အဖုတ္က အရည္ေလးေတြစိမ့္ထြက္လာပါေလေရာ။

နီလာရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခံုေနတယ္ အဲဒါမ်ိဳးတစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးဘူး။ ကိုယ့္အဖုတ္ကို ကိုယ္ ေရခ်ိဳးရင္ဆပ္ျပာေတာ့တိုက္ေဆးတာပဲ ဒါေပမဲ့ အခုလိုမ်ိဳးတျခားလူတစ္ေယာက္ကိုင္တာမ်ိဳးနဲ႔ မတူဘူး။ အဖုတ္ကေလးကို အကိုင္ခံရတဲ့ အရသာက ခ်ိဳအီၿပီးေတာ ့တကိုယ္လံုး အေၾကာေပါင္းတစ္ေထာင္ စိမ့္ေနတယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က ေလသံေလးနဲ႔လွမ္းေမးတယ္။ “ နီလာ ... ေကာင္းလား“ တဲ့
နီလာက “မသိဘူး “ လို႔ျပန္ေျဖရင္းအံက်ိတ္ထားလိုက္တယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က နီလာလက္တစ္ဖက္ကို သူ႔လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး သူ႔အဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးကို အေပၚေအာက္ပြတ္ဆြဲေနတယ္။ အရည္ေလးေတြထြက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ေခ်ာေခ်ာရွဴရွဴအဆင္ေျပတယ္။
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 09, 2011, 07:46:52 AM
ေဝေဝခိုင္က နီလာ့အဖုတ္ကို ေဘာင္းဘီေပၚကေနပြတ္ရင္းကေန ေဘာင္းဘီဆြဲခၽြတ္ၿပီး အေစံေလးကို လက္ခလည္ထိပ္ေလးနဲ႔ ဖိၿပီးပြတ္ပါေတာ့တယ္။ နီလာတစ္ေယာက္ ဓာတ္လိုက္သလိို က်င္ကနဲက်င္ကနဲနဲ႔ ပါးစပ္က အင္း... ကနဲ ညီးသံေလး တိုးတိုးလွ်လွ် ေလးေတာင္ထြက္သြားတယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က “ေဝေဝခိုင္.. နင္လည္းခၽြတ္လိုက္ေတာ့“
ေဝေဝခိုင္လည္း နီလာ့ကိုပြတ္ေပးေနရာကခဏရပ္ၿပီး သူဝတ္ထားတဲ့ထဘီေလးကိုဂြင္းလံုးပံုခၽြတ္၊ တဆက္ထဲ အက်ၤ ီေကာ၊ ဘရာစီယာေကာ၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးေကာ ခၽြတ္လိုက္တယ္။

ႀကီးမားစြင့္ကားေနတဲ့တင္ႀကီးေတြ၊ ဖြံ႔ထြားလံုးဝန္းတဲ့ႏို႔ႀကီးေတြနဲ႔ ေဝေဝခိုင္ ...
ျဖဴျဖဴေမာင္ လွဲေနတဲ့ေဘးဘက္ အိပ္ယာေပၚျဖဴျဖဴေမာင့္ေဘး ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး ျဖဴျဖဴေမာင္ဝတ္ထားတဲ့တီရွပ္ကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ဘရာစီယာပန္းေရာင္ေလးကိုပါခၽြတ္လိုက္တယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္ရဲ့ အၾကမ္းပန္းကန္လံုးသာသာ ျဖဴေဖြးလံုးက်စ္တဲ့ ႏို႔ေလးႏွစ္လံုးေပၚမွာ ပန္းေရာင္ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြဟာ အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္လွ်က္ပါ....

ေနာက္..... ေၾကာင္ေတာင္ေတာ္ျဖစ္ေနတဲ့နီလာ့ကို ျဖဴျဖဴေမာင္က အိပ္ယာေပၚဆြဲလွဲလိုက္တယ္ နီလာဝတ္ထားတဲ့အဝတ္ေတြလည္း မၾကာခင္မွာပဲ ျဖဴျဖဴေမာင္နဲ႔ ေဝေဝခိုင္တုိ႔ရဲ့ေကာင္းမႈနဲ႔ အကုန္ေျပာင္တလင္းခါသြားေတာ့တယ္။

နီလာ့အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ ဝစ္လွစ္စလွနဲ႔ ေကာင္မေလးသံုေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ပြတ္သပ္ေနပါတယ္။
သူတို႔ထဲမွာ ျဖဴျဖဴေမာင္က ဆရာမႀကီး ရီးစား ၂ ေယာက္ထားဖူးတယ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးနဲ႔လည္းလိုးဖူးတယ္။ ေဝေဝခိုင္နဲ႔ နီလာက ရည္းစားတစ္ခါမွမထားဘူးေသးဘူး။ ေယာက်ာ္းေလးအေတြ႔အႀကံဳဆုိလုိ႔လံုးဝမရွိ။
ေဝေဝခိုင္နဲ႔ျဖဴျဖဴေမာင္က တခါတေလ တစ္ေယာက္ဟာတစ္ေယာက္ႏႈိက္လိုက္ ကိုင္လိုက္နဲ႔ ဆႏၵေျဖတတ္တယ္။ နီလာကေတာ့ အစိမး္သက္သက္။ ဒါသူ႔ရဲ့ပထမဦးဆံုးအေတြ႔အႀကံဳ
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 12, 2011, 09:24:30 PM
ျဖဴျဖဴေမာင္က “ ငါေတာ့ နင့္ေမာင္ကို အရမ္းစြဲသြားၿပီနီလာရယ္ သူ႔ဟာႀကီးကအႀကီးႀကီးပဲ ၊ ငါ့အေစ့ေလးကို နာနာေလးပြတ္ေပးပါကြာ”
ျဖဴျဖဴေမာင္က အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္ေလးအိပ္ေနတယ္။ နီလာက ဒူးေလးေထာက္္ဖင္ေလးကုန္းၿပီး ျဖဴျဖဴမာင့္အဖုတ္ကို ခပ္ရြရြေလးပြတ္ေနတယ္။ နီလာ့အဖုတ္ကကိုေနာက္က ေဝေဝခုိင္ကလက္တစ္ဖက္နဲ႔ပြတ္ ေနာက္လက္တစ္ဖက္က သူ႔အဖုတ္ကိုသူပြတ္ေနတယ္။
နီလာတစ္ေယာက္ ဘာျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိဘူး။ ေလာကကိုကီးတစ္ခုလံုးကို ေမ့ေသလိုလို၊ တခါတခါ နတ္ၿပည္ပဲေရာက္သြားသလိုလို၊ အမ်ိဳးအမည္မသိ ေဝဒနာလိုလို အရသာလိုလို နဲ႔ စည္းစိမ္တမ်ိဳးခံစားေနရတယ္။  ေဝေဝခိုင္ကလည္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္းအကြဲေၾကာင္းေလးထဲ လက္ညွိဳးေလးကို စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္သြားေနရာကေန အေစ့ေလးကိုထိထိမိမိပဲ လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ ပြတ္ေခ်ေပးေတာ့ နီလာတစ္ေယာက္ ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ကိုေတာင္ဆက္မပြတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
“အား... ေဝေဝခိုင္ရယ္ ......အား
ဟား........ရီွး ......“

ျဖဴျဖဴေမာင္က လွဲေနရာကေနထလာၿပီး နီလာ့ကိုအိပ္ယာေပၚပက္လက္ျဖစ္သြားေအာင္ဆြဲလွဲလိုက္တယ္။ ေနာက္နီလာ့ႏို႔ေလးတစ္လံုးကိုစိုု႔၊ ေနာက္တစ္လံုးကို လက္ကေလးနဲ႔ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆုပ္နယ္ေနလိုက္တယ္။ ေဝေဝခိုင္ကေတာ့နီလာ့ အဖုတ္ကေလးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ပြတ္ေပးေနရာကေန လက္ညိဳးေလးကို နီလာ့ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္လိုက္တယ္။
နီလာ လန္႔သြားၿပီး “မလုပ္နဲ႔” လို႔ေအာက္လိုက္ေပမဲ့ လက္ညွိဳးတစ္ဆစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေစာက္ေခါင္းေလးထဲဝင္သြားပါၿပီ။
ျဖဴျဖဴေမာင္က “နီလာ နင္စိတ္ႏွစ္ထား ...... နင့္ေမာင္ကို နင္စိတ္ႏွစ္ထား ေမာင္ေဇာ့္ကိုစိတ္ႏွစ္ထား ”
“အား .... အား .... အီး .....ရွီး”
“ေမာင္ေဇာ္ ..... ေမာင့္ေဇာ့လီးအႀကီးႀကီး ..... နီလာ...နီလာ ...
ေမာင္ေဇာ္နင့္ကိုလိုးေနၿပီ .... ေမာင္ေဇာ့ဟာႀကီး ..... ဂြင္းထုေနတယ္ .... အႀကီးႀကီး .....”

နီလာတစ္ေယာက္ တဟင္း ..ဟင္း ညီးရင္း ေမာင္ေဇာ္ တီဗြီၾကည့္ရင္းေန႔လည္က ဂြင္းထုတာေတြကိုျမင္ေယာင္လာပါေတာ့တယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္ကလည္း .... “စိတ္ႏွစ္ထား ... နီလာ .... ေမာင္ေဇာ္နင့္ကိုလိုးေနၿပီ
ေမာင္ေဇာ့္လီးႀကီး ..... ေမာင္ေဇာ့လီးႀကီး ...... လီးႀကီးနဲ႔နင့္ကိုလိုးေနၿပီး .......”
လိုက္ရြတ္နီလာ ....ေမာင္ေဇာ့္လီးႀကီး ..ေမာင္ေဇာ္လီးႀကီး ..လို႔

နီလာျဖည္းျဖည္းလိုက္ရြတ္တယ္ ...... ပိုၿပီးအရသာရွိလာတယ္။ နီလာမရွက္ေတာ့ပါ .... “အား ...ဟင္း... ရွီး ...ေမာင္ေလး။။ ေမာင္ေဇာ္ ... ေမာင္ေဇာ္ လီးႀကီး ......လီးႀကီး .... အား ....အား ........ဟင္း ..................။”

နီလာတကိုယ္လံုးနတ္ပူးသလို တုန္ယင္ၿပီး ျပီးသြားပါေတာ့တယ္

ေဝေဝခိုင္က နီလာၿပီးသြားတာကို သိေပမဲ့အဖုတ္ထဲထည့္ေမြေနတဲ့လက္ကို ခ်က္ခ်င္းမထုတ္ေသးဘူး ....အဖုတ္ထဲအဝင္အထြက္ကို ျမန္ရာကေနတျဖည္းျဖည္းအရွိန္ေလွ်ာ့ၿပီးေတာ့္မွ ထုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 14, 2011, 10:16:18 PM
ျဖဴျဖဴေမာင္က “ငါေတာ့ဒီလိုမ်ိဳးမပီးခ်င္ဘူး အစစ္နဲ႔ပဲၿပီးခ်င္တယ္“

ေဝေဝခိုင္က ဟုတ္တယ္ “ ႀကံစမ္းပါဦး ျဖဴျဖဴေမာင္ရယ္ ငါေတာ့ ဟိုေကာင္ေလးကိုစားခ်င္တယ္“

နီလာက “ဘယ္ေကာင္ေလးလဲ“

ေဝေဝခိုင္က “ဘယ္ေကာင္ရွိရမလဲ နင့္ေမာင့္ေမာင္ေဇာ့္ကိုေပါ့“

ျဖဴျဖဴေမာင္က “ငါႀကံပါဦးမယ္ ....... ေကာင္ေလးက အငံုးေလးကြ .... အရမ္းသြားလုပ္လို႔မရဘူး။ မၾကာပါဘူး အဆင္ေျပမွာပါ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ေစာင့္လိုက္“

(၅)
ေမာင္ေဇာ္အိပ္ယာကႏိုးေတာ့ မနက္ (၈)နာရီခြဲေက်ာ္ေနၿပီ က်ဴရွင္မရွိတာနဲ႔ အိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။
မနက္စာစားဖို႔ထမင္းစားခန္းထဲဝင္ေတာ့ မနီလာက ဟင္းခ်က္ေနတယ္။
ေမာင္ေဇာ္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ေသာက္ရင္း စိတ္ဝင္စားစရာျမင္ကြင္းတစ္ခုေတြ႔လိုက္တယ္
နီလာတစ္ေယာက္ အကၤ် ီနဲ႔ဂါဝန္ထြဲထားတဲ့ ဂ်င္းဝတ္စံုဖါးဖါးႀကီးဝတ္ထားတယ္။ အဲဒီဂ်င္းဝတ္စံုက ၾကယ္သီးေတြ တစ္လံုးနဲ႔တစ္လံုး ေတာ္ေတာ္က်ဲတယ္။ အိမ္ေနရင္းဆိုေတာ့ နီလာလည္း ဘရာစီရာဝတ္မထားဘူး ......။
ေမာင္ေဇာ္ေကာ္ဖီေသာက္ရာကေန ေဘးတေစာင္းနဲ႔ခံုမွာထိုင္ၿပီး ဟင္းရြက္လွီးေနတဲ့နီလာ......... လူကလည္းေရွ႔ခပ္ငိုက္ငိုက္၊ ဂ်င္းအကၤ် ီအသားကလဲမာမာ၊ က်ယ္သီးကလည္းက်ဲက်ဲဆိုေတာ့ ........
ေဘးကထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ သူ႔အစ္မျဖစ္သူနီလာရဲ့ႏို႔တစ္လံုးကို က်ယ္သီးႏွစ္လံုးၾကားဟေနတဲ့ေနရာကေန အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္။
ဖြားဖက္ေတာ္လဲေထာင္လာပါေလေရာ....
ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနတုန္း နီလာဆတ္ခနဲဆို ေမာင္ေဇာ့ဘက္လွည့္လိုက္တယ္။
သူခိုးလူမျဖစ္သြားလို႔ ေမာင္ေဇာ္လန္႔သြားတယ္။.......
နီလာက ေမာင္ေဇာ့ကို “နင္ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲ”

ေမာင္ေဇာ္က “ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး”

နီလာက “ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးလုပ္မေနနဲ႔ စားၿပီးရင္ငါ့ကိုနည္းနည္းလာကူဦး ဒီေန႔ညအိမ္မွာ ေဟာ့ေပါ့လုပ္စားၾကမယ္။”

“ဘယ္သူေတြပါမွာလဲ”

“ငါရယ္၊ နင္ရယ္၊ ျဖဴျဖဴေမာင္ရယ္၊ ေဝေဝခိုင္ရယ္ေပါ့”

ေမာင္ေဇာ္က “ သူတို႔နဲ႔ ငါမွသိပ္မခင္တာ”

နီလာက “ေနာက္ေတာ့ခင္သြားမွာေပါ့ ....နင္ကလည္း... လာစမ္းပါ ။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြက ေခ်ာလည္းေခ်ာပါတယ္။ ခင္လည္းခင္တတ္ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ဘီယာေတြလည္းေသာက္ၾကမယ္ေလ။ ျဖဴျဖဴေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခုပဲဒဂံုစင္တာမွာ ဘီယာသြားဝယ္ၾကတယ္။“

ဘီယာဆုိတဲ့အသံေၾကာင့္ ေမာင္ေဇာ္ ေခါင္းေထာင္သြားတယ္ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ..... ေဟာ့ေပါ့နဲ႔ ဘီယာ ႏွစ္ခုစလံုးေမာင္ေဇာ့အႀကိဳက္ေတြပဲေလ။ .......

ေမာင္ေဇာ္က “ေကာင္းတယ္.... ငါလည္းပါမယ္..... ဒါေပမဲ့ နင့္သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာထားေနာ္... ငါ့ကိုမစနဲ႔လို႔”

နီလာက “ ေအးပါ .... ကဲလာ ဒါေတြေရသြာေဆး၊ ၿပီးရင္ေရခဲေသတၱာထဲကပုဇြန္ထုတ္ခဲ့”

ေမာင္္ေဇာ္တစ္ေယာ္ ဘီယာႏွင့္ ေဟာ့ေပါ့ဆိုေသာ မ်က္ႏွာမ်ားေၾကာင့္ နီလာခိုင္းတာေတြကို တကုတ္ကုုပ္ကူလုပ္ေနပါေတာ့သည္။
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 25, 2011, 09:25:57 PM
(၆)
ည .....
ျဖဴျဖဴေမာင္၊ ေဝေဝခိုင္၊ နီလာႏွင့္ ေမာင္ေဇာ္တို႔ (၄) ေယာက္.... ဘီယာေသာက္ၿပီးေဟာ့ေပါ့စားေနၾကသည္။ ျဖဴျဖဴေမာင္တို႔ဝယ္လာတဲ့ျမန္မာဘီယာသံဗူးႏွစ္ဖါကိုေဖါက္ၿပီး ေသာက္ၾကတယ္။ တစ္ေယာာက္ကိုဘီယာႏွစ္ဘူးစီေလာက္ ဝင္သြားေတာ့ အားလံုးရီတီတီျဖစ္လာတယ္။ ေမာင္ေဇာ္နဲ႔ ျဖဴျဖဴေမာင္တို႔သူငယ္ခ်င္းတေတြလည္း ပိုၿပီးရင္းနီးလာတယ္။
ဘီယာ သံုးဗူးစီေလာက္လဲဝင္သြားေတာ့ ေဟာ့ေပါ့လည္းစားလို႔ၿပီးသြားၿပီ ...... အားလံုးရီတီတီနဲ႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေနာက္တာ ပိုၿပီးအတင့္ရဲလာတယ္။
ျဖဴျဖဴေမာင္က “ငါတို႔ဖဲ႐ိုက္ၾကရေအာင္”
နီလာက “ေကာင္းသားပဲ”ဆိုၿပီးဖဲထုတ္သြားယူတယ္ .....
ေနာက္ .... “အိမ္ေရွ႔ႀကီးမွာမေကာင္းဘူး ငါ့အခန္းထဲမွာေဆာ့မယ္”ဆိုၿပီး မီးဖိုထဲက လဘက္ရည္ပန္းကန္ေလးတစ္ခ်ပ္ပါယူၿပီးအခန္းထဲ ဦးေဆာင္ဝင္သြားတယ္။ ေနာက္က က်န္တဲ့သူေတြလိုက္ဝင္ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ ဘီယာတစ္ဗူးစီလဲဆြဲလာတယ္။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ နီလာ့ကုတင္ေဘးမွာ ေဆာင္တစ္ထည္ကိုက်က်နနခင္း ပန္းကန္ေလးကိုအလယ္ခ်လိုက္တယ္။
ေမာင္ေဇာ္က ဖဲဝိုင္းထဲဝင္ထိုင္ရင္း နီလာ့ကုတင္ေျခရင္းမွာလႊားထားတဲ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးသံုးထည္ကို ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္။

ေဝေဝခိုင္က ျမင္သြားၿပီး “ဟဲ့ေကာင္ေလး ဘာေတြစိတ္ဝင္စားေနတာလဲ ... အဲဒိေဘာင္းဘီသံုးထည္ ဘယ္သူ႔ေဘာင္းဘီေတြလဲဆိုတာ မွန္ေအာင္ေျပာ ... မွန္ရင္ မွန္တဲ့သူကနင့္ကို အဲဒိေဘာင္းဘီဝတ္ျပမယ္။ ”
ေမာင္ေဇာ္က “ ဟာ... အစ္မကလည္း ”
ျဖဴျဖဴေမာင္က ေဘာင္းဘီအျပာေလးတစ္ထည္ကို ကိုင္ၿပီး  “အဲဒါဘယ္သူ႔ေဘာင္းဘီလဲ” လို႔ေမးတယ္
ေမာင္ေဇာ္ရွက္လို႔ေခါင္းငံု႔ေနတယ္။
နီလာက “ေျဖလိုက္ ငါ့ေမာင့္ အဲဒါမွနင္သူတို႔ဖင္ေတြျမင္ရမွာ၊ နင္တီဗြီထဲမွာၾကည့္ၾကည့္ေနတာေတြက အရုပ္ေတြအခုေတြ႔ရမွာေတြက အစစ္ေတြေနာ္”
ေမာင္ေဇာ္က မရဲတရဲနဲ႔ “မေဝေဝခိုင္ဟာ” လို႔ေျဖလိုက္တယ္။
ေဝေဝခိုင္က “ေမာင္ေလးမွားပါတယ္ရွင္” တဲ့ .......
ေနာက္ျဖဴျဖဴေမာင္က ေဘာင္းဘီ အနက္ေလးတစ္ထည္ကို ေထာင္ျပလိုက္တယ္။
ေမာင္ေဇာ္က “မျဖဴျဖဴေမာင္ဟာ”
မွားပါတယ္ .....
ကဲေနာက္ဆံုအထည္ပါဆိုၿပီးေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးကိုေထာာင္ျပတယ္။
ေမာင္ေဇာဒီေဘာင္းဘီကိုေကာင္းေကာင္းသိတယ္ မမနီလာရဲ့ေဘာင္းဘီ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာလွန္းထားတာ ဟိုတစ္ခါက သူေတြ႔ဖူးတယ္။
ေမာင္ေဇာ္ေျဖလိုက္ပါၿပီ “မမနီလာဟာ”
ျဖဴျဖဴေမာင္က “မွန္ပါတယ္ရွင္” ..... ေနာက္ ... “ကဲနီလာေရဝတ္ျပေပေတာ့”
ေမာင္ေဇာ္သာမာန္အတိုင္းဆို အဲဒိလိုေျပာျဖစ္မွာမဟုတ္ေပမဲ့ ဘီယာသံုးဗူးေလာက္ဝင္ထားေတာ့ သိပ္စဥ္းစားမေနပဲေျဖလိုက္တာပါ။
နီလာက “ဒုကၡပါပဲ ေပးေဘာင္းဘီ” ဆိုၿပီး ထဘီကိုပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ၿပီး ဝတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီးကိုအရင္ခၽြတ္လိုက္တယ္။
ေနာက္ ေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးကု ထဘီစြပ္လွ်က္နဲ႔ ဝတ္မယ္လုပ္ေတာ့ ......
ျဖဴျဖဴေမာင္က “ဒီလိုမရဘူးေလ ..... ထဘီခၽြတ္ၿပီးဝတ္ရမွာ“
ေဝေဝခိုင္ကလည္း “ဟုတ္တယ္ အဲလိုဘယ္ရမလဲ ခၽြတ္ပါခၽြတ္ ” လို႔ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ပဲ ႏွစ္ေယာက္သားနီလာ့ထဘီကိုဝင္းခၽြန္ၾကတယ္ နီလာတစ္ေယာက္ဖင္တုန္းလံုးေလးျဖစ္သြားေကာ ။
ေမာင္ေဇာ္ေရွ႕မွာျမင္ေနရတဲ့ျမင္ကြင္းကိုအေၾကာင္သားနဲ႔ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ရင္ေတြလညး္တဒိတ္ဒိတ္ခုန္လို႔ သူ႔အစ္မဖင္ကို အခုမွ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ေသခ်ာျမင္ဖူးေတာ့တယ္။ ........
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on December 29, 2011, 05:41:40 AM
ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ သူ႔အစ္မ နီလာရဲ့ဖင္ကို မ်က္လံုးကၽြတ္မတတ္ေငးေနတယ္။ နီလာကရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ေဘာင္းဘီေလးကို

စြတ္လိုက္တယ္။ ေဘာင္းဘီဝတ္ၿပီးသြားေတာ့ ေဘးမွာပံုက်ေနတဲ့ထဘီကိုကဗ်ာကယာေကာက္ယူလုိက္ၿပီး နီလာက

“ကဲကဲဝိုင္းစရေအာင္ ” ဆိုၿပီး ေမာင္ေဇာ့္ေဘးမွာဝင္ထိုင္၊ ဖဲထုတ္ႏွစ္ထုပ္ကို စၿပီး ကုလားဖန္ထိုးပါေတာ့တယ္။
က်န္တဲ့ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္လဲဝင္ထိုင္ၿပီး ဝိုင္းစလိုက္ပါတယ္။
စစခ်င္း ပိုကာေဒါင္းၾကတယ္။ ပိုက္ဆံဖဲ ၅၀ ၊ ေဒါင္းေၾကး ၁၅၀ နဲ႔ ......

နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ပိုက္ဆံေၾကးေဆာ့ရတာပ်ဥ္းစရာႀကီးကြာ“

ေဝေဝခိုင္က “နင္ကအလကားေၾကးေဆာ့ခ်င္လို႔လား“

ျဖဴျဖဴေမာင္က “ ငါတို႔ Strip Porker ေဆာ့ရေအာင္လား၊ ေမာင္ေလး ခင္ေမာင္ေဇာ္ ... ဘယ္လိုလဲေက်ာက္လား၊

တခါထည္းေျပာထားမယ္ ေသြးမရွိရင္ မေဆာ့နဲ႔ေနာ္ “

ခင္ေမာင္ေဇာ္ကလည္း ဘီယာအရွိန္ေလးနဲ႔ သတၱိေတြေကာင္းေနၿပီး “ စိန္လိုက္ဗ်ာ“

“နီလာေကာ ဘယ္လိုလဲ“

နီလာက “ ရတယ္ေလ လုပ္လိုက္“

သိပ္မၾကာပါဘူး
ဆရာမႀကီး ျဖဴျဖဴေမာင္က Strip Porker စည္းကမ္းေတြေျပာျပၿပီး ဝိုင္းစပါေတာ့တယ္။
.........
ပထမဦးဆံုးေဒါင္းသြားသူက ခင္ေမာင္ေဇာ္(ေခၚ) ေမာင္ေဇာ္ပါ။
ေကာင္မေလးသံုးေယာက္ ပြဲဦးထြက္မွာတင္စခၽြတ္ရပါေတာ့တယ္။
အိမ္ေနရင္းမႈိ႔ တျခားအပုိအစာလက္ဝတ္လက္စားေတြ နာရီေတြ ဘာမွဝတ္မထားတဲ့အတြက္ ...... ပထမဆံုးစခၽြတ္ရတဲ့ အရာဟာ

သူတို႔ရဲ့ အေပၚအက်ၤ ီေတြျဖစ္သြားတာေပါ့။
အစ္မျဖစ္သူ မမနီလာအပါအဝင္ ေကာင္မေလး သံုးေယာက္ မဆိုင္းမတြပါပဲ သူတို႔ဝတ္ထားတဲ့ အိမ္ေနရင္းတီရွပ္ကေလးေတြကို

ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္။
အိမ္ေနရင္း ေလွ်ာ့ရဲရဲ ဘယာစီယာေဟာင္းေလးေတြနဲ႔ မလံု႔တလံုထိမ္းထားတဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ့ နို႔ေလးေတြကို

ဘီယာအရွိန္တက္ေနတဲ့ ခင္ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ အားမနာတမ္းအငမ္းမရ လိုက္ၾကည့္ေနတယ္။

နီလာက “ကိုယ္ေတာ္ .... သိပ္ငမ္းမေနနဲ႔ ဖဲထုတ္လည္း ကလားဖန္ထိုးဦး” လို႔ေျပာလိုက္မွ ေမာင္ေဇာ္ဖဲထုတ္ ကိုေကာက္ကိုင္

ၿပီးကုလားဖန္ထိုးလိုက္တယ္။

နီလာကပဲဆက္ၿပီး “ ငါ့ေမာင္ အဲေလာက္ႏွာဘူးထတတ္မွန္း ငါအခုမွပဲသိေတာ့တယ္ “

ေမာင္ေဇာ္က “မမကလည္း ဂန္ဒူးမွမဟုတ္တာ ေယာက်ၤားပဲ နညး္နည္းေတာ့ႏွာဘူးထမွေပါ့“

ျဖဴျဖဴေမာင္က “ဟုတ္တယ္ ေယာက်ၤားေလးပဲနည္းနည္းေတာ့ႏွာဘူးထမွာေပါ့ .... ဘယ္လိုလဲ မမတို႔ႏို႔ေတြၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္

မဟုတ္လား။ ”လို႔ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ပဲ သူ႔ႏို႔ႏွစ္လိုးကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ဘရာစီယာေပၚကေနကိုင္ၿပီး ခပ္ဖြဖြေလး ေမာင္ေဇာ့္ကုိ

ညွစ္ျပလိုက္တယ္။

ေဝေဝခိုင္က “စကားေတြသိပ္မမ်ားနဲ႔ ဝိုင္းျပန္စမယ္” ဆိုေတာ့မွ ဝိုင္းျပန္စတယ္။

ဒီတစ္ေခါက္ေဒါင္းသြားသူက နီလာပါ။ ......
ျဖဴျဖဴေမာင္ ၊ ေဝေဝခိုင္နဲ႔ ေမာင္ေဇာ္တို႔ခၽြတ္ရပါၿပီ ။
ျဖဴျဖဴေမာင္နဲ႔၊ ေဝေဝခိုင္တို႔က မဆိုင္းမတြပါပဲ မတ္တပ္ရပ္ၿပီးသူတို႔ဝတ္ထားတဲ့ ထဘီေလးေတြကို ေျဖခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ေမာင္ေဇာ့္

မ်က္နွာဘက္ကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီပါးေလးေတြသာဖုန္းအုပ္ထားတဲ့  က်စ္လစ္လွပတဲ့ဖင္လံုးေလး ေတြလွည့္

တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာင္ ဖင္ေတြလႈပ္ျပၿပီး သူတို႔ေနရာေတြမွာ ျပန္ထိုင္လိုက္ၾကတယ္။

ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့ အဲဒိျပကြက္ေတြကိုၾကည့္ၿပီးရင္မခုန္ႏိုင္တာကေတာ့ ေမာင္ေဇာ္ပါ .........
ဟုတ္ပါတယ္ ေမာင္ေဇာ္ေခၽြးျပန္ေနၿပီး .... သူခၽြတ္ရေတာ့မယ္။ ....
အေပၚမွာဝတ္ထားတဲ့တီရွပ္ခၽြတ္ရတာေယာက်ၤာေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့သူ႔အတြက္ ျပႆနာမဟုတ္......
ဒါေပမဲ့ .... မမနီလာေဒါင္းသြာတာ သူပစ္လိုက္တဲ့ပစ္ဖဲကိုစားၿပီး ေဒါင္းသြားတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ၿပိဳင္ပြဲစည္းကမ္းအရ သူ

အဝတ္ႏွစ္ထည္ခၽြတ္ရေတာ့မယ္။ .....ေနာက္ၿပီး အိမ္ေနရင္းမွာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီဝတ္ထားတာဆိုေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီလဲ

ခံဝတ္မထားဘူး ....... သူ႔တကိုယ္လံုးကို ဖံုးအုပ္ထားတာ ဒီတီရွပ္နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရယ္ပါ။ ဒီႏွစ္ခုစလံုးတခါထဲနဲ႔ခၽြတ္လိုက္ရမယ္

ဆိုေတာ့ ေမာင္ေဇာ္ေခၽြးျပန္တာေပါ့။ မူးေနတဲ႔ဘီယာအရသာေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားသည္မသိေတာ့။
ေမာင္ေဇာ္တစ္ခုႀကံလိုက္တယ္ ....
ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဝတ္ထားတဲ့တီရွပ္ကေလးကို ပဲခၽြတ္လို႔ေဘးမွာပံုထားလိုက္ၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ဖဲထုတ္ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္။

အဲလိုလူလည္က်လို႔မရပါဘူး ....
ေဝေဝခိုင္က “ေကာင္ေလး .. ဒါဘာလုပ္တာတုန္း၊ မင္းပစ္ဖဲကို နီလာစားၿပီးေဒါင္းသြားတာေလ ” ၊
ျဖဴျဖဴေမာင္က “အလွည့္က်ရင္မႏြဲ႔က်စမ္းေပါ့ ကေလးရာ ..... ေဘာင္းဘီပါခၽြတ္လိုက္ပါ၊“
နီလာကလည္း “ ကဲေမာင္ေဇာ္ .... ေဘာင္းဘီပါခၽြတ္ေပေတာ့ ၊ နင့္အလွည့္တုန္းက ေမာင္ႏွမခ်င္းေတာင္မေရွာင္ ငါ့ႏို႔ကို

မ်က္လံုးကၽြတ္က်မတတ္ငန္းထာားတာ”

ေမာင္ေဇာ္ေရွာင္မရေတာ့ပါ မတ္တမထရပ္ၿပီးေတာ့ သူဝတ္ထားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုၾကယ္သီးျဖဳတ္ၿပီး ဇစ္ကိုဆြဲခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on January 14, 2012, 02:52:55 PM
ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ ေကာင္မေလးသံုးေယာက္ေရွ႕မွာ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ဝတ္လွစ္စလွစ္ျဖစ္သြားပါၿပီ။
ေကာင္းမေလးေတြေရွ႕မွာတုန္းလံုးခၽြတ္ရတာဆိုေတာ့ ရွက္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ ေတာင္ေနတဲ့လီးျပန္က်သြားတယ္။
ေမာင္ေဇာ္ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ေလးကို လက္နဲ႔အုပ္ၿပီးျပန္ထိုင္လိုက္တယ္။
ေဝေဝခိုင္က “ဘာ... အခုမွရွက္ေနတာလဲ။ ...... ခၽြတ္စရာမက်န္ေတာ့ရင္ ေဒါင္းတဲ့လူ ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလိုက္လုပ္ရမွာေနာ္။”
ေမာင္ေဇာ္ဘာမွျပန္မေျပာလိုက္ပါ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီတစ္ေခါက္ေဒါင္းမျဖစ္မယ္ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ မလြယ္ဘူး လို႔မွတ္လိုက္တယ္။
ဆက္ေဆာ့တယ္ .....
ကံအားေလွ်ာ္စြာပဲ ေမာင္ေဇာ္ေဒါင္းပါေတာ့တယ္။......
ျဖဴျဖဴေမာင့္ဆီက ပစ္ဖဲစားၿပီးေဒါင္းတာပါ ............
ေမာင္ေဇာ္က “ ကဲ မမတို႔ေရ အလွည့္က်မႏြဲ႕က်စတမ္းေပါ့ ......“
ေကာင္မေလးသံုးေယာက္ သူတို႔ဝတ္ထားတဲ့ ဘယာစီယာခ်ိန္ကေလးေတြကိုအသီးသီးျဖဳတ္ခ်လိုက္ၾကတယ္။ .......
ေမာင္ေဇာ္ ..... ႏို႔ေျခာက္လံုးကို အငမ္းမရလိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေပါင္ၾကားထဲက လီးကလဲ ဒံုးပ်ံႀကီးတစ္စင္းကို ခ်က္ခ်င္းကိုပဲ

အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္လာပါေတာ့တယ္။
ျဖဴျဖဴေမာင္က “ငါ့ဆီက ပစ္ဖဲကို စားၿပီးေဒါင္းတာဆိုေတာ့ ငါထပ္ခၽြတ္ရဦးမယ္” ဆိုၿပီး မတပ္ရပ္ ... သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို

လိပ္ၿပီးခၽြတ္လိုက္တယ္။
ဟိုေန႔ကမွ နီလာအေမြးရိတ္ေပးထားခဲ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ေလးက ေျပာင္ရွင္းဝင္းလက္လို႔ေနတယ္။ ေမာင္ေဇာ္ မ်က္ေစ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္

အဖုတ္ကေနမခြာေတာ့ဘူး။
ျဖဴျဖဴေမာင္ ဝတ္လွစ္စလွစ္နဲ႔ပဲ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္လိုက္တယ္။ ေမာင္ေဇာ့မ်က္ေစ့ ကပ္ပါလာတယ္။
ျဖဴျဖဴေမာင္က “ေကာင္ေလး မျမင္ဖူးဘူးလား ........ “
ေမာင္ေဇာ္က “ ဒါအျပင္မွာပထမဆံုျမင္ဖူးတာပဲ ...“
နီလာက “ႏွာဘူးေလး .... ငါကုလားဖန္ထိုးၿပီးၿပီ ေဝေတာ့။ ...... နင့္ဟာႀကီးကတရမ္းရမ္းနဲ႔  ဖဲခ်ပ္ေတြနဲ႔တိုက္မိဦးမယ္“
ဟုတ္ပါတယ္ ...... ႀကီးမားရွည္လ်ားတဲ့ေမာင္ေဇာ့္လီးႀကီး အစြမး္ကုန္ေထာင္မတ္ေနတယ္။ ေကာင္မေလး သံုးေယာက္က

လည္းအဲဒိလီးႀကီးဆီက မ်က္ေစ့ကိုမခြာေတာ့ပါဘူး။ ......
ေမာင္ေဇာ္ ဖဲထုတ္ေကာက္ကိုင္ၿပီးေဝလိုက္တယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး(၃)

ေယာက္ရဲ့ႏို႔ေတြပဲျမင္ေနတယ္။
ေဝၿပီးဖဲခ်ပ္ေတြေကာက္ကိုင္ေရလိုက္ေတာ့ ....
နီလာက “ဖဲေဝမွားတယ္ေဟ့...... ငါ့ဆီမွာ ၁၂ ခ်ပ္ပဲရွိတယ္ ....... ေမာင္ေဇာ္ ..... နင္တုတ္ပ်က္ၿပီ“
ေမာင္ေဇာ္က “ဟာ ...တုတ္မိလည္း မမတို႔ဆီမွာ ခၽြတ္စရာတစ္ခုပဲရွိေတာ့တဲ့ဟာကို႔“
ျဖဴျဖဴေမာင္က “ ေကာင္ေလး မင္းစိတ္ေတြဘယ္ေရာက္ေနလဲ ဖဲေတာင္မွားေဝရတယ္လို႔ ..... မျဖစ္ပါဘူး ငါဒီေကာင္ေလးကို

အေၾကာေလွ်ာ့ေပးမွရေတာ့မယ္ “ ဆိုၿပီး ... ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ လႊတ္ေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ ဒံုးပ်ံႀကီးလိုေထာင္မတ္ေနတဲ့ ေမာင့္ေဇာ့လီးႀကီးကို

သူ႔လက္ျဖဴျဖဴႏုႏုေလးနဲ႔ လာဆုပ္လိုက္ပါတယ္။
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on July 13, 2012, 01:25:20 AM
ြျဖဴျဖဴေမာင္ဆုပ္ထားတဲ့ ေမာင္ေဇာ့္လီးႀကီးဟာ ငါးရံ့အရွင္တစ္ေကာက္လိုပဲတစ္ဆတ္ဆတ္နဲ႔ လက္ထဲမွာခံုေနတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က အသာေလးဂြင္းတိုက္ေပးေနတယ္။ လီးထိပ္မွာအရည္ၾကည္ေလးေတြေတာင္စို႔လာတယ္။ က်န္တဲ့ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္လဲ ဖဲဝိုင္းကိုစိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး။ ေမာင္ေဇာ့္ကို ျဖဴျဖဴေမာင္ဂြင္းတိုက္ေပးတာကိုပဲစိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနတယ္။
ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္လဲကတုန္ကရင္နဲ႔ တင္ျပင္ေခြထားတဲ့ေျခေထာက္ေတြေျဖၿပီး ေျခဆင္းခ်လိုက္တယ္။ ............
ေဝေဝခိုင္က " ေမာင္ေဇာ္ နင္မိန္းခေလးေတြကို လုပ္ဖူးလား"
ေမာင္ေဇာ္က " ဟင့္အင္း မလုပ္ဖူးဘူး"
ျဖဴျဖဴေမာင္က " ေဝေဝခိုင္ေရ ဒီေန႔ညေတာ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ သူတို႔ေမာင္ႏွမကို ရွင္ျပဳေပးလိုက္ၾကရေအာင္ ေဟ့ ...." ဆိုၿပီး ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ က်န္တဲ့လက္တစ္ဘက္က ေမာင္ေဇာ့္ေဂြးဥကိုပါ ခပ္ဖြဖြကိုင္လိုက္ၿပီး ႏွပ္ခမး္ခ်င္းလည္း ကပ္လိုက္တယ္။....

တၿပိဳင္နက္ထဲပါပဲ ..... ေဝေဝခိုင္ကလည္း နီလာ့ႏို႔တစ္လံုးကို ပါစပ္နဲ႔အသာေလးစုပ္ယူႀကီး က်န္တဲ့ႏို႔တစ္လံုးကို လက္တစ္ဘက္နဲ႔ ခတ္ဖိဖိေလးပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္။ နီလာ စိတ္ေတြၾကြလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ေမာင္ေရွ႕မွာဆိုေတာ့ ရႈိ႕တို႔ရွန္႔တန္႔နဲ႔ ......
နီလာက "ေဝေဝခိုင္ရယ္ နင္ကလည္း ေမာင္ေလးေရွ႕မွာဘာေတြလုပ္ေနလဲမသိဘူး"
ေဝေဝခိုင္က " ရွက္မေနနဲ႔ ခဏေနနင္တို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို လုပ္ခုိင္းမလို႔ "
နီလာက " ဟာ မိုးႀကိဳးေတြေတာ့ပစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
ျဖဴျဖဴေမာင္က "ဒီေခတ္မွာဒါေတြမရွိေတာ့ဘူး ....... ငါလည္း ငယ္ငယ္တုနး္က ငါ့အစ္ကိုနဲ႔ လုပ္ဖူးတယ္၊ ေမာင္ႏွမခ်င္းလုပ္ရတာ ဘာနဲ႔မွမတူဘူး အရမး္ေကာင္းတယ္။ ခဏေနစမ္းၾကည့္ပါ ..... နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ငါေပးလုပ္မယ္"
.........
၁၀ မိနစ္ခန္႔ၾကာတဲ့အခါ ေကာင္မေလး (၃) ေယာက္နဲ႔ ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္အရွိန္ရေနၿပီ။ ျဖဴျဖဴေမာင္ကေမာင္ေဇာ့လီးကိုစစုပ္ေနၿပီး ေမာင္ေဇာ္က ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ကို သဲႀကီးမဲႀကီးႏႈိက္ေနတယ္။ နီလာနဲ႔ေဝေဝခိုင္လည္း တစ္ေယာက္အဖုတ္တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ႏိႈက္ေနတယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က ကုတင္ေဇာင္းမွာ ေျခတြဲလြဲခ်လို႔ပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး ေမာင္ေဇာ့လီကို အဖုတ္နဲ႔ေတ႔ထားတယ္။ အဖုတ္ႏႈပ္ခမ္းေတြတေလွ်ာက္ အထက္ေအာက္စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ၄ /၅ ခ်က္ေလာက္ပြတ္ဆြဲလိုက္တာ ေမာင္ေဇာ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ခါးေလးကိုေကာ့ၿပီး အဖုတ္တဲကိုလီးအတင္းသြင္းေတာ့တာပဲ။ ............ ျဖဴျဖဴေမာင္က သူ႔အဖုတ္ေလးကို လက္ကေလးနဲ႔ အုပ္ထားလိုက္ၿပီး ...
" ေကာင္ေလး နင္ငါ့ကိုအရင္မလုပ္နဲ႔ ပါကင္ ပါကင္ခ်င္း ငါတို႔ကေပးလုပ္မလို႔ နင့္အစ္မကိုနင္အရင္လုပ္"
ေမာင္ေဇာ္က "ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေမာင္ႏွမခ်င္းေလ"
ေဝေဝခိုက္က ၾကားျဖတ္ၿပီး " ေမာင္ႏွမခ်င္းေတြဘာေတြလုပ္မေနနဲ႔ နင့္အစ္မကို နင္ပဲ ပါကင္ေဖါက္လိုက္" ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ ကိုယ္တုနး္လံုးျဖစ္ေနတဲ့ နီလာ့ကို ကုတင္ေပၚေခၚလာၿပီး ပက္လက္ထားလိုက္တယ္။

နီလာက "ျဖစ္ပါ့မလားဟယ္"

ျဖဴျဖဴေမာင္က "မျဖစ္ဘူးဆိုတာမရွိပါဘူး ..... ေမာင္ေဇာ္သြားေလ နင့္အစ္မကိုသြားလုိုးေလ"
ေမာင္ေဇာ္လည္း ခပ္ရြံ႕ရြံ႔နဲ႔ပဲ နီလာ့နားကိုတိုးသြားတယ္။ နီလာကေတာ့ မ်က္ေစ့ႏွစ္လံုးစလံုး မွိတ္ထားလိုက္တယ္။
ျဖဴျဖဴေမာင္က နီလာ့နားမွာယွဥ္အိပ္ၿပီး နီလာ့ႏို႔ေတြကိုစို႔ေပးတယ္ လက္တစ္ဘက္လည္း နီလာ့အေစ့ေလးကို လက္ခယ္ေလးနဲ႔ ခပ္ဖိဖိေလးပြတ္ေပးေနတယ္။
ေဝေဝခိုင္က ေမာင္ေဇာ့္ လီကိုလက္နဲ႔အေသအခ်ာကိုက္ၿပီး နီလာ့အဖုတ္အဝမွာေတ႔လို႔ ေဒါင္လိုက္ ၄ခ်က္ ၅ ခ်က္ေလာက္ပြတ္ဆြဲလိုက္တယ္။
နီလာ့အဖုတ္က အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာတယ္။ ..... ေမာင္ေဇာ့္လီးထပ္လည္း က်ိန္းၿပီး လီးႀကီးက ခဏကထက္ေတာင္ပိုၿပီးမာလာတယ္။ အေၾကာႀကီးေတြကလည္း လီးကို နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္ပတ္ထားသလို ေဖါင္းၾကြလာတယ္။

ေဝေဝခိုက္က လီးကို နီလာ့အဖုတ္အဝမွာေသခ်ာေတ့ေပးၿပီး ေမာင္ေဇာ့္ကို "စလုပ္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနာ္ ..... နင့္အစ္မေအာ္ရင္ ခဏနား ၿပီမွျပန္လုပ္"

အဖုတ္ရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲေနတဲ့လီးကိုေမာင္ေဇာ္ နီလာ့အဖုတ္ထဲထိုးထည့္လိုက္တယ္။ နီလာက လန္႔ၿပီး အကနဲတစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္တယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေမာင္ေဇာ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စမ္းသြင္းတယ္ လီးဒစ္ ျမဳတ္ရံုေလာက္ပဲဝင္တယ္။ ေရွ႕မွာ နံရံတစ္ခုက ကားထားတယ္ လီးဆက္သြင္းလို႔မရေတာ့ဘူး ...... ဒစ္ျမဳတ္ရံုေလာက္ဝင္တာကိုက ေမာင္ေဇာ့အတြက္ အရမး္အရသာရွိေနၿပီ နီလာ့အတြက္လည္း ေဖၚမျပႏုိင္တဲ့့အရသာေတြ အျပည့္။ ဒါေပမဲ့ လီးကဒီ့ထက္ဆက္ဝင္မလာေတာ့ နီလာအားမလိုအားမရျဖစ္လာတယ္။
နီလာက " ေမာင္ေဇာ္ ... ဆက္သြင္းေလဟာနင္ကလည္း"
ျဖဴျဖဴေမာင္က " ဟဲ့အဲဒါနင့္ အပ်ိဳေမွးခံေနလို႔ဟဲ့ .... ေမာင္ေဇာ္ေရ ခပ္ဆပ္ဆပ္ေလးသာေစာင့္ထိုးလိုက္ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္။ နီလာ နည္းနည္းနာမယ္ေနာ္ .သတိထား"
................................
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on July 15, 2012, 11:40:23 PM
မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လက္ေတြ႔က်က်လိုးဖူးတာ ေမာင္ေဇာ့္အတြက္ ဒါပထမဆံုးအႀကိမ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ စာအုပ္ေတြ။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ဖတ္ဖူးသိဖူးတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြအရေတာ့ ပါကင္ကိုဘယ္လိုေဖါက္ရမယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးနားဝရွိထားၿပီးသား ......
ေမာင္ေဇာ္ သူ႔လီးကိုသူ႔လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ဒစ္ျမဳတ္ရံုေလာက္ ၁၀ ခ်က္ေလာက္အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ အစ္မျဖစ္သူနီလာ့ အဖုတ္ထဲကထြက္လာတဲ့ အရည္ၾကည္ေတြကိုလီးတစ္ေခ်ာင္းလံုး လိမ္းပစ္ၿပီး အဖုတ္အဝကိုလီးေတ့လို႔ အားနဲ႔ေဆာင့္သြင္းထည့္လိုက္တယ္ ..........
နီလာအဖုတ္ထဲမွာ မ်က္ခနဲတစ္ခ်က္ျဖစ္သြားၿပီး အား လို႔တစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္တယ္။
ေမာင္ေဇာ့္လီးလဲတစ္ဝက္ေလာာက္အဖုတ္ထဲဝင္သြားတယ္။ .......
ျဖဴျဖဴေမာင္က " ေမာင္ေလး ....ျပန္မထုတ္နဲ႔ ဆက္သြင္းလိုက္ .... ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္း "
ေမာင္ေဇာ္ကလည္း ျဖဴျဖဴေမာင္ေျပာတဲ့အတိုင္း လီးကိုျပန္မထုတ္ပဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖိသြင္းလိုက္တာ အဖုတ္ထဲလီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးဝင္သြားပါေတာ့တယ္ ..........

နီလာက "နာလိုက္တာေမာင္ေဇာ္ရယ္ ...... နင့္ဟာႀကီးကလည္း ႀကီးလိုက္တာ "
ေဝေဝခိုင္က "နာတာေတြ မနာတာေတြေနာက္မွေျပာ နင္ၿပီးရင္ငါတို႔အလွည့္က်န္ေသးတယ္ ေမာင္ေလးေမာင္ေဇာ္ေရ မင္းအစ္မ ေကာင္းသြားေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္ကြာ"

ေမာင္ေဇာ္လည္းလက္ႏွစ္ဘက္ကို ကုတင္ေပၚမွာေသခ်ာေထာက္ၿပီး နီလာ့အဖုတ္ထဲနစ္ဝင္ေနတဲ့ သူ႔လီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း  ဒစ္နာေရာက္တဲ့အထိ ဆြဲထုတ္ၿပီး ၾကည့္တယ္ လီးမွာအရည္ၾကည္ေလးေတြနဲ႔အတူ ေသြးစေသြးနေလးေတြကပ္ပါလာတာေတြ႔တယ္။ သူ႔အစ္က ပါကင္ေပါက္သြားၿပီ။ ......
လီးကိုအဖုတ္ထဲျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္သြင္းတယ္။ အဖုတ္ရဲ့အတြင္ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြ လီးနဲ႔အတူလိပ္ၿပီး အထဲဝင္သြားတယ္။
ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ထုတ္တယ္ အဖုတ္ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြျပန္ပါလာတယ္။
ေမာင္ေဇာ္ တျဖည္းျဖည္းျမန္လာတယ္။ နီလာကလည္း ေအာက္က တအင္းအင္းနဲ႔ညီးေနတယ္ ျဖဴျဖဴေမာင္ကလည္း ပါးစပ္ကနီလာ့ႏို႔ႏွစ္လံုးကို ျပန္လွန္တစ္လွည့္စီစို႔ေနၿပီး လက္တစ္ဖက္က သူ႔အဖုတ္သူႏႈက္ေနတယ္။
ေဝေဝခိုင္က ေမာင္ေဇာ့ေရွ႔တည့္တည့္မွာေလးဖက္ေထာက္ ဖင္ႀကီးကုန္းၿပီး သူ႔အဖုတ္ကို လက္တစ္ဘက္နဲ႔ ပြတ္ေနၿပီး ......
"ေမာင္ေဇာ္ ငါနင့္ကို ဖင္ကုန္းျပမယ္ နင္ငါ့ဖင္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး နင့္အစ္မနီလာကို အားရပါးရလိုးစမ္းဟာ ...."
ေမာင္ေဇာ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ ေဝေဝခိုင္႔ဖင္ေျပာင္ႀကီးက ျပဴးလို႔ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီးတစ္ဝိုက္လည္း အရည္ေတြတစ္လက္လက္နဲ႔ ..........
ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ေဝေဝခိုင္႔ဖင္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြအရမး္ၾကြလာတယ္။ နီလာ့အဖုတ္ကိုလိုးေနတဲ့ သူ႔လီးကလည္း ပိုၿပီးမာမာလာသလုိပဲ။
ေမာင္ေဇာ္တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ ဒီေလာက္မာတင္းေနေအာင္ တစ္ခါမွလီးမေတာင္ဖူးဘူး.......
ေမာင္ေဇာ္ စိတ္ရွိလက္ရွိ နီလာ့ကို လိုးပါေတာ့တယ္။
အခ်င္ ၃၀ ေလာက္ေစာင့္ၿပီးတဲ့အခါမွာ

နီလာတစ္ေယာက္ "ေမာင္ေလး ..... အား ... အား .... ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ .........အီး ... ေမာ္ေလး .. ေမာင္ေဇာ္" ဆိုၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ေမာင္ေဇာ့္ ေက်ာျပင္တစ္ေလွ်ာက္ ကုပ္ဆြဲရင္းတြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးလို႔တစ္ခ်ီၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ .....

ေမာင္ေဇာ္လည္း ေနာက္ထက္ အခ်က္ ၂၀ ေလာက္ခပ္သြက္သြက္ကေလးေစာင့္လိုက္တာ တစ္ကိုယ္လံုးက အေၾကာေတြစိမ့္ကနဲ စိမ့္ကနဲေနၿပီး နီလာ့အဖုတ္ထဲ လရည္ေတြပန္းထုတ္လို႔ ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ ......................
Title: Re: ခင္ေမာင္ေဇာ္ႏွင့္ခ်စ္မမမ်ား
Post by: Mr.Terrorist on July 23, 2012, 08:50:09 PM
ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ နီလာ့ ကိုယ္ေပၚကေနခြာၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာပက္လက္ေလးလွန္လိုက္တယ္ တစ္ခ်ီလိုးၿပီးသြားေပမဲ့ သူ႔လီးက သိပ္မက်ေသးဘူး။ ေထာင္မတ္မေနတာပဲရွိတာ။ ........
ေဝေဝခိုင္က လီးမွာေပေနတဲ့ အဖုတ္ရည္ေတြနဲ႔ လရည္ေတြကို တစ္ရွဴးစေလးနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာသုပ္ေပးေနတယ္။ ........ လက္တစ္ဖက္ကသုပ္ရင္ က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေဂြးဥေလးကိုဆြေပးလိုက္၊ ဂြင္းထူသလိုလုပ္ေပးလိုက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ေမာင္ေဇာ့္လီးလည္း သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး ျပန္ၿပီး ရာႏႈံးျပည့္ ေထာင္မတ္လာတာပဲ ......
လီးေထာင္လာေတာ့ ေဝေဝခိုင္က လီးထိပ္ကေလးကို ပါးစပ္နဲ႔ အသာသယာငံုတယ္။ လွ်ာေလးနဲ႔ ဒစ္ကိုပတ္ၿပီး ကစားတယ္။ .... ေမာင္ေဇာ္ က်ဥ္တက္သြားၿပီး ပါးစပ္က အ ... အ ... လို႔ေတာင္ေအာ္ယူရတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ လီးထိပ္မွာ အရည္ၾကည္ေလးေတြ ျပန္စုလာတယ္။ ............

ျဖဴျဖဴေမာင္က " ငါတို႔အလွည့္ေတာ့ေရာက္ၿပီ .... ေမာင္ေလးေမာင္ေဇာ္ေရ မင္းကို ရည္ရည္လည္လည္ ဖီးျဖစ္သြားေမာင္ မမတို႔ႏွစ္ေယာက္ဝိုင္းျပဳစုေပးမယ္။" လို႔ေျပာၿပီး ေမာင္ေဇာ့ရဲ့ လူပ်ိဳႏို႔သီးေခါင္းေသးေသးေလးကို မရမကအတင္းပဲ သြားေလးနဲ႔ ခပ္ဖြဖြကိုက္လိုက္တယ္။
လက္တစ္ဘက္ကလည္း က်န္တဲ့ေမာင္ေဇာ့ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ညွိဳးနဲ႔လက္မႏွစ္ဘက္ညွပ္ၿပီး ခပ္ဆပ္ဆပ္ေလးပြတ္ေခ်ေပးလိုက္တယ္။ ....

ေမာင္ေဇာ့္ခင္ဗ်ာလည္း ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ေအာက္ပိုင္းမွာ လီးစုပ္တဲ့အရသာ က်န္တစ္ေယာက္က ႏို႔သီးေလးေတြကို ပြတ္ေခ်ကိုက္ဆြဲေပးတဲ့အရာ အရသာေတြကို တၿပိဳင္နက္ထဲခံစားၿပီး သူ႔လီးႀကီး ဟာ သံေခ်ာင္းႀကီးအလား မာေတာင္လာပါေတာ့တယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က "ေဝေဝခိုင္ေရ ငါအရင္ခံခ်င္တယ္ဟယ္ နင္ေနာက္မွခံေနာ္" လို႔လွမ္းေျပာလိုက္တယ္
ေဝေဝခိုင္ကလည္း " ရပါတယ္ ငါပါရမီျဖည့္ေပးတာေပါ့" ဆိုၿပီး စုပ္ေနတဲ့ ေမာင္ေဇာ့လီးကိုျပန္လြတ္ေပးလိုက္တယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က အိပ္ယာေပၚမွာ ဒေတာင္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေထာက္၊ ဖင္ကုန္းၿပီး ခါးေလးကိုညႊတ္ထြားလိုက္တယ္ ေျပာင္ဝင္းေနတဲ့ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးႏွစ္လံုးနဲ႔ အေမြးကင္းစင္တဲ့ အဖုတ္ညိုစိမ့္စိမ့္ေလးဟာ ေမာင္ေဇာ့ကို လက္ယက္ေခၚေနသလိုပဲ။ ....

ေမာင္ေဇာ္လည္း ျဖဴျဖဴေမာင္ ကုန္းထားတဲ့ဖင္ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ လီးကိုအဖုတ္အဝမွာေတ့လို႔ အသားကုန္ေစာင့္ခ်လိုက္တာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးအဖုတ္ထဲဝင္သြားၿပီး ......
ျဖဴျဖဴေမာင္တစ္ေယာက္ "အား ......... ေမာင္ေလးရယ္။ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါဟဲ့ ငါ့အဖုတ္ေတာ့ကြဲေတာ့မွာပဲ ...။" ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ဆြဲထုတ္ေနာ္"
ေမာင္ေဇာ္ ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ထဲက သူ႔လီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္စြဲထုတ္တယ္။ အဖုတ္ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြ လိပ္ၿပီး ပါလာတယ္။ ေနာက္ ဒစ္နားေရာက္ေတာ့မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္သြင္းတယ္။ ခုနက စူထြက္လာတဲ့ ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြ လိပ္ၿပီး ျပန္ဝင္သြားတယ္။ ...
အဲလို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ ၁၀ ခ်က္ ၁၅ ခ်က္ေလာက္လုပ္ၿပီးေတာ့ ေမာင္ေဇာ့္လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေဝေဝခိုင္က ကိုင္ၿပီး ေလးဘက္ကုန္းထားတဲ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္ႏို႔ႏ်စ္လံုးကို လွမ္းကိုင္ခိုင္းတယ္။

ေမာင္ေဇာ္လည္း ခပ္ကုန္းကုန္းအေနအထားေလးအတိုင္ းခပ္သြက္သြက္ေလးေစာင့္ေပးတယ္။ .......
ေဝေဝခိုင့္လက္တစ္ဘက္ကလည္း ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ထဲဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ေမာင့္ေဇာ့လေခ်ာင္းႀကီးနားကေဂြးဥကေလးကို ကစားေပးေနတယ္။ .........

ေဝေဝခိုင္က "ေမာင္ေဇာ္ ... ေမာင္ေလး။ မိန္းမေတြကို လိုးတယ္ဆိုတာ အသြင္းအထုတ္ျမန္ျမန္လုပ္ဖို႔ထက္ TIMING မွန္ဖို႔လိုက္တယ္။ ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုကြာ အဖုတ္ထဲကို လီးအဝင္အထြက္တစ္ခါလုပ္လို႔ တစ္စကၠန္႔ၾကာတယ္ဆိုရင္ ေနာက္တစ္ခါ အဝင္အထြက္လုပ္တိုင္းလည္း တစ္စကၠန္႔စီၾကာဖို႔လိုတယ္။"

"ေအးဟုတ္ၿပီ အဲလို Timing မွန္မွန္ေလးလုပ္ေပး"

မၾကာေသးခင္အခ်ိန္ပိုင္းကေလးကမွ လိုးတယ္ဆိုတာကို လက္ေတြ႔က်က် ႏွဖူးေတြဒူးေတြ႔လုပ္ဖူးတဲ့ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ ... ပထမတစ္ၾကိမ္ထဲမွာတင္ ေကာင္မေလး ၃ ေယာက္ကို တစ္ဆက္ထဲလိုးခြင့္ရလုိက္ပါေတာ့မယ္။ .....

အခုလည္းဒုတိယေျမာက္တစ္ေယာကို လိုးေနၿပီ .......
ေမာင္ေဇာ္ Timing မွန္မွန္ေလးလိုးေပးလိုက္တဲ့အတြက္ ျဖဴျဖဴေမာင္တစ္ေယာက္ ကာမအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ဖို႔ အတြက္ ဒီဂရီေတြဟာ ဒီေရေတြအလား တရိတ္ရိတ္တက္လာပါတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္ ဒီဂရီေတြတက္ေလေလ....အဖုတ္ထဲကျဖစ္ညွစ္ဆြဲသလိုျဖစ္ၿပီး ေမာင္ေဇာ္လည္း ေကာင္းေလေလ..... ေစာင့္ခ်က္ေတြလည္း အားပါၿပီးျမန္ေလေလျဖစ္လာပါတယ္။ .....

ျဖဴျဖဴေမာင္က " ေမာင္ေဇာ္ ခဏရပ္ဦး ငါဒီပံုစံနဲ႔ၿပီးတာမႀကိဳက္ဘူး ပက္လက္ေလးၿပီးခ်င္လို႔" ဆိုၿပီး ဖင္ကုန္းထားရာကေန ကိုယ္ကိုလွဲခ်လိုက္ၿပီး ပက္လက္လွန္လိုက္တယ္ ေမာင္ေဇာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ အေပၚကတက္ခြၿပီး ေလွႀကီးထိုးပံုစံနဲ႔ အဖုတ္ထဲကိုလီးျပန္ထည့္ၿပီး Timing မွန္မွန္ေလးလိုးပါေတာ့တယ္။

ေမာင္ေဇာ္လိုးၿပီးသြာားလို႔ မွိန္းေနတဲ့နီလာကလည္း ျပန္လန္းဆန္းလာၿပီး ျဖဴျဖဴေမာင့္နို႔တစ္ဘက္ကို ပါးစပ္နဲ႔စို႔ ေနာက္ႏို႔တစ္ဘက္ကို လက္နဲ႔ဆုပ္နယ္ေပးေနပါၿပီ ....

အခ်က္သိပ္မ်ားမ်ားေတာင္မလိုးလိုက္ရပါဘူး ျဖဴျဖဴေမာင္တစ္ေယာက္ တြန္းလိန္ေကာက္ေကြးလို
အား..... အိုး.... အိုး ... ေမာင္ေဇာ္ ... ေမာင္ေလး .... မမၿပီးၿပီ ... ၿပီးၿပီး ..... အား .... ဟား ... အား ... ဆိုၿပီး
႔ေမာင္ေဇာ့ လက္ေမာင္ႏွစ္ဘက္ကို အသားကုန္ဆုပ္ထားလို႔ ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္........ ေမာင္ေဇာ္လည္း ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ရဲ့ ညွစ္အားေတြရယ္။ ေဝေဝခိုင္က ေနာက္ကေန ေဂြးဥႏွစ္လံုးကို ကစားေပးေနတာေတြရယ္ေႀကာင့္ မေရွးမေႏွာင္းဆိုသလို.... မမ ... အား .... အား ... မမ .. ဆိုၿပီး
ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ထဲကိုလရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္........